دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

خطبه 165 نهج البلاغه بخش 6 : شگفتى آفرينش جانداران كوچك

خطبه 165 نهج البلاغه بخش 6 به موضوع "شگفتى آفرينش جانداران كوچك" می پردازد.
No image
خطبه 165 نهج البلاغه بخش 6 : شگفتى آفرينش جانداران كوچك

ظموضوع خطبه 165 نهج البلاغه بخش 6

متن خطبه 165 نهج البلاغه بخش 6

ترجمه مرحوم فیض

ترجمه مرحوم شهیدی

ترجمه مرحوم خویی

شرح ابن میثم

ترجمه شرح ابن میثم

شرح مرحوم مغنیه

شرح منهاج البراعة خویی

شرح لاهیجی

شرح ابن ابی الحدید

شرح نهج البلاغه منظوم

ظموضوع خطبه 165 نهج البلاغه بخش 6

6- شگفتى آفرينش جانداران كوچك

متن خطبه 165 نهج البلاغه بخش 6

صغار المخلوقات

وَ سُبْحَانَ مَنْ أَدْمَجَ قَوَائِمَ الذَّرَّةِ وَ الْهَمَجَةِ إِلَى مَا فَوْقَهُمَا مِنْ خَلْقِ الْحِيتَانِ وَ الْفِيَلَةِ وَ وَأَى عَلَى نَفْسِهِ أَلَّا يَضْطَرِبَ شَبَحٌ مِمَّا أَوْلَجَ فِيهِ الرُّوحَ إِلَّا وَ جَعَلَ الْحِمَامَ مَوْعِدَهُ وَ الْفَنَاءَ غَايَتَهُ

ترجمه مرحوم فیض

و منزّه است خداوندى كه استوار قرار داده پاهاى موران خرد و پشه هاى كوچك و بزرگتر از آنها را از قبيل آفرينش ماهيها و پيلها، و بر خود واجب و لازم فرموده كه هيچ پيكرى را كه روح و جان در آن دميده نجنبد مگر آنكه مرگ را وعده گاه و نيستى را پايان كارش قرار داده است.

ترجمه مرحوم شهیدی

پاك است آن كه در اندام مورچه و مگس خرد، پاها پديد آورد و جانداران بزرگتر از آنها را خلق كرد، از ماهيان- دريا- و پيلان- صحرا- ، و بر خود لازم شمرد كه آنچه روان در آن دمانيده در هم نريزاند و بر جاى ماند جز كه مرگ را موعد او نهاد، و نيستى را پايانش قرار داد.

ترجمه مرحوم خویی

پس منزّه پروردگارى كه محكم ساخت پاهاى مورچه و پشه كوچك را با آنچه فوق آنها است از خلق ماهيها و فيلها، و وعده كرده و لازم نموده بر نفس خود كه نجنبد هيچ جنبنده از موجوداتى كه داخل فرموده روح را در آن مگر اين كه گردانيده مرگ را وعده گاه او، و فنا را پايان كار او.

شرح ابن میثم

وَ سُبْحَانَ مَنْ أَدْمَجَ قَوَائِمَ الذَّرَّةِ وَ الْهَمَجَةِ إِلَى مَا فَوْقَهُا مِنْ خَلْقِ الْحِيتَانِ وَ الْفِيَلَةِ وَ وَأَى عَلَى نَفْسِهِ أَلَّا يَضْطَرِبَ شَبَحٌ مِمَّا أَوْلَجَ فِيهِ الرُّوحَ إِلَّا وَ جَعَلَ الْحِمَامَ مَوْعِدَهُ وَ الْفَنَاءَ غَايَتَهُ

اللغة

و أدمجه: أحكمه.

و الذرّة: النملة الصغيرة.

و الهمجة: ذبابة صغيرة كالبعوضة.

ثم نزّهه باعتبار أمر آخر و هو إحكامه قوائم الذرّة و الهمجة و سائر ما فوقها كالحيتان و كبار حيوان البرّ كالفيلة. ثمّ باعتبار حكمه و تقديره على كلّ حيّ منها ضرورة الموت، و فيه تنبيه على ذكر هادم اللذّات. و اعلم أنّه قد ذكرت للطاوس أحوال اخرى تخصّه أكثرها قالوا: إنّه غاية ما يعيش خمسا و عشرين سنة، و تبيض في السنة الثالثة من عمره، و تبيض في السنة مرّة واحدة اثنتى عشرة بيضة في ثلاثة أيّام، و يحضنها ثلاثين يوما فتفرخ، و تحتّ ريشه عند سقوط ورق الشجر و ينبت مع ابتداء نبات ورقه

ترجمه شرح ابن میثم

وَ سُبْحَانَ مَنْ أَدْمَجَ قَوَائِمَ الذَّرَّةِ وَ الْهَمَجَةِ إِلَى مَا فَوْقَهُمَا مِنْ خَلْقِ الْحِيتَانِ وَ الْفِيَلَةِ وَ وَأَى عَلَى نَفْسِهِ أَلَّا يَضْطَرِبَ شَبَحٌ مِمَّا أَوْلَجَ فِيهِ الرُّوحَ إِلَّا وَ جَعَلَ الْحِمَامَ مَوْعِدَهُ وَ الْفَنَاءَ غَايَتَهُ

لغات

أدمجه: استوار گردانيد آن را ذرّه: مورچه، همجة: مگسهاى ريز كه مانند پشّه اند.

ترجمه

پاك و منزّه است خداوندى كه براى مورچگان خرد و پشّه هاى ريز، دست و پا قرار داده، و بزرگتر از اينها مانند ماهيهاى بزرگ و فيلها را بيافريده است، و بر خويش واجب فرمود هر جسمى كه روح در آن دميده نجنبد مگر اين كه مرگ وعده گاه آن و نيستى پايان آن باشد.»

شرح

پس از اين سخنان دوباره با توجّه به يكى ديگر از مظاهر حكمت و آثار قدرت حقّ تعالى به تقديس ذات لا يزال او مى پردازد، كه به مورچگان خرد و مگسهاى ريز دست و پا بخشيده و بدين وسيله به آنها توانايى داده و همچنين ديگر جاندارانى كه از اينها برتر و بزرگترند همچون ماهيهاى نهنگ آسا و حيوانات بيابانى مانند فيل كه به آنها اسباب نيرومندى و قدرت عطا فرموده است، سپس در باره اين كه خداوند متعال به مقتضاى حكمت و تقدير خود، مرگ را براى هر زنده و جاندارى ضرورى قرار داده است اشاره، و با اين سخن مرگ را كه نابود كننده لذّتهاست يادآورى مى كند.

بايد دانست كه براى طاوس احوال ديگرى كه بيشتر آنها به اين حيوان ويژگى دارد ذكر شده و گفته اند: حدّاكثر عمر طاوس بيست و پنج سال است، و در سال سوّم عمر خود شروع به تخمگذارى مى كند، و در سال فقط يك بار در طول سه روز دوازده دانه تخم مى گذارد، و پس از سى روز كه آنها را زير بال و پر خود مى گيرد بدل به جوجه مى شوند. پرهاى اين حيوان هنگام فرو ريختن برگ درختان مى ريزد، و زمانى كه پيدايش برگ درختان آغاز مى شود، پرهاى آن شروع به روييدن مى كند.

شرح مرحوم مغنیه

و سبحان من أدمج قوائم الذّرّة و الهمجة إلى ما فوقهما من خلق الحيتان و الأفيلة. و وأى على نفسه أن لا يضطرب شبح ممّا أولج فيه الرّوح إلّا و جعل الحمام موعده، و الفناء غايته.

اللغة

الهمجة: الذبابة. و وأى: وعد.

المعنى:

و (سبحان من أدمج قوائم الذرة إلخ).. كل شي ء في الكون متقن و محكم من ساق النملة الصغيرة الى الفيل، و منه الى المجرّات، الى الكون العجيب (و أوى على نفسه إلخ).. كتب سبحانه عليها ان كل حي الى زوال خطيرا كان أم حقيرا، و هو وحده الحي القيوم. و نقل ابن أبي الحديد عن الحكماء على حد وصفه: ان الطاوس يعيش 25 عاما، و لا يتجاوزها، و يبيض في السنة الثالثة من عمره، و فيها يتم ريشه و ألوانها، و يبيض في السنة 12 بيضة في 3 أيام، و يحضنها 30 يوما.

