نویسنده: م.سعیدزاده
اشاره: قرآن کریم یک کتاب تزئینی نیست که تنها زینت بخش قفسه کتابخانه‌ها یا تاقچه منازل مسلمانان شود و تنها عده‌ای برای آهنگین و خوش لحن اداکردن آیاتش به رقابت برخیزند. قرآن کتاب قانون است. نقشه راه است. مجموعه ای ناب از متقن ترین و خدشه ناپذیرترین قواعد حاکم بر نظام هستی که همچون مشعل همواره تابان می‌تواند هادی جوامع بشری باشد و راه را از بیراهه نمایان سازد. بی‌شک انقلاب اسلامی ایران به عنوان یک نهضت عمیق سیاسی ـ اعتقادی که ستون‌هایش از همان بَدو شکل‌گیری بر شالوده معارف قرآنی استوار گردیده است، برای تداوم حرکت بالنده خویش نیاز مبرمی به هدایتگری این مشعل قُدسی دارد و تضمین پایایی و مانایی آن در گرو گام برداشتن بر وفق جهت قطب نمای قرآن کریم خواهد بود. لذا در این مجال می‌کوشیم تا به رهنمودهای ارزشمندی که قادر است پرده از راز ماندگاری انقلاب اسلامی در خلال دهه چهارم و دهه‌های آتی حیاتش بردارد، تمسک جوییم. برای رسوخ هرچه بیشتر به ژرفای این رهنمودها نیز به فراخور حال، از کلام روشنگر راهبر فرزانه انقلاب بهره خواهیم گرفت.
راز اول: مرا عهدیست با جانان!
اَّلذینَ ینقُضُونَ عَهدَ اللهِ مِن بَعدِ میثاقِهِ وَ یقطَعُونَ مَا امَرَ اللهُ بِهِ ان یوصَلَ وَ یفسِدوُنَ فِی الارضِ اولئِکَ هُمُ الخَاسِرونَ. (بقره، 27)
(آنان که پیمان خدا را پس از تاکیدش می‌شکنند و آنچه را که خدا به پیوستن آن امر کرده می‌گسلند و در زمین فساد می‌کنند، همینان زیانکارانند.)
عهد! نطفه انقلاب اسلامی به عنوان یکی از نادرترین رخدادهای سیاسی ـ اجتماعی قرن بیستم که موجهای عظیمی را در عرصه جهانی به راه انداخت و اعجاب همگان را برانگیخت، با یک عهد منعقد گردید. عهدی میان ملت مسلمان ایران با پروردگار خویش و با یک زعیم روشنضمیرِ الهی ـ سیاسی که به فرموده مقام معظم رهبری روح خدا بود در کالبد زمان.
ما بین بسته شدنِ این عهد با پیروزی معجزه آسای انقلاب اسلامی، یک رابطه آشکار علّی وجود دارد. یعنی معلول و پیامدِ بلافصل اتصال نهضت به منبع فیض الهی، قرارگرفتن آن در جریان شمول امدادهای غیبی و سنن حاکم بر نظام هستی و در نتیجه، کسب توفیقات شگرف بود. چنین شد که در محیطی کاملاً سکولار که مقدّرات همه کشورها در دو اردوگاه لیبرال سرمایه داری غربی و کمونیسم شرقی رقم می‌خورد، انقلابی مردمی از امتزاج دین و سیاست شکل گرفت که نه سر در دامان غرب داشت و نه دل در گرو شرق و علی رغم اتخاذ موضعی خصمانه رویاروی ابرقدرتهای استکباری جهان، توانست در طول سه دهه راه خود را از میان انبوه موانع، فشارها و تحریمها بگشاید و به جایگاه رفیعی در عرصه بین المللی نایل گردد. و اگر نبود این رشته اتصال با منبع ماورایی قدرت، بلاشک مولود انقلاب از اصل جامه وجود نمی پوشید تا چه رسد به اینکه امروز پیروزمندانه گام به دهه چهارم حیات خود بگذارد.
