انقلاب اسلامی و کرامت انسانی

انقلاب اسلامي و كرامت انساني

بسم الله الرحمن الرحیم

در آستانه یوم الله 22 بهمن، سالروز پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، نگاهی به جایگاه کرامت انسانی در زادگاه این انقلاب بزرگ، یک ضرورت است. این نگاه از آن جهت بیشتر اهمیت پیدا می‌کند که این روزها شاهد تحولات بزرگی در جهان عرب هستیم، تحولاتی که نشان می‌دهد تکیه امام خمینی بر مردم و پیشبرد اهداف انقلابی با پشتوانه نیروی مردمی یک تجربه موفق بوده و آنچه اکنون در مصر و تونس و یمن و اردن و حتی بعضی شیخ نشین‌های جنوب خلیج فارس جریان دارد و تاج و تخت دیکتاتورها را به لرزه در آورده همین حرکت‌های پرخروش مردمی است که امام خمینی مبتکر آن بود.

هدف اصلی انقلاب‌هائی از جنس انقلاب اسلامی ایران، که محور تحرکات آن‌ها را مردم تشکیل می‌دهند، خارج ساختن قدرت از دست دیکتاتورها و زورگویان داخلی و خارجی و سپردن سرنوشت هر جامعه به دست مردم آن جامعه است. طبعاً محتوا و درون مایه نظام‌های حکومتی برخاسته از چنین انقلاب‌هائی اعتقادات و باورهای دینی اکثریت مردم خواهد بود و به همین جهت در ایران نظام "جمهوری اسلامی" تأسیس شد که بر دو پایه "جمهور مردم" و "اسلام" استوار است. مردم،صاحب رأی و نظر هستند و ساختارها را مشخص می‌کنند و مجریان را انتخاب می‌نمایند و اسلام نیز تعیین سمت و سوی نظام حکومتی و محتوای آنرا برعهده دارد.

در چنین نظام حکومتی حساب شده و دقیقی، فرهنگ و ارزش‌ها حرف اول را می‌زنند و به همین دلیل است که در همان روزهای آغازین انقلاب، امام خمینی و یاران ایشان در توصیف انقلاب اسلامی آنرا با عناوینی که همگی حکایت از غلبه جنبه معنوی آن بر جنبه مادی دارد تعریف کردند. امام خمینی گفتند: انقلاب ما انفجار نور بود، آیت‌الله بهشتی گفتند: انقلاب اسلامی، انقلاب ارزش هاست و بزرگان دیگری نیز گفتند این انقلاب دارای زیربنای فرهنگی است.

در چنین انقلابی، طبعاً جایگاه انسان باید نقش اول را داشته باشد و توجه به کرامت انسانی باید در سرلوحه برنامه‌ها قرار داشته باشد. درست است که انقلاب اسلامی در زمینه پیشبرد اهداف مادی و رساندن جامعه به قله‌های صنعت و علم پیشرفته نیز وظایف حتمی و تعطیل ناپذیر دارد و برای تأمین رفاه مردم نیز مسئول است، لکن در مجموعه مسئولیت‌های این انقلاب و نظام برخاسته از آن، کرامت انسانی حرف اول را می‌زند. ما به عنوان ملتی که صاحب انقلاب اسلامی هستیم و کشورمان زادگاه و پایگاه این انقلاب است، اگر در بخش‌های مادی از جمله علوم و صنایع و رفاه به پیشرفت‌های بزرگ دست یابیم بسیار خوب است ولی اگر این پیشرفت‌ها با پیشرفت اخلاقی و حفظ کرامت انسانی همراه نباشد، ما حرف تازه‌ای برای مردم جهان نخواهیم داشت. در آنصورت حداکثر حرف ما همان خواهد بود که بسیاری از ملت‌ها و حکومت‌ها به ویژه غربی‌ها که ما علیه سلطه طلبی‌های آنها قیام و انقلاب کرده‌ایم نیز دارند. ما اگر بخواهیم ثابت کنیم که با دیگران متفاوت هستیم و حرف تازه‌ای برای انسان امروز جهان داریم باید در بخش کرامت انسانی و احترام به جایگاه انسان‌ها حرف تازه‌ای داشته باشیم و آنرا به جهانیان عرضه کنیم.

در جهان امروز، آنچه کوچک شمرده می‌شود انسانیت است. انسان‌ها در کشورهای مختلف ارزان‌ترین موجود و آبروی آنها کم بهاترین کالاست. در مصر و تونس و یمن و اردن و الجزایر حتی انگلیس و ایتالیا و فرانسه و سایر کشورهائی که خون مردم به جوش آمده و از خانه‌ها بیرون زده‌اند و با مشت‌های گره کرده خواستار احقاق حقوق خود و حذف حاکمانشان هستند، عامل اصلی این حرکت‌های خودجوش مردمی اینست که آنها توسط حاکمانشان و توسط قدرت‌های خارجی سلطه‌گر تحقیر شده‌اند. این تحقیر که شامل خود مردم، افکار و عقاید آنها، دین و سنت‌های آنها و حقوق فردی و اجتماعی آنها می‌شود، برای هیچ ملتی قابل تحمل نیست و در نهایت به آتشفشانی تبدیل می‌شود که همه‌ی عوامل تحقیر را از جا می‌کند و با خود می‌برد...

مردم ایران، با انقلاب اسلامی خود و تأسیس یک نظام مردمی و دینی، راه نفوذ قدرت‌های سلطه گر را بستند و زمینه را برای رشد و تعالی در همه‌ی زمینه‌های مادی و معنوی مساعد ساختند. خوشبختانه این مردم توانستند در طول سه دهه‌ی گذشته در برابر انواع توطئه‌های داخلی و خارجی از جمله جنگ و تحریم‌های اقتصادی و فشارهای سیاسی و تهاجم‌های تبلیغاتی و فرهنگی بایستند. اینها پیروزی‌های بزرگی است که ملت ایران به دست آورده و اگر آنها را به پیشرفت‌های علمی و صنعتی ضمیمه نمائیم به این نتیجه خواهیم رسید که نظام جمهوری اسلامی کارنامه درخشانی از خود برجای گذاشته است. این کارنامه مربوط به همه‌ی دولت‌ها و همه‌ی مدیران و کارگران و کارمندان و آحاد مردم است و هیچکس و هیچ جمعی حق مصادره آنرا ندارد و نظام جمهوری اسلامی نیز متعلق به آحاد مردم است و همه‌ی افتخارات آن باید به نام اسلام و مردم ایران ثبت شود.

درخشندگی این کارنامه هنگامی کامل خواهد شد که در بخش کرامت انسانی نیز عملکرد قابل قبولی داشته باشیم. با تأسف شدید باید اعتراف کنیم که در این زمینه عملکرد قابل قبولی نداریم. دستور صریح اسلام، تکریم بزرگان و سابقون و رعایت حرمت مؤمن و حفظ حقوق مردم عادی حتی متهمان و مجرمان است. در جامعه ما نه تنها این امور رعایت نمی‌شود بلکه افراد خدوم، سابقون در انقلاب و حتی کسانی که عهده‌دار مسئولیت‌های خطیر هستند توسط قلم‌ها و زبان‌های بی مهار آماج تهمت ها، دروغ ها، افتراها و حملات شدید عناصری قرار می‌گیرند که نه سابقه آنها معلوم است ونه اصل و ریشه معلوم و مشخصی دارند. بزرگانی که آماج این حملات قرار می‌گیرند به دلیل سعه صدر و تجربه‌ای که در تحمل چنین سختی‌هائی دارند در برابر این موج‌های منفی سکوت می‌کنند و با پیروی از قرآن کریم، از خود کرامت و خویشتن‌داری نشان می‌دهند، ولی این شیوه خلاف اسلام اگر ادامه یابد به یک فرهنگ تبدیل می‌شود و تأسف بارتر اینکه این قبیل اقدامات ضد فرهنگی چون در جامعه‌ای انقلابی و اسلامی جریان دارند و نه تنها با آنها برخورد نمی‌شود بلکه مورد حمایت هم قرار می‌گیرند، به نام اسلام و انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ثبت می‌شوند. ما موظف هستیم برای نسل‌های حاضر و آینده فرهنگ سازی کنیم و آنچه باید در رأس برنامه‌های فرهنگی و فرهنگ سازی یک جامعه اسلامی و انقلابی قرار گیرد، حفظ حرمت انسان ها، توجه به کرامت انسانی و تأمین حقوق فردی و اجتماعی آحاد مردم است. این، کالای با ارزشی است که انقلاب اسلامی به عنوان حرف اول و پرخریدار می‌تواند آنرا به دنیای امروز عرضه نماید بشرط آنکه خود با تمام وجود به آن پای بندی نشان دهد.

سی و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی وسی و سومین دهه فجر می‌تواند زمینه‌ای باشد برای توجه عمیق به وظیفه بزرگ اخلاقی حفظ کرامت انسانی و پدید آمدن عزمی راسخ در مسئولان نظام جمهوری اسلامی برای برنامه ریزی در جهت حذف بداخلاقی‌ها از این جامعه اسلامی و انقلابی، جامعه‌ای که مردم آن 32 سال پس از پیروزی انقلاب در روز 22 بهمن در سرتاسر ایران به صحنه می‌آیند و با شعار "الله اکبر" و مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل، این رویداد بزرگ تاریخ را گرامی میدارند.