شرح منهاج البراعة خویی

و سبحان من أدمج قوائم الذّرّة و الهمجة إلى ما فوقهما من خلق الحيتان و الفيلة، و واى على نفسه ألّا يضطرب شبح ممّا أولج فيه الرّوح إلّا و جعل الحمام موعده، و الفناء غايته.

اللغة

(الهمجة) محرّكة واحدة الهمج بالتّحريك أيضا و هو ذباب صغير كالبعوض يسقط على وجوه الغنم و الحمير و النعاج الهرمة.

المعنى

(و سبحان من أدمج) أى أحكم (قوائم الذّرة) و هي صغار النّمل (و الهمجة) و هو صغير الذّباب (إلى ما فوقهما من خلق) البرّ و البحر من (الحيتان و الفيلة) و نحوها (و وأى) أى وعد و ألزم (على نفسه ألّا يضطرب شبح) و لا يتحرّك شخص (مما أولج) أى أدخل (فيه الرّوح إلّا و جعل الحمام) و الموت (موعده و الفناء غايته).

تتميم فى نوادر وصف الطاوس

روى في الكافي عن سليمان الجعفري عن أبي الحسن الرّضا عليه السّلام قال: الطاوس مسخ، كان رجلا جميلا فكابر امرئة رجل مؤمن تحبّه فوقع بها، ثمّ راسلته بعد، فمسخهما اللّه عزّ و جلّ طاوسين انثى و ذكرا فلا تأكل لحمه و لا بيضه.

و في البحار من الخرائج عن محمّد بن إبراهيم الحرث التّميمي، عن الحسين عليه السّلام أنّه قال: إذا صاح الطاوس يقول: مولاى ظلمت نفسى و اغتررت بزينتي فاغفر لي.

قال الدّميري في حياة الحيوان: الطاوس طاير معروف و تصغيره طويس بعد حذف الزّوايد، و كنيته أبو الحسن و أبو الوشى، و هو في الطير كالفرس في الدّواب عزّا و حسنا و في طبعه العفّة و حبّ الزّهو بنفسه و الخيلاء و الاعجاب بريشه، و عقده لذنبه كالطّاق لا سيّما إذا كانت الأنثى ناظرة إليه، و الأنثى تبيض بعد أن يمضي لها من العمر ثلاث سنين، و في ذلك الأوان يكمل ريش الذّكر و يتمّ لونه، و تبيض الانثى مرّة واحدة في السنة اثنتى عشرة بيضة و أقلّ و أكثر، لا تبيض متتابعا، و يسفد في أيّام الرّبيع، و يلقى ريشه في الخريف كما يلقى الشّجر ورقه، فاذا بدأ طلوع الأوراق في الشّجر طلع ريشه، و هو كثير العبث بالأنثى إذا حضنت، و ربّما كسر البيض و لهذه العلّة يحضن بيضه تحت الدّجاج و لا تقوى الدّجاجة على حضن أكثر من بيضتين منه، و ينبغي أن تتعاهد الدّجاجة بجميع ما تحتاج إليه من الأكل و الشّرب مخافة أن تقوم عنه فيفسده الهواء، و الفرخ الذي يخرج من حضن الدّجاجة يكون قليل الحسن و ناقص الجثّة، و مدّة حضنه ثلاثون يوما، و فرخه يخرج من البيضة كالفروخ كاسيا كاسيا، و أعجب الأمور أنّه مع حسنه يتشأمّ به، و كان هذا و اللّه أعلم إنّه لما كان سببا لدخول إبليس الجنّة و خروج آدم عليه السّلام منها و سببا لخلوّ تلك الدّار من آدم مدّة دوام الدّنيا كرهت إقامته في الدّور لذلك

شرح لاهیجی

و سبحان من ادمج قوائم الذّرّة و الهجعة الى ما فوقهما من خلق الحيتان و الفيلة و واى على نفسه ان لا يضطرب شبح ممّا اولج فيه الرّوح الّا و جعل الحمام موعده و الفناء غايته و تسبيح ميكنم تسبيح كردنى كسى را كه مستحكم گردانيده است پاهاى مورچه كوچك را و پشّه هاى كوچك را و با حيوانات بالاتر و بزرگتر ايشان را از خلقت ماهى ها و فيلها وعده داده است بر ذات خود اين كه حركت نكند بدنى از بدنهائى كه ايلاج و ادخال روح در او كرده است مگر اين كه گردانيده است مرگ را وعده گاه او و فناء و نيستى از دنيا را آخر كار او و منقولست كه مدّت عمر طاوس بيست و پنج سال بيشتر نيست و در سه سالگى تخم مى گذارد دوازده دانه در سه روز و در سى روز جوجه در مياورد و در وقت برگ ريختن درخت مى ريزد پرهاى او در وقت برگ كردن درخت مى رويد پرهاى او

شرح ابن ابی الحدید

وَ سُبْحَانَ مَنْ أَدْمَجَ قَوَائِمَ الذَّرَّةِ وَ الْهَمَجَةِ إِلَى مَا فَوْقَهُمَا مِنْ خَلْقِ الْحِيتَانِ وَ الْفِيَلَةِ وَ وَأَى عَلَى نَفْسِهِ أَلَّا يَضْطَرِبَ شَبَحٌ مِمَّا أَوْلَجَ فِيهِ الرُّوحَ إِلَّا وَ جَعَلَ الْحِمَامَ مَوْعِدَهُ وَ الْفَنَاءَ غَايَتَهُ

و أدمج القوائم أحكمها كالحبل المدمج الشديد الفتل و الذرة النملة الصغيرة و الهمجة واحدة الهمج و هو ذباب صغير كالبعوض يسقط على وجوه الغنم و الحمر و أعينها و وأى وعد و الوأي الوعد و اعلم أن الحكماء ذكروا في الطاوس أمورا قالوا إنه يعيش خمسا و عشرين سنة و هي أقصى عمره و يبيض في السنة الثالثة من عمره عند ما ينتقش لونه و يتم ريشه و يبيض في السنة مرة واحدة اثنتي عشرة بيضة في ثلاثة أيام و يحضنها ثلاثين يوما فيفرخ و يلقي ريشه مع سقوط ورق الشجر و ينبته مع ابتداء نبات الورق و الدجاج قد يحضن بيض الطاوس و إنما يختار الدجاج لحضانته و إن وجدت الطاوسة لأن الطاوس الذكر يعبث بالأنثى و يشغلها عن الحضانة و ربما انفقص البيض من تحتها و لهذه العلة يخبأ كثير من الإناث محاضنها عن ذكرانها و لا تقوى الدجاجة على أكثر من بيضتي طاوس و ينبغي أن يتعهد الدجاجة حينئذ بتقريب العلف منها و قال شيخنا أبو عثمان الجاحظ رحمه الله في كتاب الحيوان إن الطاوسة قد تبيض من الريح بأن يكون في سفالة الريح و فوقها طاوس ذكر فيحمل ريحه فتبيض منه و كذلك القبجة قال و بيض الريح قل أن يفرخ

شرح نهج البلاغه منظوم

و سبحان من أدمج قوائم الذّرّة و الهمجة إلى ما فوقهما من خلق الحيتان و الفيلة، و واى على نفسه أن لّا يضطرب شبح ممّا أولج فيه الرّوح إلّا و جعل الحمام موعده و الفناء غايته.

ترجمه

(آرى) پاكيزه است آن خداوندى كه پاهاى مورچه و پشّه كوچك و بزرگتر از آنها را مانند پيل و غيره محكم قرار داده، و بر خويشتن وعده داده است كه هيچ پيكرى را كه جان در آن دميده است، نجنبد جز آنكه مرگ و نيستى را پايان كارش قرار داده است، (و گفته اند كه عمر طاوس 25 سال بيش نيست و در سه سالگى تخم مى گذارد، آنهم سالى 12 دانه و 30 روز آنرا نگهدارى ميكند تا جوجه بر آورد، و بالش هنگام روئيدن برگ درختان بهار مى رويد. در هنگام خزان درختان مى ريزد، و اللّه العالم)

