14 مهر 1394, 11:47
محمّد بن شاکر کتبى از دانشمندان اهل سنّت در کتاب فوات الوفیات:
على بن عیسى اربلى نویسنده و منشى برگزیده اى در عصر خود بود، وى شاعرى متبحّر و نامه نگارى برجسته در مکاتبات مهم کشورى و لشگرى محسوب مى شد. اربلى بر اقران و امثال خود سیادت و سرورى داشت. وى در اوائل، کاتب والى اربل بود. سپس در زمان صاحب دیوان علاءالدّین به بغداد آمد و در دیوان انشاء (اداره اسناد رسمى و مکاتبات دولتى) به خدمت پرداخت. وى در ایّام استیلاى دولت یهود([23]) ـ سعدالدوله یهودى موصلى که در زمان ارغون خان وزارت یافت ـ از کارهاى حکومتى برکنار شد. بعد از زوال دولت یهود، دوباره به شغل دولتى روى آورد و به سمت قبلى خود بازگشت و با عزّت و احترام زیست. او مردى با تجمل و حشمت و بسیار نیکو منش و پسندیده خصال و داراى مذهب تشیّع بود.([24])
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
یادداشت | رضا طراوت
یادداشت | سعید احمدی
یادداشت | حبیب‌الله اسداللهی
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان