دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

نقل 80 حدیث مُسلّم از ائمه اطهار(ع)

حجت‌الاسلام ناصر رفیعی نکات و مصادیق برجسته‌ای از بُعد ولایتمداری و جایگاه علمی حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع)بیان کرده است که در ذیل می‌آید.
نقل 80 حدیث مُسلّم از ائمه اطهار(ع)
نقل 80 حدیث مُسلّم از ائمه اطهار(ع)

حجت‌الاسلام ناصر رفیعی نکات و مصادیق برجسته‌ای از بُعد ولایتمداری و جایگاه علمی حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع)بیان کرده است که در ذیل می‌آید.

حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) مرضی خداست، دین حضرت مورد تأیید امام هادی(ع) بود و امام هیچگاه او را به اسم خطاب نمی‌کردند بلکه ایشان را «یا ابالقاسم!» می‌خواندند. ویژگی ثابت قدم بودن شخصیت حضرت عبدالعظیم(ع) ایشان را شاخص و ممتاز کرده است؛ امام هادی(ع) به وی فرمودند: «خدا تو را ثابت قدم نگه دارد.»

حضرت در زمانی زندگی می‌کرد که موج فرقه‌ها، گروه‌ها و جریان‌های فکری فراوان شده است. افرادی از خاندان اهل بیت(ع) و حتی از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) و حتی بعضاً از اصحاب و نزدیکان اهل بیت(ع) از مسیر اهل بیت(ع)، خارج شدند، در چنین شرایطی حضرت عبدالعظیم(ع) تسلیم، مطیع و پیرو محض ائمه اطهار(ع) بودند.

در چنین بحرانی، حفظ دین و تسلیم محض بودن سخت است، ولی عبدالعظیم الحسنی(ع) به محضر امام هادی(ع) وامام جواد(ع) رسیدند و در حضور ایشان اعلام ولایت، دوستی، محبت و اطاعت از ائمه(ع) کردند. حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) حدود 80 حدیث مسلم از ائمه اطهار(ع) نقل کرده است که این ذخیره بسیار با ارزشی است، شخصی به نام حماد رازی از اهالی ری می‌گوید: رفتم خدمت امام هادی(ع)، عرض کردم: آقا! گاهی برای ما مشکلات و سؤال‌هایی پیش می‌آید و دسترسی به شما مشکل است، چه کنیم؟ فرمودند: عبدالعظیم الحسنی پیش شماست، از او سؤال کنید و ایشان مرا به عبدالعظیم الحسنی ارجاع دادند؛ این نشان‌دهنده قطب علمی بودن سیدکریم و این نواده بزرگ امام حسن مجتبی(ع) است.

یکی از ویژگی‌های این شخصیت بزرگوار و محدث بزرگ و عالی مقام عبادت و بندگی اوست، بر اساس آثاری که در مورد ایشان به رشته تحریر درآمده است می‌توان دریافت مدت زمانی که ایشان در ری بود، روزها را روزه و شب‌ها را با عبادت و نماز سپری می‌کرد و ایامی که در عراق بود، در کنار امام هادی(ع) و امام جواد(ع) همواره مانند جدش امام مجتبی(ع)، در حال ذکر و نماز و دعا و عبادت بود. از همین جا درس بگیریم که ما هم عبد خدا شویم تا پیش خدا مقام داشته باشیم. نسبت داشتن با امام مهم است، اما مهم‌تر از آن این است که انسان در عمل پیرو ائمه(ع) و عبد و مطیع خدا باشد.

دومین ویژگی حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) بخشندگی ایشان است، آن بزرگوار مانند جدشان، اموال شان را با مردم و فقرا تقسیم می‌کردند. این سید عالی مقام مانند جدشان سَخی بودند و مستمند و فقیر را بر نمی‌گردانند. ویژگی سوم این شخصیت بزرگوار و عظیم‌الشأن ادب بود؛ یک روز به مجلس امام هادی(ع) آمدند، همیشه امام ایشان را کنار خود جای می‌دادند. عده‌ای گفتند: چرا امام هادی(ع) او را بر ما مقدم دارد؟ چرا امام هادی(ع) او را آنقدر احترام می‌کند؟ متأسفانه بعضی‌ها حسادت دارند و نمی‌توانند تحلیل کنند. قضایا را امام هادی(ع) شنیدند. روز دیگر تا عبدالعظیم الحسنی(ع) وارد مجلس شد، امام هادی(ع) فرمودند: همانجا جلوي درب بنشین! گفت: چشم! و همانجا نشست و «نه» نگفت! نگفت که من جایم همیشه بالا پیش امام هادی(ع) بوده. همانجا نشست و ادب و احترام کرد.

ولایت عبدالعظیم الحسنی(ع) نسبت به ائمه(ع) مهم‌تر از ولادت او از ائمه(ع) است؛ یک ولادت داریم و یک ولایت؛ بعضی‌ها ولادتشان از پیغمبر(ص) و ائمه(ع) هست اما ولایت ندارند، مانند پسر نوح(ع) که ولادتش از پیغمبر است، ولی ولایت به ایشان ندارد. قرآن می‌فرماید: «إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ» «او در حقيقت از كسان تو نيست او [داراى] كردارى ناشايسته است» او ارتباطی با تو ندارد.

یکی از ویژگی‌های این سید بزرگوار جامعیت ایشان است؛ این شخصیت آنجا که لازم بود، عبادت می‌کرد، آنجا که لازم بود کتابت کرده و خطبه‌های امیرالمؤمنین(ع) را نوشتند و منتشر کردند. در جایی دیگر زندگی را رها و از عراق کوچ کرده به این منطقه می‌آیند.

آنجا که لازم است کسی نباید بفهمد که شیعه است، تقیه و دینش را حفظ می‌کند. عبادت یعنی هجرت، تقیه، کتابت. در حیطه سیاست با حاکمان زمان خودش درگیر می‌شود و این سفرها برای درگیری‌هایش است، از همه مهم‌تر ولایت و تسلیم بودن ایشان است، چیزی که ایشان را به این مقام رسانده، وقتی انسان به مجموعه توفیقات ائمه(ع) نگاه می‌کند، پی به مقام ایشان می‌برد و آنچه او را به این جایگاه رساند و زیارت وی را با زیارت امام حسین(ع) برابر کرد.

هجرت فرهنگی و سیاسی

ویژگی دیگر این شخصیت بزرگوار هجرت فرهنگی و سیاسی ایشان است، عبدالعظیم الحسنی(ع) از کاشانه و خانه اجدادی‌اش، هجرت فرهنگی و سیاسی کرد و به ری آمد برای اینکه دینش محفوظ بماند. حضرت عبدالعظیم(ع) دغدغه دینداری داشتند، اگر می‌خواهیم مانند عبدالعظیم الحسنی(ع) که ولی امام هادی(ع) شد، ولی امام زمان(عج) شویم، باید اطاعت از خداوند و نهراسیدن از سرزنش‌ها و رها نکردن مسیر را در دستور کار خود قرار دهیم.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

No image

خنده بر ریشه‌های فرهنگ: نگاهی به کمدی‌های تلویزیونی

خنده، شوخ‌طبعی و طنز پردازی، از نظرگاه فلسفی، مقوله هایی هم گستره و دامنه هایی نزدیک به یکدیگر دارند. اگرچه تلاش فلاسفه و نظریه پردازان برای بیان و ارائه تعاریفی مرزبندی شده؛ به سرانجامی در خور رهنمون نشده است؛ اما ...
No image

نقد سریال‌های نوروزی؛ آنچه فراموش کرده‌ایم

آیا استراتژی مقابله با شبکه‌های ماهواره‌ای، لاجرم به افزایش تعداد شبکه‌های داخلی و تکثّر برنامه‌های همزمان می‌انجامد؟ آن هم در شرایطی ‌که در تأمین برنامه‌های مناسب و کیفی برای همان شبکه‌های قدیمی نیز با چالش‌های جدّی روبه‌رو هستیم. و آیا جذب مخاطب داخلی به سمت تولیدات رسانه ملّی به معنای استفاده از فاکتورهای جذّابیت برنامه‌های رقیب است؟
No image

