13 مهر 1394, 13:51
او در ادب عشق نیز ممتاز بود. آنگاه که جان به حضرت عزرائیل مى سپرد، هر چه پایش را رو به قبله دراز مى کردند او پاى خود را جمع مى کرد و چیزى نمى گفت. چون چند بار این کار تکرار شد، از او علت را پرسیدند، به زحمت فرمود : «چون وضو ندارم پایم را رو به قبله دراز نمى کنم».([12])
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
یادداشت | رضا طراوت
یادداشت | سعید احمدی
یادداشت | حبیبالله اسداللهی
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان