اسم شريف آن حضرت “م ح م د” و كنيه‌اش قائم، منتظر، حجت، مهدي، خلف صالح، صاحب الزمان و مشهورترين القابش مهدي (عج) است در اسم و كنيه با حضرت پيامبر (ص) همنام می باشد، ولي جايز نيست نام حضرت را در زمان غيبت ذكر نمود. زيرا حكمت آن مخفي است.[1] در شب پانزدهم شعبان سال دويست و پنجاه و پنج يا دويست و پنجاه و شش هجري در شهر "سر من رأي" (سامرا) در خانه امام حسن عسگري (ع) ديده به جهان گشود و مدت عمر شريف آن حضرت در هنگام رحلت پدر بزرگوارش پنج سال بود.[2]
دربارۀ طول عمر آن حضرت كه بر خلاف قوانين و موازين عادي و طبيعي است، بايد گفت كسي كه به وجود آن حضرت معتقد است، او را شاخه‌اي از شجره وحي و نبوت و نماينده مستقيم خداوند مي‌داند، چنانچه خداوند حضرت آدم (ع) را بدون واسطه پدر و مادر آفريد و به خشم بر قوم نوح، زمين را با آب پوشاند و آتش را كه طبيعتش سوزاندن است بر ابراهيم، گلستان گرداند و عُزير پيغمبر را به خواب صد ساله برد و باد و جن و حيوانات را در اختيار سليمان قرار داد. بنابراين طول عمر آن حضرت شگفت‌انگيز نخواهد بود، زيرا بنا به قرآن كريم و سنت، بسياري از پيامبران يا اوصياي ايشان را مي‌شناسيم كه به قدرت الهي داراي طول عمر بوده‌اند؛ مانند نوح (ع) كه دو هزار و هشتصد سال و حضرت عيسي (ع) كه از روز ولادت تا ظهور حضرت مهدي (عج) زنده مي‌باشند و حضرت خضر (ع) و الياس كه داراي عمر طولاني هستند.
عمر طولاني از ديدگاه قرآن:
خداوندي كه انسان را از خاك آفريد و قدرت بر خلق داشت آيا قدرت بر عمر طولاني ندارد. خداوند در قران از حضرت نوح (ع) خبر داده كه وي نهصد و پنجاه سال در ميان قوم خود زندگي كرد.
«فَلَبثَ فيِ قوْمِ اَلْفَ سَنَةِ اِلّا خمسين عاماً»
(عنكبوت آيه 14)
نوح بيش از اين مدت در جهان زيسته است و اين نهصد و پنجاه سال مدتي بود كه قوم خود را دعوت به خداپرستي مي‌نمود و در سن شصت سالگي به اين كار پرداخت.[3]
شواهد:
در عالم گياهان استثنائات عجيب و حيرت افزا، فراوان به چشم مي‌خورد؛ از جمله در ميان درختان، درختاني وجود دارند كه از جهت طول، تنومندي و قطر و یا طول عمر تعجب آورند، مثل درخت «ارز» لبنان و مثل درختي كه در آمريكاست و به عربي آن را «ام الاجمه» مي‌نامند،[4] يعني مادر جنگل كه درازي آن را بيشتر از سيصد قد آدمی ذكر كرده‌اند. عمر بعضي از درختها بيش از سيصد سال است و همچنين ماهيهائي در اقيانوس اطلس شمال اروپا وجود دارند كه عمر سه میليون سال برايشان مشخص كرده‌اند و مارهائي كه عمر چند هزار ساله دارند و عمر ملكه زنبوران عسل چهار صد برابر عمر زنبوران ديگر است.
مسأله طول عمر آن حضرت مسأله‌اي است كه صدها حديث بر آن دلالت دارد و مشيّت ازلي الهي بر آن تعلق گرفته و هر كس خدا را قادر و توانا مي‌شناسد، بايد در طول عمر حضرت مهدي (عج) نيز ترديد نكند.
حضرت صادق (ع) در مورد انكار كساني كه منكر عمر طولاني حضرت مهدي (ع) بودند، مي‌فرمايند:
«اِن تفكرون انْ يمدا... لصاحب هذا الامر في العمر كما مد لنوح (ع) في العمر»[5]
«چرا انكار داريد و قبول نمي‌كنيد كه خداوند عمر حضرت قائم را طولاني قرار داده است؟ چنانكه خداوند تبارك و تعالي عمر حضرت نوح را طولاني قرار داده است»
و همچنين از حضرت صادق (ع) روايت است كه مي‌فرمايد:
«اِنّ ولي ا...يعمر عمر ابراهيم الخليل عشرين و ماه سنه و كان يظهر في صوره فتي مرفق ابن ثلاثين سنه لو فرج القائم انكره الناس يرجع اَثاباً موفقاً»[6]
«وليّ خدا حضرت موسي (ع) از عمر طولاني برخوردار است حضرت ابراهيم (ع) 120 سال عمر كرد، ولي به صورت جوان نيرومند 30 ساله‌اي در ميان مردم ظاهر و جلوه می نمود و قائم (ع) ما نيز به صورت جواني نيرومند، ظهور مي‌كند كه مردمان او را انكار مي‌كنند»
مسأله طول عمر و بقاء جواني آن حضرت مسأله‌اي نيست كه از نظر عقل احتياج به مؤيدات داشته باشد بلکه مسأله، عموم قدرت خدا و اعجاز و خرق عادت و نفوذ مشيّت الهي است. از حضرت رضا (ع) حديثي روايت است كه مي‌فرمايد:
«قائم آن كسي است كه وقتي ظاهر شود در سن پيران و منظر و سيماي جوانان و ياقوت بدن باشد»[7]
كوتاه سخن اينكه خداست كه حافظ و نگاهدارندۀ وجود گرانمايه حضرت مهدي (ع) است و اوست كه آن حضرت را از حوادث روزگار صيانت و محافظت مي‌كند و آنچه بخواهد به عمرش مي‌افزايد و سلامت سازمان وجود او را از هر آفت و بيماري مصون و محفوظ مي‌دارد.
اللهم عجل لوليك الفرج