29 مهر 1396, 19:5
قال رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم):
«یا علی؛ وَاعلَم اَنّ اَعجَبَ النّاسِ ایماناً وَاَعظَمَهُم یَقیناً قَومٌ یَکونونَ فی آخِر الزّمانِ لَم یَلحَقوا النّبیَّ وَحَجَبَتهُمُ الحُجّةُ فَآمَنوا بِسَوادٍ عَلی بَیاضٍ»
رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود:
«ای علی بدان که شگفت ترین مردم در ایمان و شریفترین آنها در یقین، گروهی از مردم آخرالزمان هستند که با آنکه پیامبر را ندیده اند و معجزات او را به چشم ندیده اند، پس به واسطه نوشته ها (به وی) ایمان آورده اند»
سیاهی بر روی سپیدی می تواند کنایه از نوشته های قرآن و احادیث اهل بیت (علیهم السلام) و کتابهای دینی و مذهبی باشد که ایمان آوردن در آخر الزمان و دوران غیبت امام زمان (علیه السلام) با اتکا به همین نوشته هاست. هنر اهل ایمان در آخر الزمان این است که بدون درک محضر پیامبر و ائمه اطهار (علیهم السلام) و بدون مشاهده حجت خدا در عصر و زمانشان و بدون دیدن کرامات و نشانه های حقانیت او و تنها با اتکا به خط نوشته هایی که از قرآن و روایات در کتابها به ایشان رسیده است، ایمان می آورند و بر ایمان خویش، در شرائط سخت غیبت، استوار و ثابت قدم می مانند.
ایمان مومنان آخرالزمان به مراتب از ایمان حاضران در عصر معصومین(علیهم السلام) ارزشمندتر و گرانبهاتر است؛ چرا که نادیده خریدار گشته اند و فقط به واسطه شنیده ها و نوشته ها به امام غایب خویش دل سپرده و ایمان آورده اند. همانانند مصادیق اصلی
«اللذین یومنون بالغیب»
«ایمان آورندگان به غیب»
چرا که «الغیب هو الحجة الغالب»؛[1] غیب همان حجت غائب است.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان