مرورگر شما از جاوا اسکریپت پشتیبانی نمی کند. این مسئله ممکن است باعث ایجاد عملکرد غیر صحیحی در سایت گردد.
بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی
خانه
درباره ما
تماس با ما
جستجو
بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی
جستجو
موضوعات
منو
اطلاع رسانی های علمی
معرفی کتاب
تاریخ
تبلیغ
تعلیم و تربیت
حدیث
دین
سیاسی
قرآن
مدیریت
فلسفه
اهل بیت
مهدویت
آداب و احکام اصناف
عمومی
فقه
اخلاق
مجموعه پرسش ها و پاسخ های دانش آموزی
مطالب نقد شده
نقد فیلم و سینما
نقد فیلم
معارف فیلم
تاریخ سینمای ایران
سینمای ایران
سینمای جهان
اندیشه
تلویزیون
مصاحبه ها
علمی
مذهبی
زندگی نامه
سیاسی
اجتماعی
اخلاقی
نشست ها وهمایش ها
معرفی نرم افزار
معرفی نشریات
معرفی مراکز پژوهشی
زندگی نامه
یادداشتها
بانک پژوهشگران وفرهیختگان
زندگی نامه فرهیختگان
معرفی پژوهشگران
اخبار
فرهنگی
حوزه و دانشگاه
اعتقادی
سیاسی
اجتماعی
جامعه
اخبار عمومی
خبرگزاری ها
معرفی سایت ها
پایگاه های علمی
پایگاه های مذهبی
پایگاههای عقائد
پایگاههای فرهنگی
پایگاههای جامع موضوعات
پایگاههای اندیشمندان اسلامی
پایگاه های پاسخ گویی به سوالات
پایگاه های پاسخ گویی به احکام شرعی
پایگاه های تاریخی
پایگاه های آموزشی
اطلاعیه
بانک محتوای تبلیغ
محتوای تبلیغی
سیره اهل بیت علیهم السلام
تربیت در قرآن
شرح جامع نهج البلاغه
مشاوره اسلامی
خانواده
پاسخ به شبهات
اخلاق
حکایات
منبرهای شما
معارف نهج البلاغه
نهج البلاغه
اخلاق وتربیت اسلامی
اخلاق اسلامی
تربیت اسلامی
معارف اسلامی
حلال و حرام
قرآن شناسی
مباحث تفسیری
معرفت در اسلام
ویژگی ایمان ومؤمن
مصادیقی از سبک زندگی اسلامی
علل وعوامل ترس از مرگ
شیطان از منظرقرآن و روایات
دین وجامعه دینی
دنیاو آخرت
تعاون و بررسی مسأله اعانه
توبه و امید به مغفرت
اهتمام به عمر انسان در اسلام
خداشناسی
امامت و ولایت
خطبه فدکیه و فضایل حضرت زهرا (س)
ویژگی های انتظارو عصر ظهور
زیارت و توسل
شرح خطبه قاصعه
فضایل پیامبر (ص) و اهل بیت (ع)
سیره معصومین (ع)
محبت اهل بیت (ع)
مقامات اهل بیت (ع)
ویژگی ولایت اهل بیت (ع)
راه توشه عاشورائیان
روضه ها
ذکر مصیبت پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم
ذکر مصیبت فاطمه الزهراء سلام الله علیها
ذکر مصیبت امیرالمومنین علیه السلام
ذکر مصیبت امام حسن مجتبی علیه السلام
ذکر مصیبت امام حسین علیه السلام
ذکر مصیبت امام سجاد علیه السلام
ذکر مصیبت امام باقر علیه السلام
ذکر مصیبت امام صادق علیه السلام
ذکر مصیبت امام موسی علیه السلام
ذکر مصیبت امام رضا علیه السلام
ذکر مصیبت امام جواد علیه السلام
ذکر مصیبت امام هادی علیه السلام
ذکر مصیبت امام حسن عسکری علیه السلام
ذکر مصیبت متفرقه
آموزش تبلیغ
آموزش فن خطابه
آموزش کلاسداری
روش بیان احکام
سیره تبلیغی علماء وارسته
سیره تبلیغی معصومین
کاربرد جامعه شناسی در تبلیغ
مقالات اخلاق و آداب در تبلیغ
مهارت های آموزش معارف اسلامی
روش تحقیق و منبع شناسی
ویژه نامه ها
ویژهنامه دهه آخر صفر
ویژهنامه محرم
ویژه نامه ماه رجب
رمضان؛ماه نیایش ودعا
اطلاعیه
احادیث موضوعی
عبرهای نجات بخش
سعادت در زیادها
شقاوت در زیادها
سخنرانی ها
سخنران ها
سخنرانی موضوعی
بانک مقالات
نوع مقاله
پژوهشی
نشریات
پاسخ به سوالات
احکام
احکام
جنبشهای معنوی نوپدید
سبک زندگی اسلامی
تربیت دینی
تاریخ
اسلام
ایران
تاریخ اسلام
تاریخ ایران
تاریخ انقلاب
سیاسی
تاریخ اسلام
اسلام
ایران
تاریخ انقلاب
علوم سیاسی
اجتماعی
زن و خانواده
فرهنگی
ارتباطات
جامعه شناسی
روانشناسی
پیشوایان معصوم
حدیث
فقه
اعتقادی
اخلاق
اندیشه ها و مکاتب
رذایل
فضائل
مبانی علم اخلاق
نامه های اخلاقی
پند و اندرز
حکایات
مدیریت
مدیریت و فقه اسلامی
خلاصه کتب مدیریت
مدیریت اسلامی
آینده پژوهی
مدیریت آموزشی
مدیریت زمان
اقتصاد
فرق و مذاهب
فرق شیعی
فرق غیر شیعی
ادیان
ابراهیمی
غیر ابراهیمی
علوم قرآنی
علوم حدیث
