خدا ترحم کردن را خیلی دوست دارد. دین ما دین رحمت است. پیامبر و امام های ما امام های رحمت هستند. هر کس که رحم کند نجات پیدا می کند. آن هایی که در کربلا بی رحمی کردند همه اشان گرفتار آتش جهنم می شوند. سلیمان اعمش می گوید: پنج شنبه ای عازم کربلا شدم.همسایه ای داشتم که نمی دانستم وهابی است.به من گفت: زیارت مرده ها بدعت است.با هر بدعتی هم آدم وارد آتش جهنم می شود. من خیلی از حرفش ناراحت شدم،اعتنا نکردم وبه کربلا رفتم. روز جمعه هم در حرم ماندم.یک دفعه دیدم همین همسایه ناصبی من هم برای زیارت امام حسین آمده است.دعا می کرد و اشک می ریخت. تعجب کردم نزدیک آمدم و گفتم: همسایه! تو که می گفتی زیارت بدعت و حرام است چه طور شده به زیارت آمدی؟! گفت: دیشب خواب عجیبی دیدم. دیدم هودج هایی از نور از بالا به پایین می آیند. پرسیدم این هودج ها چه کسانی هستند؟ گفتند:اولی، وجود نازنین پیامبر خدا؛ دومی، آقا امیرالمومنین؛ سومی، فاطمه زهراء؛ چهارمی، امام حسن مجتبی و پنجمی خدیجه کبری علیهم السلام هستند. گفتم این ها چه کار می کنند؟ گفتند: چون امشب شب جمعه است دارند به کربلا برای زیارت قبر اباعبدالله الحسین علیه السلام می روند.دیدم ورق هایی در هوا پخش می شود که روی آن ها نوشته شده بود «امان لزوار الحسین فی لیله الجمعه من النار»[1] یعنی هر کس شب جمعه به زیارت امام حسین برود برات آزادی از آتش جهنم را به او می دهند. دست انداختم یکی از این برات های آزادی را بگیرم که دستی به سینه من خورد. گفت:کنار برو تو که منکر زیارت حسینی هستی و زیارت حسین را بدعت می دانی به تو نمی دهیم. از خواب بیدار شدم منقلب و گریان خودم را به کربلا رساندم توبه کردم.گفتم: یا امام حسین! تا آخر عمرم در کربلا می مانم و در کربلا از دنیا می روم. ای امام حسین چه کردی؟ همه دل ها برای زیارت قبرت تنگ شده اند.وقتی امام زمان ظهور می کنند روضه جدشان اباعبد الله را می خوانند. آقا به دیوار کعبه تکیه می دهند و به سه تا روضه و مصیبت امام حسین اشاره می کنند. اول می فرمایند: ای اهل عالم بدانید جدم امام حسین را با لب تشنه به شهادت رساندند. هر چه ناله می زد جگرم از تشنگی می سوزد کسی یک قطره آب هم به آقا نداد.بعد می فرمایند: ای اهل عالم بدانید بعد از شهادت جدم امام حسین، نه تنها جدم را کفن ودفن نکردند بلکه لباس هایش را هم به غارت بردند. بدنش را برهنه و عریان در صحرای کربلا رها کردند.در مصیبت سوم می فرمایند: نه تنها آب ندادند، نه تنها کفن نکردند، ای اهل عالم بدانیدکه بدن جدم ابا عبدالله الحسین را زیر سم اسب ها پایمال کردند.

خدایا به حق اباعبدالله الحسین علیه السلام در فرج امام زمانمان تعجیل بفرما. به حق امام حسین قلب امام زمان را از ما راضی و خوشنود بدار. همه ما را از شیعیان اهل بیت قرار بده. در دنیا و آخرت ما را آنی از قرآن و اهل بیت جدا مگردان. خدمت گذاران به قرآن، مملکت، مقام معظم رهبری و جوان های ما در پناه امام زمان حفظ بفرما.

حجةالاسلام فرحزاد