حکمت و مصلحت در رزق و روزی

حکمت و مصلحت در رزق و روزی
محمود مددنیا
قرآن کریم را که مى‌گشاییم، حکمت وسعت روزى درباره برخى انسان‌ها را سپاسگزارى و خرج نعمت‌هاى الهى در مسیر مورد نظر خداوند مى‌بینیم. کسانى که از اوان جوانى همواره دانش، دارایی، مقام و موقعیت و تمامى داده‌هاى خداوند را به جا صرف کرده‌اند و شکرگزار هر یک بوده‌اند، از این رو به پاس لیاقت‌ها و شایستگى‌ها، نعمت‌هاى بیشترى بر آنان ریزش کرده و در ابعاد مختلف روزی، گشایش‌هاى فراوانى داشته‌اند. این حقیقت گرانبها در آیه‌اى کوتاه و به یاد ماندنى بیان شده است: “لئن شکرتم لازید نکم” اگر شکرگزار باشید، نعمت‌ها و الطاف خود را بر شما بیشتر از پیشتر مى‌کنم” (سوره ابراهیم، آیه .7) گروهى دیگر را در جامعه مى‌یابیم که همیشه دستى پر از نعمت‌هاى مادى و معنوى دارند و بدون آن که دچار سختى معیشت و رنج زندگى گردند، با آبرویى بسیار و شخصیتى ارجمند، تلاشى شایسته مى‌کنند و خداوند نیز درهاى رحمت و وسعت روزى را بر آنان گشوده نگاه داشته است. اینان صاحبان تقوا، پرهیزکارى و عبودیت‌اند، کسانى که در عرصه‌هاى مختلف زندگى ارزش‌هاى دینى خود را با هوا و هوس‌ها مبادله نکرده‌اند و همیشه با قلبى مطمئن، دلى لبریز از عشق الهى و کوششى فراگیر، به دنبال درآمدى پاک و شایسته بوده‌اندو خداوند نیز راههاى غیر قابل تصورى برابر دیدگانشان گشوده و درآمدهاى چشمگیرى برایشان فراهم ساخته است تا پاداش پرهیزکارى آنها در این دنیا نیز داده شود. خداوند متعال براى درس‌آموزى همگان و ترسیم راه روشنى از رشد و تعالى مادى و معنوى مى‌فرماید: هرگاه مردم روى زمین ایمان آورند و تقوا پیشه کنند، برکات آسمان و زمین را به روى آنان مى‌گشاییم. دسته دیگرى که تقدیر خداوند بر آن قرار گرفته تا از نظر امکانات زندگى و رفاه مادى وضع آراسته و کاملى پیدا کنند، کسانى هستند که در “امتحان و آزمایش” قرار گرفته‌اند. اینان شعارهاى بسیارى در پایبندى خود به دستورات الهى سر مى‌دادند و همیشه با انتقاد از دیگران و یا حمله به برخى از افراد، خود را پاک و منزه از دلبستگى‌هاى مادى و انحرافات اخلاقى نشان مى‌دادند و در حضور دیگران و یا هنگام مناجات با خداوند درخواست‌هاى نعمت‌هاى فراوان و الطاف بسیار کرده تا به خداى خود و بندگان او، پایمردى به اصول اخلاقى و پایدارى در حفظ ارزش‌هاى اسلامى را ثابت کنند اما بسیارى از اینان چون لذت شیرین و طعم گواراى مادیات و رفاه را چشیدند، ابتدا به توجیه کارهاى خود پرداخته، سپس با بى‌اعتنایى به دستورهاى الهی، خود را خوشبخت جلوه داده و چندى بعد با حمله به اساس سخنان پیشوایان و بایدها و نبایدهاى خداوندی، هر یک را با حقوق بشر، دنیاى امروز، مردم دیگر کشورها و افراد متمدن ناسازگار معرفى مى‌کنند. دیرى نمى‌گذرد که وضع ظاهرى آنان، همسر و فرزندانشان دگرگون مى‌شود، اسراف‌ها و تبذیرها جایگزین انفاق‌ها و کمک‌ها به مستضعفان مى‌شود. خداوند حکمت وسعت روزى خود را براى اینان “فتنه” مى‌داند و مى‌فرماید: همانا دارایى‌ها و فرزندان شما، مایه امتحان و آزمایش شما خواهد بود.

منبع : روزنامه رسالت

جدیدترین ها در این موضوع

راه درمان فحش و ناسزاگویی

از جمله عادات رایج در میان برخی از افراد جامعه، بر زبان آوردن الفاظ نادرست و رکیک است که از آن تعبیر به «فحش» می‌شود. 9 فروردین 1397, 7:19

روان شناسی در عصر عبور از تجدد

در دوره پست مدرن، عوامل اجتماعی اهمیت بیشتری نسبت به ویژگی‌های بیولوژیک دارند 22 اسفند 1396, 15:59

نقش عوامل فردی و اجتماعی در امیدواری

آیا امید و انگیزه افراد برای فعالیت و پیشبرد امور خود و جامعه شان امری است فردی که تنها در ویژگی‌های روانی و شخصیتی افراد ریشه دارد یا فرهنگ و شرایط اجتماعی هم بر آن موثر است؟ 3 اسفند 1396, 17:5

نماز و کارآمدی چرخش خون در مغز

عبادت‌های اسلامی فواید جسمی روشنی برای بدن انسان دارد. این پژوهش به دنبال بیان تاثیرات مثبت حرکات نماز در چرخش خون در مغز و مقارنه‌ی تاثیرات نماز با تاثیر جایگزین‌های آن در اثر انجام ورزش است. 11 دی 1396, 15:47

فقر و بهداشت روانی از دیدگاه دین و روان شناسی

این مقاله، به پیامدهای گوناگون جسمی، فرهنگی ـ اجتماعی و روانی فقر بر بهداشت روانی می‌پردازد. فقر فرهنگی، انزوا، پرخاشگری، ضعف اخلاقی و دینی، کاهش عزت نفس، اضطراب و اختلالات روانی از جملة این آثار مخربند. 29 آذر 1396, 13:6

پر بازدیدترین ها

لقاءالله از دیدگاه روح‌الله

4 خرداد 1387, 0:0

نامه امام زمان به شیخ مفید

در کتاب «احتجاج» از شیخ موثق ابوعمر عامرى رحمة الله علیه روایت مى‌کند که گفت: ابن ابى غانم قزوینى و جماعتى از شیعیان درباره فرزند امام حسن عسکرى علیه السلام گفتگو نمودند. ابن ابى غانم مىگفت: حضرت رحلت فرمود و اولادى نداشت..... 24 شهریور 1386, 0:0

مراحل خلقت انسان

1 خرداد 1387, 0:0

رابطه ایمان و عمل صالح

در آموزه های قرآنی ایمان و عمل صالح از چنان ارتباطی برخوردارند که فقدان هر یک، کارآیی و تأثیرگذاری دیگری را کم اهمیت و یا بی ارزش می کند. ایمان و عمل صالح دو بال پرواز بشر به مقام انسانیت و درک خلیفه اللهی و وصول به سرمنزل مقصود است. در آموزه های قرآنی، عمل صالح، بازتاب بیرونی ایمان واقعی است. هر کس به ایمان واقعی دست یافته باشد در منش و کنش خویش نیک کردار خواهد بود. این نوشتار تلاشی برای تبیین این همبستگی استوار میان ایمان و عمل صالح است... 13 آذر 1386, 0:0