22 اسفند 1396, 16:7
قَالَ النَّبِیِّ(ص): «یَا عَلِیُّ سَیِّدُ الأَعْمَالِ ثَلَاثُ خِصَالٍ إِنْصَافُکَ مِنْ نَفْسِکَ وَ مُوَاسَاةُ الأَخِ فِی اللَّهِ وَ ... »
یکی از تعالیم اسلام اصل مساوات و برابری انسانها با یکدیگر است، هیچ انسانی نسبت به دیگری دارای برتری نمیباشد مگر در تقوی و پرهیزگاری؛ بنابر این نه موقعیت اجتماعی و نه رنگ و نژاد و نه پول و ثروت و نه ... نمیتواند ملاک برتری افراد بر یکدیگر باشد. در روایات وارد شده که روزی پیامبر عظیم الشأن اسلام فرمودند:
«إنّ النّاس من عهد آدم إلى یومنا هذا مثل أسنان المشط، لا فضل للعربیّ على العجمیّ، و لا للأحمر على الأسود، إلّا بالتّقوى»
مردمان، از زمان آدم تا امروز، همچون دانههاى شانهاند، نه عرب را بر عجم برتریى است، و نه سرخ را بر سیاه، مگر به پرهیزگارى. [1]
پیامبر اکرم(ص) کسانی را که خود را از برتر از دیگران میدانستند و به نژاد و قوم و قبیله و پدران خود تفاخر میکردند با تندترین کلمات نکوهش کرده است. در روایتی از پیامبر نقل شده که میفرمایند:
«فکلُّکُم بنو آدم و آدم مِن تراب لَینتهینَّ قومٌ بآبائِهم أو لَیکوننّ أهون عند اللهِ مِن الجعلان»
همه شما از فرزندان آدم میباشید و آدم از خاک؛ باید قومی که به پدرانشان فخر فروشی میکنند دست از این کار بردارند و یا اینکه [با این عمل خود] نزد خداوند پستتر و بیارزشتر از سوسک فضله غلطان باشند.[2]
اگر ملاک برتری افراد تنها به تقوی و پرهیزگاری است و انسان در معاشرت با دیگران با این دید به افراد نگاه کند دیگر نباید رفتار تبعیض آمیز انسان با دیگران باشیم و یکی را به خاطر پول و دیگری را به خاطر موقعیت اجتماعیش دوست داشته باشد، بلکه همه افراد را با یک دید نگاه میکند در سیره پیامبر (ص) وارد شده که ایشان حتی در نگاه به اصحاب نیز مساوات را رعایت میکردند و در این راه ذرّهای تبعیض قائل نمیشدند. امام صادق(ع) میفرمایند:
«کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) یَقْسِمُ لَحَظَاتِهِ بَیْنَ أَصْحَابِهِ یَنْظُرُ إِلَى ذَا وَ یَنْظُرُ إِلَى ذَا بِالسَّوِیَّه»[3]
پیامبر(ص) لحظات و اوقات خود را در بین اصحابش تقسیم کرده بود و به هر یک از آنها به طور مساوی نگاه میکردند و در این باره تفاوتی قائل نبودند.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان