واکنش علمای الازهر به ممنوعیت استفاده از بلندگو هنگام اذان

تصمیم مشاور استاندار استان "شرقی" مصر مبنی بر ممانعت استفاده از بلندگوهای مساجد هنگام نماز به علت جلوگیری از آلودگی صوتی، با واکنشهای بسیاری همراه بود که برخی از علمای الازهر با آن موافقت و برخی دیگر مخالفت کردند.

خبرگزاری مهر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی مرآة، در پی تصمیم یحیی عبدالمجید مشاور استاندار استان "شرقی" مصر مبنی بر اینکه صدای بلند اذان از طریق بلندگوهای مساجد منجر به آلودگی صوتی شده و استفاده از آنها تنها در داخل مسجد هنگام اذان کافی دانست، واکنشهای بسیاری را در بر داشته است.

محمد رأفت عثمان عضو مجمع مطالعات اسلامی الازهر و عضو مجمع فقهای شریعت امریکا اظهار داشت: اذان در زمان نماز از شعائر اسلام به شمار می‌رود و باید هنگام اذان صدای آن به صورت واضح از سوی مسلمانان در هر جا که هستند شنیده شود؛ چرا که وظیفه اذان اطلاع دادن به مسلمانان از زمان نماز است.

احمد سایح استاد عقیده و فلسفه دانشگاه الازهر نیز افزود: بهتر است که صدای اذان بدون استفاده از بلندگو باشد. چرا که قرآن نیز می فرماید که صدایت را نه بلند کن و نه پایین بیاور بلکه راهی میانه اتخاذ کن. از این رو صدای بلند در داخل مساجد و یا خارج از آن مطلوب نیست.

عبدالغفار هلال استاد دانشگاه الازهر پیشنهاد داد: در هر منطقه تنها یک مسجد بزرگ مشخص شود که بلندگوهای آن هنگام اذان روشن شوند، چون مسلمانان در زمان واحدی نماز می‌خوانند؛ بنابراین تنها اذان یک مسجد کافی است و از سرو صدای زائد نیز جلوگیری به عمل می آید. در حالی که همه شرایط باید در نظر گرفته شود؛ زیرا اذان زمانی برای اعلام وقت نماز است.

محمود غرباوی مدیر دفتر استان شرقی مصر اظهار داشت: تصمیم بر استفاده نکردن از بلند بودن صدای اذان هنگام نماز از طریق بلندگوها ممانعت از سروصدا است. به طوری که تنها همسایگان مسجد بتوانند آن را بشنوند و از سرو صدا هنگام نماز جلوگیری به عمل آید.

دکتر محمود عاشور معاون سابق الازهر ضمن محکوم کردن این دستور افزود: معنای لغوی اذان، اعلام است که ضرورت استفاده از بلندگو را به منظور اطلاع دادن به وقت نماز نشان می دهد. اما سرو صدا و آلودگی صوتی مسئله ای غیر منطقی است. آیا شادیهای روزانه در خیبانها و کوچه ها آلودگی صوت به شمار نمی رود و باید جلوی آنها هم گرفته شود؟

منبع:

www.mehrnews.com/fa

جدیدترین ها در این موضوع

فرازی از خطبه های نهج البلاغه در باب توحید

هر چه به ذات شناخته باشد ساخته است و هرچه به خود بر پا نباشد ديگرى اش پرداخته. سازنده است نه با به كار بردن افزار. هر چيز را به اندازه پديد آرد، نه با انديشيدن در كيفيت و مقدار. بى نياز است بى آنكه از چيزى سود برد. با زمان ها همراه نيست و دست افزارها او را يارى ندهد. 8 آبان 1395, 19:34

خداشناسی در نهج البلاغه

پیشوایان دینی، همواره ما را از اندیشیدن در ذات خداوند بزرگ منع کرده اند؛ چرا که عظمت بی پایان حضرت حق، فراتر از آن است که عقل محدود و نارسای بشری به درک و شناخت او دست یابد. در بخشی از کلام امام علی علیه السلام آمده است: «اگر وهم و خیال انسان ها، بخواهد برای درک اندازه قدرت خدا تلاش کند و افکار بلند و دور از وسوسه های دانشمندان، بخواهد ژرفای غیب ملکوتش را در نوردد و قلب های سراسر عشق عاشقان، برای درک کیفیّت صفات او کوشش نماید . 8 آبان 1395, 19:32

توحید و خداگرایی‏ در نهج البلاغه

البته این‏گونه نیست که خداوند با وجود امکان اشراف انسان بر صفاتش او را بازداشته، بلکه روشن است که شناخت جامع موجود نامحدود از سوى یک موجودِ محدود محال است. قدرت او بر اشراف‏بخشیدن به‏انسان در شناخت خود، به این امرِ محال تعلق نمى‏گیرد؛ زیرا غیرخدا همه‏چیز محدودیت دارد و نامحدودکردن محدود ذاتاً محال است. 8 آبان 1395, 19:29

توحید در نگاه امام علی (علیه السلام)

بعضی متفکران بر این باورند که در قرآن بر اثبات وجود آفریدگار آیـاتـی ذکـر شده است که روشن ترین آن ها را آیه ذیل است: (افی الـلـه شک فاطر السموات والارض5؛ مگر درباره خدای متعال که خالق آسمان ها و زمین است، شکی هست؟ 8 آبان 1395, 19:27

توحید از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه(1)

با توجه به این نکته، باید ببینیم که قرآن کریم برای عقائد و معارف مطرح شده از جانب خودش چه دلائلی را مطرح کرده است ؟ و با وجود این شیوه که قرآن از همه گروه ها برهان ودلیل می طلبد، آیا ممکن است که خودش برای مطالب خود دلیل نیاورد؟ و آیا جا دارد که ما برای معارف اسلام، از جای دیگر طلب دلیل کنیم ؟ 8 آبان 1395, 19:25

پر بازدیدترین ها

برای درج نظر خود درباره واکنش علمای الازهر به ممنوعیت استفاده از بلندگو هنگام اذان فیلدهای زیر را پر کنید.