13 مهر 1394, 13:51
در پرتو رحمت الهى
آن سرچشمه علم و تقوا بر اثر تلاش هاى شبانه روزى در عرصه عرفان و معنویّت، به مراحلى از درجات معنوى رسیده بود که گاهى نسیم رحمت حق آن بزرگوار را نوازش نموده، جرعه هایى را از دریاى رحمت الهى دریافت مى کرد. وى برخى از مشهودات خود را در این زمینه بیان نموده است. دو مورد را با هم مى خوانیم:
الف) «روزى حوالى ظهر که عازم مسجد «استاد و شاگرد»، جهت اقامه نماز جماعت ظهر و عصر بودم، در سر راه، نزدیک کلیساى ارامنه، واقع در میدان نماز تبریز، «دیکباشى»، پیرمرد خوش سیمایى را که یقین کردم حضرت خضر است، ملاقات نمودم. آن حضرت به من فرموند: تو خیلى زحمت کشیده اى و مطالعه زیاد مى کنى چشمهایت ضعیف شده است آن گاه دست هاى مبارکش را به چشم ها و ابرویم کشیده و فرمود: ده سال دیگر به عمر شما اضافه کردیم».[12]
ب) در سال 1379ش. وى سخت بیمار شد و در بیمارستان جهت انجام یک عمل جرّاحى بسیار خطرناک بسترى گردیدامّا با توکّل به خداوند متعال و توسّل اهل بیت(علیهم السلام) عمل جراحى با موفقیت انجام شد و آقاى مولانا شفا یافت. آیت الله مولانا در این زمینه مى گوید:
«آن روز که کارم در بیمارستان به عمل جرّاحى انجامید، با خداى خود پیمان بستم که اگر مرا شفا بخشید، من نیز به شکرانه آن کتابى درباره عظمت سرور زنان عالمیان به رشته تحریر درآورم. حمد خداى را که به من عنایت کرده و شفا بخشید و من نیز به عهد خود وفا کرده و به لطف الهى، کتاب فاطمه زهرا سرور زنان عالمیان را تألیف کردم».[13]
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان