دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

پايبندي معاد باوران به مکارم اخلاقي

از نظر قرآن، مردم به طور فطري اهل عدالت هستند؛ زيرا انسان‌ها بخشي از هستي هستند و از آنجا که همه هستي و آسمان‌ها و زمين بر اساس عدالت استوار شده است
پايبندي معاد باوران به مکارم اخلاقي
پايبندي معاد باوران به مکارم اخلاقي

از نظر قرآن، مردم به طور فطري اهل عدالت هستند؛ زيرا انسان‌ها بخشي از هستي هستند و از آنجا که همه هستي و آسمان‌ها و زمين بر اساس عدالت استوار شده است، چنانکه پيامبر(ص) فرموده است: بِالْعَدْلِ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْض‌؛ آسمان‌ها و زمين، با عدالت، پا برجا مى‌مانند. (عوالى اللآلى، ج 4، ص 103.) پس به طور طبيعي انسان‌ها خودشان بر عدالت استوار شده‌اند و خروجي طبيعي آنان نيز رفتاري عادلانه است. از اين رو حتي کافران نيز اهل عدالت هستند و در نظام زندگي خود عدالت را مراعات مي‌کنند؛ بر همين اساس قوانين عادلانه، اصل حاکم بر همه بشريت است و انسان‌ها به طوري فطري و عقلايي اين گونه زندگي و عمل مي‌کنند.

اما مراعات مراعات اصولي فراتر از اصل عدالت، مانند اصول اخلاقي در دو سطح احسان و اکرام تنها از کساني صادر مي‌شود که افزون بر اصل عقلايي فطري به ربوبيت خدا و به ويژه معاد و حسابرسي آن اعتقاد داشته باشند. خداوند در آياتي به اين مسئله توجه مي‌دهد؛ از جمله مي‌فرمايد: وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَهَ لَآتِيَه فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ؛ و ما آسمان‌ها و زمين و آنچه را که ميان آن دو است جز به حق نيافريده‌ ايم و يقيناً قيامت فرا خواهد رسيد، پس به خوبى و زيبايي از خطاي ديگران صرف نظر کن! و صفحه را ورق بزن تا صفحه ديگري سپيد از خطا براي ديگران باز کني!(حجر، آيه 85)

پس کساني به اصول اخلاقي از جمله عفو و گذشت از خطاي ديگران مي‌پردازند که به قيامت و حسابرسي آن باور دارند. اين افراد افزون بر تعليمات الهامي فطري (شمس، آيه 8؛ روم، آيه 30) به سبب همان عدالت گرايي فطري و عمل به اصول عدالت فطري و کسب تقواي فطري، شايسته بهره‌مندي از تعليمات خاص وحياني تشريعي(بقره، آيات 2 و 3) به ويژه وحي قرآني شده‌اند؛ از همين رو، نه تنها اهل احسان عفوي هستند، بلکه به احسان اکرامي عمل مي‌کنند و مانند مرغ مادر بال‌هايشان را به مهرباني بر سر مومنان مي‌گسترانند: وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِلْمُؤْمِنِينَ. (حجر، آيات 87 و 88)

بنابراين از نظر قرآن، اصل مقابله به مثل و اصول مبتني بر آن، که اصل عدالت فطري و عقلايي است، اصل حاکم بر طبيعت بشر است؛ اما خوشخويي در سطح احسان و اکرام و پايبندي به اصول اخلاقي در سطح محاسن و مکارم اخلاقي ويژه معادباوران و حساب‌باوران رستاخيز است.

روزنامه کيهان

تاريخ انتشار: چهارشنبه 29 آذر ماه

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

No image

دعا در نهج البلاغه

(به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود): در سؤال (حاجت) از پروردگارت اخلاص داشته باش؛ زيرا بخشش و محروم ساختن در دست اوست.
No image

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست.
خدایا! ببخش!

خدایا! ببخش!

به آن نديدى. الهى! آنچه را كه به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم برخلاف آن بود بر من ببخش! الهى! اشارات چشم، و سخنان بيهوده، و مشتهيات دل
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

دچار آيم، و به بدگويى آن كه از بخشيدن به من دريغ ورزد مبتلا گردم، و تو ماوراى اين همه، اختيـاردار بخشش و منـعى، چـه اينـكه بـر هـر چيـز تـوانـايـى.

پر بازدیدترین ها

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

بدان همان کسی که گنج های آسمان و زمین در اختیار اوست، به تو اجازه دعا و درخواست داده است و اجابت آن را نیز تضمین نموده، به تو امر کرده از او بخواهی تا به تو عطا کند و از او درخواست رحمت نمایی تا رحمتش را بر تو فرو فرستد. خداوند بین تو و خودش کسی قرار نداده که حجاب و فاصله باشد، تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری و مانعت نشده .
نیایش زیبا از نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى.
No image

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست.
عبادت و نیایش در نهج البلاغه

عبادت و نیایش در نهج البلاغه

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند
Powered by TayaCMS