اما کتاب قانون صراحتاً اعلام می‌دارد کسانی که میثاق خود با پروردگار متعال را نقض کنند و رشته هایی را که او به اتصالشان امر فرموده از هم بگسلند، زیانکار خواهند شد. یعنی با این حساب، جریان توفیقات انقلاب اسلامی تا وقتی استمرار خواهد یافت که ریسمان میثاق ما با خدا همچنان محکم و ناگسستنی باشد. کمااینکه راز ماندگاری به ظاهر توجیه ناپذیرِ نظام اسلامی در کوران حوادث و بحرانهای داخلی و خارجی تا به امروز نیز در همین ایستادگی ملت آگاه بر عهد و پیمان خویش نهفته است. اما اگر زمانی این رشته اتصال گسسته گردد، آن گاه بنابر نص کتاب قانون، چیزی جز خسران و شکست حاصل نخواهد گردید.
راهبر فرزانه انقلاب در این زمینه گفتاری شنیدنی و درس آموز دارد:
انقلاب اسلامی خیلی ریشه دار است... خیلی ارکان مستحکمی دارد؛ و خدای متعال هم پشتیبان ماست؛ همین طور که من بارها از قول امام(ره) نقل کرده‌ام که فرمودند: من از اولی که وارد این قضیه شدیم، دیدم ـ یا احساس کردم ـ یک دست قدرتی دارد کارها را پیش می‌برد. حقیقتاً همین جور است؛ و ایشان این را به من فرمودند. انسان این دست قدرت الهی را می‌بیند. البته این دست قدرت الهی، قوم و خویشی با ما ندارد. ـ «مَن کانَ للهِ کانَ اللهُ لَه»، «إن تَنصُرُو اللهَ ینصُرکُم1»، «وَ لَینصُرَنَّ اللهُ مَن ینصُرُه2» ـ باید در خدمت این راه باشیم؛ خالصانه؛ آنچه که داریم بیاوریم میدان و برای این راه تقدیم کنیم... خدای متعال هم تفضل خواهد کرد؛ لطف خواهد کرد؛ امروز هم همین کار شده و خدای متعال تفضل کرده و سنگ دشمن به سوی خودش برگشته است.3
باید توجه داشت که امداد الهی همواره بر اساس یک معادله ساده محقق خواهد شد: «اَوفُو بِعَهدی اُوفِ بِعَهدِکُم» (بقره، 40).
یعنی مادامی که ما به عهد و پیمان خود وفادار بمانیم، این معادله برقرار خواهد بود و خداوند هرگز خلف وعده نخواهد کرد. «إنَّ اللهَ لایخلِفُ المیعَادَ» (آل عمران، 9) اما اگر عهدشکنی کرده و رشته پیمان بگسلیم، دیگر هیچ تضمینی برای اجابت وعده نصر الهی وجود نخواهد داشت. برای نمونه یکی از رشته هایی که پروردگار متعال امر به اتصالش فرموده، رشته وحدت است که همواره باید مومنین را در جامعه اسلامی به یکدیگر پیوند دهد: «وَ اعتَصِمُوا بِحَبلِ اللهِ جَمیعاً وَ لاتَفَرَّقُوا» (آل عمران، 103). اما در حوادث فتنه گون پس از انتخابات 88 به وضوح دیدیم که جمعی از خواص و عوام، خواسته یا ناخواسته از تمسک به ریسمان وحدت غفلت ورزیده و مصداق بارزِ «یقطَعُونَ ما امَرَ اللهُ بِهِ ان یوصَل» گشتند که پیامد بروز این خطای فاحشِ راهبردی در میان خانواده انقلاب نیز چیزی جز وارد آمدن خسرانی بزرگ و پرهزینه نبود.
رهبر بزرگوار انقلاب معتقد است: «عده ای خلف وعده با خدا کردند، این موجب شد نفاق در دلهایشان به وجود بیاید. یعنی انسان گناهی انجام می‌دهد، این گناه انسان را به وادی نفاق می‌کشاند؛ که نفاق، کفر باطنی است...»4
پس اولین راز ماندگاری انقلاب اسلامی در دهه‌های آتی، محکم نگاه داشتن ریسمان میثاق با پروردگار متعال خواهد بود. باید همواره به خاطر داشته باشیم که دوام پیروزیها و توفیقات رشک برانگیز ما منوط به ثابت قدم ماندن بر سر عهدی است که گوهر انقلاب را در صدف خود پرورانده است و فلسفه وجودی آن به شمار می‌آید و هیچ گاه نباید این مهم را فراموش سازیم که حفظ یک پیمان در طول زمانی دراز، بسی دشوارتر از انعقاد آن در روز نخستین خواهد بود.