واکنش علمای الازهر به ممنوعیت استفاده از بلندگو هنگام اذان

تصمیم مشاور استاندار استان "شرقی" مصر مبنی بر ممانعت استفاده از بلندگوهای مساجد هنگام نماز به علت جلوگیری از آلودگی صوتی، با واکنشهای بسیاری همراه بود که برخی از علمای الازهر با آن موافقت و برخی دیگر مخالفت کردند.

خبرگزاری مهر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی مرآة، در پی تصمیم یحیی عبدالمجید مشاور استاندار استان "شرقی" مصر مبنی بر اینکه صدای بلند اذان از طریق بلندگوهای مساجد منجر به آلودگی صوتی شده و استفاده از آنها تنها در داخل مسجد هنگام اذان کافی دانست، واکنشهای بسیاری را در بر داشته است.

محمد رأفت عثمان عضو مجمع مطالعات اسلامی الازهر و عضو مجمع فقهای شریعت امریکا اظهار داشت: اذان در زمان نماز از شعائر اسلام به شمار می‌رود و باید هنگام اذان صدای آن به صورت واضح از سوی مسلمانان در هر جا که هستند شنیده شود؛ چرا که وظیفه اذان اطلاع دادن به مسلمانان از زمان نماز است.

احمد سایح استاد عقیده و فلسفه دانشگاه الازهر نیز افزود: بهتر است که صدای اذان بدون استفاده از بلندگو باشد. چرا که قرآن نیز می فرماید که صدایت را نه بلند کن و نه پایین بیاور بلکه راهی میانه اتخاذ کن. از این رو صدای بلند در داخل مساجد و یا خارج از آن مطلوب نیست.

عبدالغفار هلال استاد دانشگاه الازهر پیشنهاد داد: در هر منطقه تنها یک مسجد بزرگ مشخص شود که بلندگوهای آن هنگام اذان روشن شوند، چون مسلمانان در زمان واحدی نماز می‌خوانند؛ بنابراین تنها اذان یک مسجد کافی است و از سرو صدای زائد نیز جلوگیری به عمل می آید. در حالی که همه شرایط باید در نظر گرفته شود؛ زیرا اذان زمانی برای اعلام وقت نماز است.

محمود غرباوی مدیر دفتر استان شرقی مصر اظهار داشت: تصمیم بر استفاده نکردن از بلند بودن صدای اذان هنگام نماز از طریق بلندگوها ممانعت از سروصدا است. به طوری که تنها همسایگان مسجد بتوانند آن را بشنوند و از سرو صدا هنگام نماز جلوگیری به عمل آید.

دکتر محمود عاشور معاون سابق الازهر ضمن محکوم کردن این دستور افزود: معنای لغوی اذان، اعلام است که ضرورت استفاده از بلندگو را به منظور اطلاع دادن به وقت نماز نشان می دهد. اما سرو صدا و آلودگی صوتی مسئله ای غیر منطقی است. آیا شادیهای روزانه در خیبانها و کوچه ها آلودگی صوت به شمار نمی رود و باید جلوی آنها هم گرفته شود؟

منبع:

www.mehrnews.com/fa

جدیدترین ها در این موضوع

دعا در نهج البلاغه

(به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود): در سؤال (حاجت) از پروردگارت اخلاص داشته باش؛ زيرا بخشش و محروم ساختن در دست اوست. 24 دی 1395, 23:41

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست. 23 دی 1395, 1:47

خدایا! ببخش!

به آن نديدى. الهى! آنچه را كه به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم برخلاف آن بود بر من ببخش! الهى! اشارات چشم، و سخنان بيهوده، و مشتهيات دل 23 دی 1395, 1:44

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر 23 دی 1395, 1:28

خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

دچار آيم، و به بدگويى آن كه از بخشيدن به من دريغ ورزد مبتلا گردم، و تو ماوراى اين همه، اختيـاردار بخشش و منـعى، چـه اينـكه بـر هـر چيـز تـوانـايـى. 23 دی 1395, 1:26

پر بازدیدترین ها

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست 23 دی 1395, 0:15

دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

بدان همان کسی که گنج های آسمان و زمین در اختیار اوست، به تو اجازه دعا و درخواست داده است و اجابت آن را نیز تضمین نموده، به تو امر کرده از او بخواهی تا به تو عطا کند و از او درخواست رحمت نمایی تا رحمتش را بر تو فرو فرستد. خداوند بین تو و خودش کسی قرار نداده که حجاب و فاصله باشد، تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری و مانعت نشده . 23 دی 1395, 1:22

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى. 23 دی 1395, 0:26

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

عبادت و نیایش در نهج البلاغه

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند 23 دی 1395, 0:28

نظر خود را بنویسید!

در حال حاضر هیچ نظری برای این مقاله وجود ندارد.

برای درج نظر خود درباره واکنش علمای الازهر به ممنوعیت استفاده از بلندگو هنگام اذان فیلدهای زیر را پر کنید.