فلسفه
محض
مضاف
فلسفه اسلامی
کلام
اسلامی
جدید
فقه و اصول
حقوق
منتخب نشریات
ارتباطات
فصل نامه تربیت تبلیغی
پيش شماره اول فصلنامه مطالعات معنوی
پيش شماره 2 فصل نامه تربیت تبلیغی
شماره اول فصل نامه تربیت تبلیغی
شماره دوم فصل نامه تربیت تبلیغی
شماره سوم و چهارم فصل نامه تربیت تبلیغی
شماره پنج و شش فصل نامه تربیت تبلیغی
فصلنامه مطالعات معنوی
پيش شماره اول فصلنامه مطالعات معنوی
پيش شماره 2 فصلنامه مطالعات معنوی
شماره اول فصل نامه مطالعات معنوی
شماره دوم فصل نامه مطالعات معنوی
شماره سوم فصل نامه مطالعات معنوی
شماره چهارم و پنجم فصل نامه مطالعات معنوی
شماره ششم فصل نامه مطالعات معنوی
شماره هشتم و نهم فصلنامه مطالعات معنوی
شماره دهم فصلنامه مطالعات معنوی
فصل نامه سبک زندگی
علوم تربیتی
آئین دوست یابی
خانواده
پرسش و پاسخ
تقویم عبادی
اعمال شب
اعمال شبانهروز
ولادت
شهادت
اعمال ماه ها
اعمال روز
اعمال ماه محرم
اعمال ماه رمضان
اعمال ماه شعبان
اعمال ماه رجب
چند رسانه ای
آلبوم تصاویر
علماء
شخصیتهای برجسته
اماکن
رهبران دینی
انقلاب
جبهه و جنگ
مقاومت
مناسبتها
آرشیو فیلم
سخنرانی
مداحی
مذهبی
آرشیو صوت
مداحی
مذهبی
سخنرانی
علمی
مولودی
مرثیه
اخلاقی
ادعیه
متفرقه
قرآن
معرفی نرم افزار
احادیث
سخنوری
آیات قرآن
صبر
کمک کردن
اخلاق و رفتار
اعمال دینی
فرهنگ علوم انسانی و اسلامی
اقتصاد
اقتصاد خرد
اقتصاد کلان
اقتصاد مالی و بخش عمومی
اقتصاد کشاورزی و منابع طبیعی
اقتصاد توسعه
اقتصاد اسلامی
اقتصاد و ریاضی
تجارت بین الملل
مکاتب اقتصادی
پول و بانکداری
علوم تربیتی
تکنولوژی آموزشی
تحقیقات آموزشی
فلسفه تعلیم و تربیت
علوم کتابداری و اطلاع رسانی
روانشناسی تربیتی
مشاوره و راهنمایی
کودکان استثنایی
مدیریت آموزشی
برنامه ریزی درسی
پیش دبستانی و دبستان
مدیریت
مدیریت صنعتی
مدیریت تحول
فرهنگ سازمانی
مدیریت استراتژیک
نظریه های مدیریت
مدیریت منابع انسانی
مدیریت عمومی
مبانی سازمان و مدیریت
مدیریت بازرگانی
مدیریت دولتی
مدیریت رفتارسازمانی
مدیریت فرهنگی
روانشناسی
روانشناسی عمومی
روانشناسی بالینی
روانشناسی رشد
روانشناسی شخصیت
روانشناسی فیزیولوژیک
روانشناسی یادگیری
روانشناسی صنعتی و سازمانی
روانشناسی اجتماعی
آسیب شناسی روانی
روان سنجی
روان شناسان نامدار
فرا روانشناسی
بهداشت روان
منطق
ارتباطات
جامعه شناسی
ادبیات فارسی
ادبا و نویسندگان
بلاغت
نظم
نثر
تاریخ
تاریخ اسلام
تاریخ ایران
فلسفه تاریخ
علوم سیاسی
مسائل ایران
اندیشههای سیاسی
روابط بینالملل
ادبیات عرب
ادیان و فرق
ادیان ابراهیمی - یهودیت
ادیان ابراهیمی - مسیحیت
ادیان غیرابراهیمی
فقه و اصول
فلسفه
فلسفه علم
فلسفه اسلامی
فلسفه غرب
فلسفه اخلاق
کلام
کلام اسلامی
کلام جدید
قرآنپژوهی
انسان شناسی
پیامبر شناسی
امام شناسی
هستی شناسی
معاد شناسی
خدا شناسی
قصص و تاریخ
اخلاق
احکام و فقه
علوم قرآنی
تاریخ تفسیر و مفسران
تاریخ قرآن
علوم حدیث
درایه حدیث
پیش زمینه حدیث
اصطلاحات حدیث
رجال
اخلاق
فضائل
رذائل
عرفان
نظری
عملی
فرق و مذاهب
خوارج (غیرشیعی)
تصوف (غیرشیعی)
اصحاب حدیث (غیرشیعی)
اشاعره (غیرشیعی)
ماتریدیه (غیرشیعی)
وهابیت (غیرشیعی)
غلات (غیرشیعی)
سایر فرق اهل سنت
معتزله (غیرشیعی)
مرجئه (غیرشیعی)
مشترک
کیسانیه (شیعی)
اثنا عشریه (شیعی)
زیدیه (شیعی)
اسماعیلیه (شیعی)
واقفیه (شیعی)
غالیان (شیعی)
بهائیت (شیعی)
اهل حق (شیعی)
نصیریه (شیعی)
سایر فرق شیعی
اصول فقه
فقه
عبادات
معاملات
ملحقات
حقوق
آیین دادرسی
جرم شناسی
حقوق بشر
مالکیت فکری
حقوق بینالملل
حقوق عمومی
حقوق جزا و جرمشناسی
حقوق خصوصی
ویترین
یادداشتها
تست
اسرار مناسک حج
24 آذر 1386, 0:0
مطالب زیر، برگردان از مقالات پژوهشی آقای فارس حسون کریم، با نام «علل الحج فی کتب الشیخ الصدوق» است که در «میقات الحج» نشر یافته است. سپس به وسیلة فاضل توانمند حجت الاسلام والمسلمین آقای عبدالهادی مسعودی ترجمه و سامان یافته است...
