14 مهر 1394, 11:47
عارف الهى مولى محمد تقى مجلسى در اجازه اى از او به عنوان «شیخ ربانى و عالمى صمدانى»([1]) یاد مى کند. آرى، او پاکباخته اى از دیار خوبیها بود که در وصف او گفته اند : شهرت وى در فضل و استوارى نظر، ذوق، عرفان، زهد، اخلاق، خوف و اشفاق به اندازه اى است که ما را از هر گونه تعریفى درباره اش بى نیاز مى کند. او بین علوم معقول و منقول و نیز فروع و اصول دین جمع کرد و هر دو را به دست آورد.... لفظ و معنى ظاهر و باطن را درک... و علم و عمل را به بهترین شیوه در خود جمع کرده بود.([2])
[1]- بحار الانوار، علامه مجلسى، ج 107 (اجازات) ص 68.
[2]- روضات الجنات، سید محمد باقر خوانسارى، ج1، ص71، با دخل و تصرف.
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان