اثر بخشی اعمال در گرو معرفت اهل بيت (ع)

روي عن رسول الله (ص) قال:«الْزَمُوا مَوَدَّتَنَا اَهْلَ الْبَيْتِ ... وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَا يَنْتَفِعُ عَبْدٌ بِعَمَلِهِ إِلَّا بِمَعْرِفَتنا»(1)

روايتي از پيغمبر اکرم (ص) منقول است که حضرت فرمودند: مودّت و محبّت ما اهل بيت را لازم بداريد، يعني هيچ گاه از مودّت و محبّت ما اهل بيت غفلت نکنيد،نعوذ بالله، دلهايتان حتّي لحظه و آني از موّدت و محبّت ما خالي نباشد. روايت، مفصّل است. در عبارت ديگر حضرت مي فرمايد: قسم به آن موجودي که جان من در دست قدرت اوست، يعني قسم به خداوند،اعمال نيک هيچ بنده اي به او سودي نمي بخشد، مگر اينکه نسبت به ما معرفت داشته باشد، يعني ما را برحقّ بداند.

در اينجا مي خواهم نکته اي را عرض کنم: در باب اعمال نيکي که جنبة الهي و رنگ معنوي به آنها مي دهيم، قبولي اعمال هر مسلماني، هرکس مي خواهد باشد و نورانيّت و اثرگذاريِ عمل نيکش روي خودش، بستگي دارد به پيوندش با اهل بيت(ع). چون اعمال نيکي که انسان انجام مي دهد، روي خودِ کنندةکار اثر دارد و اين اثر گذاري، غيراز مساله قيامت و بهشت و ... است. اين اثري است که روي خودش مي گذارد و در نتيجه به انسانيّت و الهيّت نزديک مي شود. مثلاً در مورد نماز، هم پاداش داريم و هم اثري که خود نماز روي انسان مي گذارد که به واسطة آن براي انسان نورانيّت باطنيّه مي آورد، حال چه قبولي عمل نيک و چه نورانيّت و اثرگذاري اش روي عاملش، بستگي به پيوند عامل با اهل بيت دارد. لذا اگر شخص با آنها پيوند نداشته باشد؛ يعني از نظر قلبي مودّت و از نظر ظاهري، معرفت به حقانيّت آنها نداشته باشد، عملش اثرگذاري ندارد.

البتّه اين بحث در عبادات هست که: مومني که مثلاً از نظر اعتقادي، معتقد است، امّا پيوند با اهل بيت ندارد، روز قيامت مواخذه اش نمي کنند که چرا نماز نخواندي و بعد او را جهنّم ببرند. امّا اين گونه نيست که او را به اعلي علييّن بهشت هم ببرند. چون مسائل معنوي و اعمالي که انسان انجام مي دهد، آنگاه اثربخش و نافع است که اين پيوند با اهل بيت برقرار باشد.

*پايگاه اطلاع رسانی آيت الله شيخ مجتبی تهرانی(ره)

_________________

(1) امالی مفيد ص 140 – بحارالانوار ج27 ص193

روزنامه كيهان، شماره 21216 به تاريخ 3/9/94، صفحه 8 (معارف)