اسرار مناسک حج
اسرار مناسک حج خبرگزاری فارس: در مقاله زیر با برخی از اسرار مناسک حج آشنا میشوید. نویسنده سعی دارد با استفاده از آیات و روایات به بررسی مناسک حج بپردازد. مطالب زیر، برگردان از مقالات پژوهشی آقای فارس حسون کریم، با نام «علل الحج فی کتب الشیخ الصدوق» است که در «میقات الحج» نشر یافته است. سپس به وسیلة فاضل توانمند حجت الاسلام والمسلمین آقای عبدالهادی مسعودی ترجمه و سامان یافته است. چرا مشعر الحرام «موقف» شد، نه «حرم»؟ 1. سعد بن عبدالله، از محمّد بن الحسن الهمدانی نقل کرده که وی میگوید: از ذالنون مصری پرسیدم: ای ابا الفیض، چرا مشعر موقف قرار داده شد و حرم نشد؟ او گفت: کسی که همین مطلب را از حضرت امام صادق (ع) پرسید و پاسخ شنید، به من این گونه گفت: امام صادق(ع) فرمودند: زیرا کعبه بیت الله و حرم حجاب آن و مشعر درِ آن است. پس، هرگاه زائران قصد بیت میکنند، مقابلِ درِ آن، توقّف میکنند تا به ایشان اذن داده شود و به داخل فرا خوانده شوند. سپس آنها را در حجاب دوّم؛ یعنی مزدلفه متوقّف میکنند و وقتی به طولانی شدن تضرّع ایشان توجّه شد، فرمان میرسد قربانیهای خویش را نزدیک بیاورند. پس از آنکه قربانیها را نزدیک آوردند و اعمالی که موجب میشود از احرام بیرون آیند را انجام دادند و از گناهانی که بین ایشان و خالقشان حجاب شده بود پاک گردیدند، به آنها امر میشود که با طهارت بیت را زیارت کنند. راوی گفت: پرسیدم: چرا در ایّام تشریق روزه گرفتن مکروه است؟ حضرت فرمودند: زیرا حاجیها زائر خدا و میهمانان او هستند و برای میهمان شایسته نیست نزد میزبان و کسی که او به زیارتش رفته، صائم و روزهدار باشد. عرض کردم: این که شخص به پردة کعبه چنگ زده و به آن میچسبد چه معنایی دارد؟ حضرت فرمود: مَثَل این شخص مَثَل کسی است که میان او و دیگری جنایتی واقع شده، پس جانی چنگ زده و به جامة مجنیّ علیه میچسبد و از او میخواهد که جرم و گناهانش را ببخشد. دلیل اینکه تا چهار ماه برای حاجی گناه نوشته نمیشود؟ 2. حسین بن خالد گوید: از حضرت صادق (ع) پرسید: چگونه است که برای حاجیها تا چهار ماه گناه نوشته نمیشود؟ حضرت فرمودند: زیرا خداوند تبارک و تعالی اشهر حُرُم را، که چهار ماه است، برای مشرکان مباح و آنها را در این چهار ماه در توسعه و آزادی مطلق قرار داد؛ چنانکه در قرآن کریم میفرماید:«فَسِیحُوا فِی الأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ»؛ «پس اى مشرکان، سیر کنید در زمین و از ترس تعرّض مسلمانان در امان باشید، به مدّت چهار ماه.» بنابراین، حق تعالی تا چهار ماه پس از مراسم حج، گناه کسانی را که بیت الله را زیارت کردهاند، میبخشد. چگونگی خروج پیامبرخدا| از مشعر، بر خلاف اهل جاهلیت. 3. حضرت صادق(ع)، در پاسخ پرسشی که معاویة بن عمّار آن جناب کرد، فرمودند: اهل جاهلیّت، وقتی میخواستند از مشعر خارج شوند، صبر میکردند تا خورشید طلوع کند، پس میگفتند: ثبیر طلوع کرد و تابید (و مقصودشان از «ثبیر» خورشید بود) تا ما مکان خود را تغییر دهیم (یعنی از مشعر بیرون بیاییم). آنها وقتی از مشعر خارج میشدند، اسب ها و شتران را سریع میتاختند، ولی پیامبر| بر خلاف آنها با آرامی و سنگینی و با ذکر خدا و استغفار، از مشعر بیرون میرفتند و پیوسته زبانشان حرکت میکرد. از چه رو بر کسی که در بیرون حرم مرتکب جرم شود و بر حرم پناه آورد، حد جاری نمیکنند؟ 4. حفص بن بختری گفت: از حضرت صادق × پرسیدم: مردی در غیر حرم جنایت کرده سپس به حرم پناهنده می شود، آیا بر او حدّ جاری میکنند؟ امام (ع) فرمودند: خیر، ولی طعام و آب به او نداده و با وی سخن نگویند و خرید و فروش نکنند. وقتی چنین کردند امید است که از حرم بیرون آید، آنگاه بر وی حدّ جاری کنند و اگر در حرم مرتکب جنایت شد. حدّ بر وی جاری میکنند زیرا وی احترام حرم را رعایت نکرده است. 5. معاویة بن عمّار گوید: از امام صادق (ع) دربارة مردی پرسیدم که فردی را در حِلّ (بیرون حرم) کشته، سپس وارد حرم شده است. حضرت فرمود: او را نمیکشند و غذا و آبش نمیدهند. با او داد و ستد نمیکنند و پناهش نمیدهند، تا از حرم بیرون آید، آنگاه حدّ بر او جاری میشود. گفتم: دربارة مردی که در حرم مرتکب قتل و دزدی شود، چه میگویید؟ فرمود: درحرم با ذلّت بر او حدّ جاری میشود؛ چرا که او حرمتی برای حرم ندیده با آنکه خداوند فرموده است: «هرکس به شما تعدّی کرد، به او همانگونه تعدّی کنید که او به شما تعدّی کرده است»؟ فرمود: این آن جاست که در حرم باشد. در قرآن آمده است: «هیچ تجاوزی نیست مگر بر ستمکاران». 6. حلبى گوید از امام صادق(ع) در بارة کلام خدای متعال پرسیدم که «وَمَن دَخَلَهُ کَانَ ءَامِنًا...» حضرت فرمود: هرگاه بندهای در غیر حرم جنایتی مرتکب شود، سپس به حرم بگریزد، کسی نمیتواند او را در حرم دستگیر کند، لیکن از خرید و فروش در بازار ممنوع میشود. به او خوراک و آب نمیدهند و با وی حرف نمیزنند؛ زیرا در این صورت، امید بیرون آمدن و دستگیری او میرود. اما هر گاه در حرم جنایتی مرتکب شد در همانجا بر او حدّ جاری میشود؛ زیرا او حرمت حرم را نگه نداشته است. چرا بر محرم، در صورت اضطرار، خوردن صید جایز است و چگونه است که روایت، خوردن میته را بر وی تجویز میکند؟ 7. عمرکى، از على بن جعفر نقل میکند که گفت: از برادرم موسى بن جعفر‘ پرسیدم: آیا هرگاه محرم مضطرّ شد، از صید و میته بخورد؟ البته معتقدم که حق تعالی صید را برای مظطرّ حرام و میته را حلال کرده است؟ حضرت فرمودند: از صید بخورد و فدیه و کفّاره اش را بدهد؛ چه آنکه در این صورت از مال خود خورده است. 8 . ابو ایّوب گوید: از حضرت صادق (ع) پرسیدم: مردی محرم است و مضطر به خوردن صید یا میته شده است، از کدام آنها بخورد؟ حضرت فرمودند: از صید بخورد. گفتم: صید را خداوند بر محرم حرام کرده ولی میته را در صورت اضطرار حلال قرار داده است، چرا از صید بخورد نه از میته؟ حضرت فرمودند: از صید بخورد و کفّارهاش را بدهد که در این صورت از مال خود خورده است. 9. منصور بن حازم گوید: از حضرت صادق (ع) پرسیدم: مُحرمی مضطر به خوردن از صید یا میته گردیده، از کدام یک بخورد؟ حضرت فرمودند: از صید. پرسیدم: مگر خداوند متعال میته را برای مضطرّ حلال کرده؟ فرمودند: آری، ولی فدیه و کفّارة صید را بدهد. مگر نمیدانی که اگر صید را بخورد و بر عهدهاش کفاره بیاید، در حقیقت از مال خود خورده است، نه از صید. همچنین در روایتی آمده است که وی از میته بخورد؛ زیرا میته برای مضطرّ حلال است ولی صید برای او حلال نیست. چرا مقیم شدن در مکه کراهت دارد؟ 10. ابو الصّباح کنانى گوید: از حضرت صادق (ع) در بارة این کلام خدای تعالی پرسیدم که فرمود: ?وَمَنْ یُرِدْ فیهِ بِإِلْحادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذابٍ أَلیم?؛ «و کسی که در آن جا ارادة الحاد و تعدّی نماید و به خلق ظلم و ستم کند، عذاب دردناک به او میچشانیم»؟ حضرت فرمودند: من هر ظلمی را که شخص در مکّه به نفس خویش کند؛ همچون سرقت یا ستم کردن به شخص دیگر، الحاد میدانم. از همین رو است که از سکونت و اقامت در حرم نهی شده است. 11. احمد بن محمّد سیاری گوید: جماعتی از اصحاب از امام صادق (ع) روایت کردهاند که آن حضرت اقامت در مکه را نمیپسندید و این به خاطر آن بود که پیامبر| را از این شهر بیرون کردند. کسی که مقیم مکّه شود، سنگدل میگردد... 2. محمّد بن جمهور (مرفوعاً) از امام صادق(ع) نقل کرده که آن حضرت فرمودند: هر گاه یکی از شما اعمال حجّ خود را به جا آورد، مرکبش را سوار شده، بیدرنگ به اهلش محلق گردد؛ زیرا اقامت در مکّه، موجب قساوت قلب میباشد. 13. محمّد بن مسلم از حضرت ابو جعفر(ع) نقل کرده که آن جناب فرمودند: سزاوار و شایسته نیست که شخص یک سال در مکّه مقیم شود. راوی گوید: پرسیدم: پس چه کند؟ فرمودند: به مکان دیگر منتقل شود. آنگاه فرمودند: و سزاوار نیست که انسان خانه اش را بلندتر از کعبه بسازد. 14. امام صادق (ع) فرمود: دوست ندارم کسی یک سال در مکه مقیم شود و کراهت دارد همسایه شدن با مکه و افزود: زیرا این کار قساوت قلب میآورد. چرا نشستن در مسجد الحرام ؛ به طوری که دست را در زانو حلقه کند، مکروه است؟ 15. حمّاد بن عثمان گوید: حضرت صادق(ع) را دیدم که از نشستن به حالت احتباء (هنگام نشستن، دست را در زانو حلقه کردن) کراهت داشتند و می فرمودند: احتباء در مسجدالحرام مکروه است؛ زیرا تعظیم و بزرگداشت کعبه ایجاب میکند که این کار ترک شود. و علت کراهت احتباء، فقط تعظیم و بزرگداشت کعبه است. از چه رو سواره حج گزاردن ، افضل و برتر از انجام حج با پای پیاده است؟ 17. رفاعة بن موسی النخّاس گوید: از حضرت صادق(ع) سؤال شد: آیا حج سواره افضل است یا پیاده؟ حضرت فرمودند: حجّ سواره افضل است؛ زیرا پیامبر| سواره حجّ بهجا آوردند. 18. سیف بن تمّار گوید: محضر مبارک امام صادق(ع) عرض کردم: ما پیاده بهحجّ میرویم و خبری از شما به گوش ما رسیده، میخواهم رأی مبارک خود را بفرمایید؟ حضرت فرمودند: مردم، هم سواره و هم پیاده به حجّ میروند. گفتم: پرسش من این نیست. حضرت فرمودند: پس، از چه چیز میپرسی؟ گفتم: از اینکه از پیاده و سواره، کدام یک نزد شما محبوبتر است که ما همان را انجام دهیم؟ حضرت فرمودند: اگر سواره به حجّ روید، نزد من مطلوبتر است؛ زیرا سواره رفتن، شما را در عبادت و دعا تقویت میکند. 19. ابو بصیر گوید: از حضرت صادق(ع) پرسیدم: فضیلت پیاده به حج رفتن بیشتر است یا سواره رفتن؟ فرمودند: اگر شخص توانگر است و به این جهت که نفقه و هزینة کمتری صرف کند، پیاده به حج میرود ، البته سواره رفتن در حقّ وی افضل است. 20. سلیمان گوید: به حضرت صادق(ع) گفتم: میخواهیم پیاده به مکّه رویم، آیا این کار را انجام دهیم ؟ حضرت فرمودند: پیاده نروید، بلکه سواره حج بگرارید. گفتم: خدا حالتان را خوش دارد. از حضرت امام حسن بن علی‘ به ما رسیده که ایشان پیاده حج میگزاردند. حضرت فرمودند: حسن بن علی‘ حج میگزارد و مرکبها از جلو آن جناب حرکت میکردند. چرا مستحب است در منا و در روزهای تشریق، بعد از پانزده نماز تکبیر گفته شود و در شهرها به دنبال ده نماز؟ 21. على بن اسماعیل، از حمّاد بن عیسى، از حریز و او از زراره نقل کرده که گفت: به حضرت ابو جعفر ‘ عرض کردم: تکبیر در ایام تشریق، دنبال هر نماز باید گفته شود؟ حضرت فرمودند: در منا مستحب است دنبال پانزده نماز تکبیر بگویند؛ یعنی: از نماز ظهر روز دهم تا نماز صبح روز سیزدهم. سپس فرمودند: در این تکبیر میگویی: «اللَّهُ أَکْبَرُ، اللَّهُ أَکْبَرُ، اللَّهُ أَکْبَرُ، اللَّهُ أَکْبَرُ عَلَى مَا هَدَانَا، اللَّهُ أَکْبَرُ عَلَى مَا رَزَقَنَا مِنْ بَهِیمَةِ اْلأَنْعَامِ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا أَبْلاَنَا» و در دیگر شهرها، این تکبیر را مستحب است به دنبال ده نماز بگویند؛ یعنی بعد از نماز ظهر روز دهم تا بعد از نماز صبح روز دوازدهم. و سرّ این (که در منا بعد از پانزده نماز و در شهرهای دیگر بعد از ده نماز تکبیر میگویند)، آن است که: مردم وقتی در کوچ اوّل، که روز دوازدهم است، از منا، کوچ کرده و به شهرهای خود رفتند، دیگر به دنبال نمازهایشان تکبیر نمیگویند. پس تکبیر در شهرها، بعد از ده نماز قطع میشود، ولی حاضران در منا، تا زمانی که در منا هستند؛ یعنی تا روز سیزدهم، که نفر و کوچ دوّم در این روز صورت میگیرد، تکبیر میگویند. 22. ابان بن تغلب گوید: پس از آنکه حَجّاج کعبه را خراب کرد، مردم خاک آن را میان خود تقسیم نمودند و آن مکان را با زمین یکسان ساختند. بعد که خواستند از نو بنا کنند، ماری از زمین بیرون آمد و از کار آنان جلوگیری کرد، بهطوری که مردم از وحشت گریخته، نزد حَجّاج رفتند و واقعه را برای او بازگفتند. وی ترسید که از بنا و ساختن کعبه ممنوعگردد، ناگزیر بالای منبر رفت و مردم را فرا خواند و گفت: خدا رحمت کند بنده ای را که بداند چارة آنچه ما به آن مبتلا شده ایم چیست و ما را از آن آگاه کند. ابان میگوید: پیرمردی از جا برخاست و گفت: اگر چارة این کار نزد کسی باشد، او همان کسی است که دیدم به سوی کعبه آمد و اندازة آن را گرفت و رفت. حجّاج پرسید: او کیست؟ پیرمرد گفت: او حضرت علی بن الحسین‘ است. حَجّاج گفت: او معدن و مرکز اصل این معنا است. پس کسی را محضر مبارکش فرستاد و از آن حضرت خواست که در مجلس وی حاضر شود. حضرت به مجلس حجّاج آمدند و نشستند، حجّاج واقعه را برای آن جناب بیان کرد و گفت: حق تعالی وی را از ساختن کعبه منع نموده است. علی بن الحسین‘ فرمودند: ای حَجّاج، تو بنایی را که جناب ابراهیم و اسماعیل‘ ساخته بودند، منهدم کردی و خاک هایش را در جاده ریخته و سپس آنها را غارت کردی. گویا پنداشتی آنها میراث تو هستند. اکنون وظیفة تو آن است که به منبر رفته، به مردم بگویی: هیچ از خاک کعبه نگه ندارد، بلکه آنچه نزدشان هست را برگردانند. راوی میگوید: حجّاج فرمان امام(ع) را اجرا کرد و مردم را سوگند داد که از خاک کعبه هیچ نگه ندارند، بلکه آنچه نزدشان هست را برگردانند. مردم چنین کردند. حجّاج وقتی دید تمام خاکها در یک جا جمع شد، محضر حضرت علی بن الحسین‘ رفت و حضرت اساس و پایة بیت را نهاد و سپس فرمان داد: آن را حفر کنند. راوی میگوید: مار از ایشان گریخت و غایب شد و آنان پایة بیت را گود کردند تا به جایگاه ستونها رسیدند. حضرت علی بن الحسین‘ به آنان فرمود: دور شوید. آنان دور شدند و حضرت نزدیک آمد و با جامة مبارکش خود روی جایگاه ستونها را پوشانده و سپس گریست. آنگاه با دست خود خاک روی آنها ریخت و بدین وسیله آن ها را پوشاندند. بعد کارگران را به حضور خواند، فرمودند:ساختمان را بنا کنید. آنها بنا را ساختند و وقتی دیوارها بالا آمد، فرمان داد: که خاکها را در داخل بنا بریزند؛ از این رو بیت مرتفع و بلند گردید، به طوری که باید به وسیلة پلکان به داخل آن رفت. چرا قریش کعبه را منهدم کردند «عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ× قَالَ إِنَّمَا هَدَمَتْ قُرَیْشٌ الْکَعْبَةَ لأَنَّ السَّیْلَ کَانَ یَأْتِیهِمْ مِنْ أَعْلَى مَکَّةَ فَیَدْخُلُهَا فَانْصَدَعَتْ». 