تا كار از كار نگذشته است، برگرديد

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، به درگاه خدا توبه‌اى راستين كنيد اميد است كه پروردگارتان بدي‌هايتان را از شما بزدايد و شما را به باغ هايى كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است داخل كند. (تحريم، 8) اين آيه از قرآن كريم نظرم را خيلي به خودش جلب كرد. توبه و گذشتن از خطا از جانب خداي مهربان... !عجب خداي مهرباني داريم...

 يادم مي‌آيد يك‌بار خطايي البته نه آنطور كه نشود با عذرخواهي جبران كرد در قبال يكي از دوستانم از من سر زد! واي كه چقدر اين بحث كش پيدا كرد و آبروي من را جلوي همه برد. هر موقع هم كه جايي و مكاني او را مي‌ديدم آن ماجرا و رفتارم را به رخم مي‌كشيد و من را شرمنده‌تر مي‌كرد. ياد رفتار خداي مهربان با بندگانش افتادم... اگر خطايي بكنيم و با توبه واقعي و البته به موقع (نه توبه‌اي كه فرعون انجام داد و از زمانش گذشته بود) انجام دهيم و خالصانه و با توبه نصوح به درگاهش برويم با آغوش باز كه پذيرا مي‌شود هيچ، هيچ‌وقت هم به رويمان نمي‌آورد و درهاي رحمت و مغفرتش را به رويمان باز مي‌كند. فقط نكته‌اي كه بايد توجه كنيم اين است كه تا زمان و وقتش نگذشته بايد به توبه و استغفار اقدام كنيم و اين اقدام و توبه‌مان بايد از نوع نصوح باشد. و چه زمان بهتر و زيباتر از ماه رجب براي اين عمل كه خود خداوند نيز ما را به آن دعوت مي‌كند.

 توبه نصوح، چه توبه‌ای است؟

پيامبر خدا صلى‌‌الله ‌عليه و ‌آله و سلّم: توبه نـصـوح پشيمانى از گناهى است كه مرتكب شده‌اى و آمرزش خواستن از خدا و اينكه هرگز بدان بازنگردى. توبه نصوح آن است كه عود بر گناه در آن نباشد.

در مجمع آمده كه معاذ بن جبل گفت: يا رسول‌الله توبه نصوح چيست؟ فرمود: «أن يتوب التائب ثمّ لا يرجع فى ذنب كما لا يعود اللبن الى الضرع» يعنى توبه كند بعد به گناه برنگردد چنانكه شير به پستان باز نمي‌گردد.

در كافى از ابوالصباح كنانى نقل كرده كه از حضرت صادق عليه‌السّلام از توبه نصوح پرسيد، فرمود: «يتوب العبد من الذنب ثمّ لا يعود فيه». (قاموس قرآن، ج ‌7، ص 71)

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد به درگاه خدا توبه‌اى راستين كنيد اميد است كه پروردگارتان بدي‌هايتان را از شما بزدايد و شما را به باغ هايى كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است درآورد. در آن روز خدا پيامبر [خود] و كسانى را كه به او ايمان آورده بودند خوار نمى‌گرداند. نورشان از پيشاپيش آنان و سمت راستشان روان است. مى‌گويند پروردگارا نور ما را براى ما كامل گردان و بر ما ببخشاى كه تو بر هر چيز توانايى!» (تحريم، 8) و في الكافي،

عنه عليه‌السلام: إذا تاب العبد توبة نصوحاً احبّه‌الله فستر عليه في الدنيا و الآخرة. قيل و كيف يستر عليه؟ قال: ينسي ملكيه ما كتبا عليه من الذنوب، و يوحي الى جوارحه اكتمي عليه ذنوبه، و يوحي الى بقاع الأرض اكتمي ما كان يعمل عليك من الذنوب، فيلقى‌الله حين يلقاه و ليس يشهد عليه بشي‌ء من الذنوب ‌. چون بنده‌اى توبه نصوح كند، خدا دوستش دارد و گناهانش را در دنيا و آخرت بپوشاند.

 راوى گويد: گفتم چگونه گناهانش را مى‌پوشاند؟فرمود: آنچه را از گناهان كه دو فرشته موكل بر او نوشته‌اند از يادشان مى‌برد، و به اعضا و جوارحش دستور دهد كه گناهانش را پنهان دارند، و به بقاع زمين نيز فرمان دهد كه آنچه بر روى تو گناه كرده مخفى بدار، پس خدا را ملاقات نمايد در حالى‌كه هيچ گواهى نباشد كه بر گناهان او شهادت دهد. (تفسير الصافي، ج ‌5، ص 197)

به اميد آنكه فرصت‌هاي رجب و شعبان را براي داشتن توبه نصوح به درگاه خداوند از دست ندهيم و با پاكي و طهارت كامل به سوي خداوند روي آوريم.