معراج پیامبر(ص)، پروازی از رسالت به عبودیت

7 مهر 1386, 0:0

بنا به روایتی، پیامبر گرامی اسلام، در شب هفدهم ماه رمضان سال 12 هجری به امر خداوند از مکه به بیت المقدس سیر کرد و به آسمان ها عروج نمود. در اولین آیه از سوره ی اسراء این معجزه بزرگ توصیف شده است.

بسم الله الرحمن الرحیم

سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ

سیر و معراج در زندگانی روحی حضرت محمد (ص) مفهومی عالی تر و بلندتر از آن دارد که دیگران تصور می کنند و شمه مختصری از این مفهوم عالی را در ضمن بیانات متکلمان می توان دید. این روح نیرومند و بزرگ که به رهنمایی جهانیان فرمان داشت، به هنگام سیر و معراج از قید ماده آزاد شد و سراسر گیتی را زیر پا گذاشت.

در آن لحظات عالی و بی نظیر پرده زمان و مکان و سایر پرده هائی که ادراک و قضاوت ما را به نسبت قوای روحمان محدود می سازد از پیش روی او برداشته شد و حدود و اعتبارات از میان رفت و جهان و هر چه در آن است از ازل تا ابد در آینه روحش جلوه گر شد و سیر دائمی جهان را که از راه نیکی و زیبائی و حقیقت بطرف کمال می رود و کشمکش آن را با بدی و زشتی و وهم، عیان دید. حضرت محمد (ص) با حقیقت وحدت وجود آشنا شد، فاصله زمان را در نوردید و روز اول و آخر را یکجا دید، از قید زمان و مکان آزاد شد و با چشم بصیرت از نزدیک سدره المنتهی بر این جهان نگریست و چیزی از نظرش مخفی نماند.

علوم امروزی نیز سیر و معراج روحانی را صحیح می شمارند.

اکنون علم، قرائت افکار را مسلم می داند. انتقال اصوات بواسطه امواج از نقطه ای به نقطه دیگر و انتقال عکس و خط بوسیله بی سیم که در دنیای کنونی در ردیف مسائل عادی است، سابقا جزو خیالات واهی بود.

این موفقیت شگفت انگیز در نتیجه دقت و کنجکاوی در قوای مادی بدست آمده است و اکنون نیز قوای مکنونه جهان دائماً برای ما کشف می شود و عجایب تازه تری بوجود می آورد. بنابراین در نظر علم بعید نیست که روحی قوی و بزرگ مانند روح حضرت محمد (ص) در یک شب از کعبه تا بیت المقدس برود و حقیقت جهان را عاری از قید زمان و مکان ادراک کند.

جدیدترین ها در این موضوع

دعا در نهج البلاغه

(به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود): در سؤال (حاجت) از پروردگارت اخلاص داشته باش؛ زيرا بخشش و محروم ساختن در دست اوست. 24 دی 1395, 23:41

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست. 23 دی 1395, 1:47

خدایا! ببخش!

به آن نديدى. الهى! آنچه را كه به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم برخلاف آن بود بر من ببخش! الهى! اشارات چشم، و سخنان بيهوده، و مشتهيات دل 23 دی 1395, 1:44

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر 23 دی 1395, 1:28

خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

دچار آيم، و به بدگويى آن كه از بخشيدن به من دريغ ورزد مبتلا گردم، و تو ماوراى اين همه، اختيـاردار بخشش و منـعى، چـه اينـكه بـر هـر چيـز تـوانـايـى. 23 دی 1395, 1:26

پر بازدیدترین ها

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست 23 دی 1395, 0:15

دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

بدان همان کسی که گنج های آسمان و زمین در اختیار اوست، به تو اجازه دعا و درخواست داده است و اجابت آن را نیز تضمین نموده، به تو امر کرده از او بخواهی تا به تو عطا کند و از او درخواست رحمت نمایی تا رحمتش را بر تو فرو فرستد. خداوند بین تو و خودش کسی قرار نداده که حجاب و فاصله باشد، تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری و مانعت نشده . 23 دی 1395, 1:22

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى. 23 دی 1395, 0:26

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

عبادت و نیایش در نهج البلاغه

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند 23 دی 1395, 0:28

نظر خود را بنویسید!

در حال حاضر هیچ نظری برای این مقاله وجود ندارد.

برای درج نظر خود درباره معراج پیامبر(ص)، پروازی از رسالت به عبودیت فیلدهای زیر را پر کنید.