23. ابن ابى عمیر، از کسى که در نزد او، از حضرت صادق(ع) یاد کرده نقل میکند که گفت: قریش به این جهت کعبه را منهدم کردند که سیل غالباً از بالای مکّه میآمد و چون کعبه در پایین قرار داشت، داخلکعبه میشد و آن را میشکافت و خراب میکرد. بنابر این، قریش تصمیم گرفتند آن را بگونهای بسازند که از این خطر مصون بماند. از چه رو که پیامبر خدا| در تمام حجها مسیر خود را از مئذمین انتخاب کرده، آنجا فرود میآمدند و قضای حاجت میکردند و چرا مستحب است از باب بنى شیبه وارد مسجد الحرام شوند و چگونه است گفتن تکبیر، فشار و سختى را برطرف مىکند و چرا تراشیدن سر بر حاجی صَروره واجب است و بالاخره چرا گام نهادن صروره بر سرزمین مشعرالحرام مستحب است؟ 24. به حضرت جعفر بن محمّد‘ عرض کردم: پیامبرخدا چند حج به جا آوردند؟ حضرت فرمودند: پیامبر بیست حج پنهانی گزارد و در هر یک از آنها از مئذمین عبور نمودند و در آن جا فرود آمده قضای حاجت کردند. پرسیدم: چرا در آن جا فرود آمدند و... ؟ حضرت فرمودند: زیرا آنجا اوّلین مکانی بود که در آن بُتها پرستیده شدند و نیز سنگی که بُت هبل را از آن تراشیدند، از آن جا آورده بودند. (بت هبل همان بتی است که علی(ع) وقتی روی دوش حضرت رسول| قرار گرفتند، آن را از بام کعبه به زیر انداختند و پیامبر| امر کردند که در آستانة در بنی شیبه دفنش کنند؛ از این رو، دخول به مسجدالحرام از این در سنّت گردید تا بدین ترتیب این بت در عمل پایمال زائران بیت الله قرار گیرد). سلیمان میگوید: عرض کردم: سرّ این که تکبیر گفتن زائران در هنگام وارد شدن به مسجد، از در بنی شیبه، از فشار و سختی جمعیّت میکاهد چیست؟ حضرت فرمودند: سرّش این است که وقتی بندهای میگوید: الله اکبر، معنایش این است که: خدا بزرگتر است از اینکه همچون بتهای تراشیده شده یا خدایان دروغین باشد و چون ابلیس با دستیاران و یارانش در همین موضع (در بنی شیبه) راه را بر حاجیان و زائران تنگ و سخت میکنند وقتی صدای تکبیر واردین را میشنوند، از وحشت و ترس، همگی آن جا را ترک کرده، میگریزند و فرشتگان نیز آنها را تعقیب کرده تا جایی که آنها در رود نیل میافتند. گفتم: چرا بر صَروره مستحب است داخل کعبه شود، نه آنانکه پیشتر به حج آمدهاند؟ حضرت فرمودند: زیرا صروره را دعوت کردهاند که به قصد بیت الله به آنجا رود و وی این واجب را ادا میکند، پس لازم است داخل بیتی شود که وی را به سوی آن خواندهاند تا در آنجا اکرام شود. عرض کردم: چرا تراشیدن سر تنها بر صَروره واجب است نه آنانکه پیشتر نیز حج گزاردهاند؟ امام (ع) فرمودند: به خاطر اینکه وی با تراشیدن سر نشان گذارده میشود و معلوم میگردد که وی در امان میباشد و شاهد بر این گفتار، فرمودة حق تعالی است که میفرماید: «لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرامَ إِنْ شاءَ اللَّهُ آمِنینَ مُحَلِّقینَ رُؤُسَکُمْ وَ مُقَصِّرینَ لا تَخافُونَ» «البته شما مؤمنان، اگر خدا بخواهد، داخل مسجدالحرام میشوید، در حالیکه در امانید، سرهایتان را تراشیده، بدون ترس و هراس، ناخنهایتان را کوتاه نمودهاید». گفتم: قدم نهادن بر زمین مشعر به وسیلة صروره مستحب است؟ فرمودند: تا بدین ترتیب مستحق شود قدم به وسط بهشت نهد. چرا ایام توقف حاجىها در منا سه روز است 25. راوی از امام صادق(ع) نقل می کند که حضرت فرمودند: آیا میدانی چرا ایام توقّف حاجیها در منا سه روز است؟ گفتم: فدایت شوم، به چه دلیل است؟ فرمودند: کسیکه برههای از این زمان (سه روز منا) و اندکی از آن را درک کند، تمام حجّ را درک کرده است. وی این روایت را در نوادر خود اخراج و ضبط کرده است، ولی آنچه من به آن فتوی داده و در این معنا به آن اعتماد نمودهام، روایتی است که شیخ ما محمّدبن حسن بن احمد بن ولید نقل کرده است. ایشان فرمودهاند: محمّد بن حسن صفّار ، از یعقوب بن یزید، از محمّد بن ابیعمیر، از جمیل بن درّاج، از حضرت ابی عبدالله (ع) نقل کرده که آن حضرت فرمودند: کسیکه روز قربانی (روز دهم) پیش از زوال آفتاب مشعرالحرام را درک کند، حج را درک کرده و کسیکه روز عرفه (روز نهم ذیحجة الحرام) پیش از زوال، آفتاب مشعرالحرام را درک نماید، متعه و عمره را درک کرده است. چرا شخص هنگامی که تصمیم دارد احرام بپوشد، جایز نیست روغنی که در آن مشک یا عنبر است را به خود بمالد؟ 