نظم

  • منزه ذات پاك كردگار است كه از وى پاى ذرّات استوار است
  • ز پيل و پشّه و از مور و ماهىاز او دارند رنگين دستگاهى
  • بخود فرموده او حتم و مقرّركه جان داد او بهر جسمىّ و پيكر
  • مر آن پيكر نجنبد يا نخيزدمگر كه مرگ با آن در ستيزد
  • سر موعد از آن تن جان بگيردقرار و ماندنش پايان پذيرد

منبع:پژوهه تبلیغ

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

رفتار و منش امام خمینی (ره) با دختران

رفتار و منش امام خمینی (ره) با دختران

در همۀ جوامع بشری، تربیت فرزندان، به ویژه فرزند دختر ارزش و اهمیت زیادی دارد. ارزش‌های اسلامی و زوایای زندگی ائمه معصومین علیهم‌السلام و بزرگان، جایگاه تربیتی پدر در قبال دختران مورد تأکید قرار گرفته است. از آنجا که دشمنان فرهنگ اسلامی به این امر واقف شده‌اند با تلاش‌های خود سعی بر بی‌ارزش نمودن جایگاه پدر داشته واز سویی با استحاله اعتقادی و فرهنگی دختران و زنان (به عنوان ارکان اصلی خانواده اسلامی) به اهداف شوم خود که نابودی اسلام است دست یابند.
تبیین و ضرورت‌شناسی مساله تعامل مؤثر پدری-دختری

تبیین و ضرورت‌شناسی مساله تعامل مؤثر پدری-دختری

در این نوشتار تلاش شده با تدقیق به اضلاع مسئله، یعنی خانواده، جایگاه پدری و دختری ضمن تبیین و ابهام زدایی از مساله‌ی «تعامل موثر پدری-دختری»، ضرورت آن بیش از پیش هویدا گردد.
فرصت و تهدید رابطه پدر-دختری

فرصت و تهدید رابطه پدر-دختری

در این نوشتار سعی شده است نقش پدر در خانواده به خصوص در رابطه پدری- دختری مورد تدقیق قرار گرفته و راهبردهای موثر عملی پیشنهاد گردد.
دختر در آینه تعامل با پدر

دختر در آینه تعامل با پدر

یهود از پیامبری حضرت موسی علیه‌السلام نشأت گرفت... کسی که چگونه دل کندن مادر از او در قرآن آمده است.. مسیحیت بعد از حضرت عیسی علیه‌السلام شکل گرفت که متولد شدن از مادری تنها بدون پدر، در قرآن کریم ذکر شده است.
رابطه پدر - دختری، پرهیز از تحمیل

رابطه پدر - دختری، پرهیز از تحمیل

با اینکه سعی کرده بودم، طوری که پدر دوست دارد لباس بپوشم، اما انگار جلب رضایتش غیر ممکن بود! من فقط سکوت کرده بودم و پدر پشت سر هم شروع کرد به سرزنش و پرخاش به من! تا اینکه به نزدیکی خانه رسیدیم.

پر بازدیدترین ها

راههای رسیدن به آرامش روانی از نگاه قرآن

راههای رسیدن به آرامش روانی از نگاه قرآن

قرآن کریم که بزرگترین معجزه پیامبراکرم(ص) است و تمام آنچه را که بشر برای هدایت نیاز داشته ودر آن آمده است، کاملترین نسخه برای آرامش روح است.
تعامل اعراب مسلمان و ایرانیان ʆ) نقش امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در فتح ایران

تعامل اعراب مسلمان و ایرانیان (6) نقش امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در فتح ایران

این نوشتار در نقد سلسله مقالاتی است که فتح ایران توسط اعراب مسلمان را یکی از مقاطع تلخ تاریخ معرفی نموده‌اند.
رساله حقوق امام سجاد(ع)

رساله حقوق امام سجاد(ع)

اشاره: برخی محققان میراث علمی امام سجاد(ع) را به سه بخش تقسیم کرده‌اند: روایات، ادعیه (به‌ویژه در صحیفه سجادیه)و رساله حقوق.
Powered by TayaCMS