«طنز» در مصاحبه با استاد منصور براهیمی

منصور براهيمي متولد سال 1335 در خاش و ليسانس ادبيات دراماتيك و نمايشنامه‌نويسي است. او علاوه بر كار در مقطع ابتدايي در زمينه تئاتر كودك و تدريس در دانشكده سينما تئاتر، از سال 1362عضو موسس گروه سينما تئاتر آيين (س.آيين) است كه از سال 1368 هر ساله نمايشي را بر صحنه برده است.
No image

ماجرای طنز و کمدی

طنز، هنری است که انسان در تلاش برای دگرگون ساختن جهان به‌دست می‌آورد و همیشه به‌شکل کنش و واکنش و در نتیجه نگاه وی به محیط و واقعیت (به‌طور خاص)نمود پیدا می‌کند.طنز راستین که از حوادث واقعی زندگی نشأت گرفته و مبتنی‌بر واقعیت‌های زندگی بوده..
No image

این همه خنده برای چیست؟

ارسطو در مقایسه تراژدی و کمدی به نگرش متفاوت این دو به انسان اشاره می‌کند و می‌گوید «این یکی (کمدی) مردم را فروتر از آنچه هستند نشان می‌دهد و آن یکی (تراژدی) برتر و بالاتر بنابراین می‌توان چنین نتیجه گرفت که در کمدی تماشاگران همواره در موقعیتی فراتر از برتر از اشخاص نمایش قرار می‌گیرند و بالعکس...

پر بازدیدترین ها

No image

خنده بر ریشه‌های فرهنگ: نگاهی به کمدی‌های تلویزیونی

خنده، شوخ‌طبعی و طنز پردازی، از نظرگاه فلسفی، مقوله هایی هم گستره و دامنه هایی نزدیک به یکدیگر دارند. اگرچه تلاش فلاسفه و نظریه پردازان برای بیان و ارائه تعاریفی مرزبندی شده؛ به سرانجامی در خور رهنمون نشده است؛ اما ...
No image

نقد سریال‌های نوروزی؛ آنچه فراموش کرده‌ایم

آیا استراتژی مقابله با شبکه‌های ماهواره‌ای، لاجرم به افزایش تعداد شبکه‌های داخلی و تکثّر برنامه‌های همزمان می‌انجامد؟ آن هم در شرایطی ‌که در تأمین برنامه‌های مناسب و کیفی برای همان شبکه‌های قدیمی نیز با چالش‌های جدّی روبه‌رو هستیم. و آیا جذب مخاطب داخلی به سمت تولیدات رسانه ملّی به معنای استفاده از فاکتورهای جذّابیت برنامه‌های رقیب است؟
تلاشی برای بازسازی سنت های کهنه شده | نگاهی به سریال همه خانواده من

تلاشی برای بازسازی سنت های کهنه شده | نگاهی به سریال همه خانواده من

در این سریال سعی شده است تا فضای یک خانه و خانواده سنتی به نمایش گذاشته شود و در این راستا کارگردان از هرچه نماد سنتی بوده استفاده کرده تا این موضوع را به مخاطب بفهماند و سنتی بودن را نشان دهد، تا جایی که این مسئله گاهی باعث دور شدن مخاطب از فیلم می‌شود...
No image

ماجرای طنز و کمدی

طنز، هنری است که انسان در تلاش برای دگرگون ساختن جهان به‌دست می‌آورد و همیشه به‌شکل کنش و واکنش و در نتیجه نگاه وی به محیط و واقعیت (به‌طور خاص)نمود پیدا می‌کند.طنز راستین که از حوادث واقعی زندگی نشأت گرفته و مبتنی‌بر واقعیت‌های زندگی بوده..
طنز، رسانه و خانواده امروز

طنز، رسانه و خانواده امروز

تلویزیون با تاثیر چشمگیری که بر فرد، خانواده و اجتماع می گذارد، این توانمندی را داراست که افکار عمومی را به سوی هدف خاصی هدایت نماید. این ظرفیت و توانمندی برخواسته از درگیر کردن دو حس ...
Powered by TayaCMS