26. عبیدالله بن علی حلبی، از حضرت صادق× نقل کرده که آن حضرت فرمودند: هنگامی که میخواهی محرم شوی، روغنی که در آن مشک یا عنبر هست را به خود نمال ; زیرا بوی آن بعد از احرام باقی میماند ولی روغنی که چنین نیست را میتوانی استعمال کنی و وقتی محرم شدی روغن بر تو حرام میشود تا زمانی که از احرام درآیی و مُحلّ شوی. چرا صید پرنده اهلی، هنگامی که داخل حرم شود، جایز نیست؟ 27. معاویة بن عمّار، از حضرت صادق(ع)، نقل می کند که از امام (ع) سؤال شد: پرندة اهلی هرگاه داخل حرم شد، حکمش چیست؟ حضرت فرمودند: نباید آن را بگیرید؛ زیرا خداوند متعال در قرآن میفرماید: «ومن دخله کان آمناً»؛ «هر موجودی که داخل حرم شود در اَمان است». به چه علت پیامبر| به عباس اذن دادند شبهایی را که باید در منا باشند، وی در مکه بماند؟ 28. مالک بن اعین از ابیجعفر(ع) نقل کرده که آن حضرت فرمودند: عباس از پیامبرخدا اذن خواستند شبهایی را که باید در منا باشند، وی در مکّه بماند، حضرت به او اذن دادند، تا آنکه وی به حاجیها آب دهد. از چه رو امیرمؤمنان(ع) بعد از هجرت از مکه تا زمان رحلتش، در مکه معظمه، شب را صبح نکردند؟! 29. جعفر بن عقبه، از ابی الحسن(ع) نقل کرده که آن حضرت فرمودند: علی(ع) پس از هجرت، از مکه تا زمانی که از دنیا رفتند، در مکّه شب را به صبح نرسانده و در آن بیتوته نکردند. راوی گوید: به امام(ع) عرض کردم: سرّ آن چه بود؟ حضرت فرمودند: امیر مؤمنان(ع) کراهت داشتند در سرزمینی که پیامبرخدا از آن هجرت کرده، بیتوته کنند. لذا نماز عصر خود را در مکّه میخواندند و از آن جا خارج میشدند و شب را در غیر آن سرزمین به صبح میرساندند. چرا بر محرم جایز نیست، بدون جهت سایبان بر سر قرار دهد؟! 30. عبدالله بن مغیره گوید: از حضرت ابو الحسن اوّل پرسیدم: در حالی که مُحرم هستم، سایبان بر سر خود قرار بدهم؟ حضرت فرمودند: خیر. پرسیدم: میتوانم از سایبان استفاده کنم و کفّاره بدهم؟ فرمودند: خیر. پرسیدم: اگر بیمار شوم چطور؟ فرمودند: در این صورت، کفّاره بده و از سایبان استفاده کن. سپس حضرت افزودند: مگر نمیدانی پیامبر خدا| فرمودند: هیچ حاجی نیست که ظهر کند در حالیکه تلبیه بگوید تا آفتاب غروب کند، مگر آنکه گناهانش نیز با غایب شدن آفتاب غایب شود. 31. حلبی گوید: از حضرت صادق(ع) معنای آیه شریفه: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لَیَبْلُوَنَّکُمُ اللَّهُ بِشَیْءٍ مِنَ الصَّیْدِ تَنالُهُ أَیْدیکُمْ وَ رِماحُکُمْ...» را پرسیدم؟ حضرت فرمودند: مقصود این است که از صید هر سو برای مؤمنین در حال احرام فراهم و جمع میشود و به قدری به ایشان نزدیک میگردند که در دسترس و تیررس ایشان واقع میشوند تا بدین وسیله، حق تعالی ایشان را بیازماید و معلوم کند آیا محرم، حرام الهی را، که صید باشد، مرتکب میشود یا نه. به چه علت سرمه کشیدن بر زن ، در حال احرام حرام است؟ 32. حلبی گوید: از حضرت صادق(ع) در بارة زن محرمی که سرمه بر چشم میکشد پرسیدم؟ حضرت فرمودند: باید سرمه نکشد. پرسیدم: با رنگ سیاهی که در آن چیز خوشبو نیست چطور؟ فرمودند: مکروه است؛ زیرا زینت محسوب میشود. آنگاه فرمودند: البته اگر زن محرم به کشیدن سرمه مضطرّ باشد، اشکال ندارد. 33. حریز، از حضرت صادق(ع) نقل کرده که آن جناب فرمودند: زن با رنگ سیاه سرمه نکشد؛ زیرا سیاهی زینت است. علت وجوب بدنه (شتر) بر محرمی که به ساق پا و یا عورت زنی را بنگرد و محتلم شود؟ 34. ابوبصیر گوید: از حضرت صادق(ع) در بارة محرمی که به ساق پا یا عورت زنی نگریسته و محتلم شده است پرسیدم؟ فرمودند: اگر توانگر و ثروتمند است، بر او یک شتر واجب می شود، اگر حال متوسط دارد، باید گاو بدهد و در صورتی که فقیر است، گوسفند بر عهداش میآید. آنگاه فرمودند: توجه داشته باش که کفّارة یاد شده، نه به خاطر احتلام و خروج منی از او است، بلکه علّتش نگاه او به چیزی است که حلال و جایز نیست. ..................................................................................... منبع:فصلنامه میقات حج ، شماره 58
خبرگزاری فارس
اسرار مناسک حج
نظر خود را بنویسید!
در حال حاضر هیچ نظری برای این مقاله وجود ندارد.
برای درج نظر خود درباره
اسرار مناسک حج
فیلدهای زیر را پر کنید.
نظر شما
عنوان
امتیاز
-
1
2
3
4
5
نظر شما
اطلاعات شما(اختیاری)
نام شما
آدرس شما
پست الکترونیک
جستجو
این موضوعات را نیز بررسی کنید:
منتخب نشریات
اردیبهشت 94
جدیدترین ها در این موضوع
رفتار و منش امام خمینی (ره) با دختران
در همۀ جوامع بشری، تربیت فرزندان، به ویژه فرزند دختر ارزش و اهمیت زیادی دارد. ارزشهای اسلامی و زوایای زندگی ائمه معصومین علیهمالسلام و بزرگان، جایگاه تربیتی پدر در قبال دختران مورد تأکید قرار گرفته است. از آنجا که دشمنان فرهنگ اسلامی به این امر واقف شدهاند با تلاشهای خود سعی بر بیارزش نمودن جایگاه پدر داشته واز سویی با استحاله اعتقادی و فرهنگی دختران و زنان (به عنوان ارکان اصلی خانواده اسلامی) به اهداف شوم خود که نابودی اسلام است دست یابند.
30 خرداد 1403, 15:48
تبیین و ضرورتشناسی مساله تعامل مؤثر پدری-دختری
در این نوشتار تلاش شده با تدقیق به اضلاع مسئله، یعنی خانواده، جایگاه پدری و دختری ضمن تبیین و ابهام زدایی از مسالهی «تعامل موثر پدری-دختری»، ضرورت آن بیش از پیش هویدا گردد.
30 خرداد 1403, 15:48
فرصت و تهدید رابطه پدر-دختری
در این نوشتار سعی شده است نقش پدر در خانواده به خصوص در رابطه پدری- دختری مورد تدقیق قرار گرفته و راهبردهای موثر عملی پیشنهاد گردد.
30 خرداد 1403, 15:48
دختر در آینه تعامل با پدر
یهود از پیامبری حضرت موسی علیهالسلام نشأت گرفت... کسی که چگونه دل کندن مادر از او در قرآن آمده است.. مسیحیت بعد از حضرت عیسی علیهالسلام شکل گرفت که متولد شدن از مادری تنها بدون پدر، در قرآن کریم ذکر شده است.
30 خرداد 1403, 15:47
رابطه پدر - دختری، پرهیز از تحمیل
با اینکه سعی کرده بودم، طوری که پدر دوست دارد لباس بپوشم، اما انگار جلب رضایتش غیر ممکن بود! من فقط سکوت کرده بودم و پدر پشت سر هم شروع کرد به سرزنش و پرخاش به من! تا اینکه به نزدیکی خانه رسیدیم.
30 خرداد 1403, 15:47
پر بازدیدترین ها
اگر والدین به فرزندان ستم کنند فرزندان چطور برخورد کنند، بطوری که هم موجب ناراحتی آنها نشود و هم بتوانند آنها را امر به معروف و نهی از منکر کنند، و اگر نصیحت تأثیر نداشت چطور باید با آنها برخورد کرد؟
24 آبان 1393, 14:10
نسبت های چهارگانه (نسب اربع)
24 آبان 1393, 14:8
راههای رسیدن به آرامش روانی از نگاه قرآن
قرآن کریم که بزرگترین معجزه پیامبراکرم(ص) است و تمام آنچه را که بشر برای هدایت نیاز داشته ودر آن آمده است، کاملترین نسخه برای آرامش روح است.
11 دی 1396, 13:58
سخنرانی استاد فرحزاد با عنوان محبت حضرت زهرا علیه السلام
29 دی 1393, 17:31
تعامل اعراب مسلمان و ایرانیان (6) نقش امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در فتح ایران
این نوشتار در نقد سلسله مقالاتی است که فتح ایران توسط اعراب مسلمان را یکی از مقاطع تلخ تاریخ معرفی نمودهاند.
4 تیر 1390, 0:0
سایت های پژوهشکده باقرالعلوم
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان
پژوهه تبلیغ
Powered by
TayaCMS