تالیفات ملا محمد صالح مازندرانی

تألیفات

1 ـ حاشیه بر شرح لمعه.

2 ـ حاشیه بر شرح «مختصر الاصول» عضدى.

3 ـ حاشیه بر «معالم» که در جوانى تألیف کرد. این کتاب با حاشیه «معالم» خلیفه سلطان (سلطان العلماء) به چاپ رسیده است.

4 ـ شرح بر اصول کافى که بهترین و کامل ترین و زیباترین تألیف وى به شمار مى رود و در آن از افراط و تفریط اجتناب نموده و اعتراضاتى بر «شرح آخوند ملاّ صدرا» شده است. این کتاب در 12 مجلد، با تعلیقات علاّمه میرزا ابوالحسن شعرانى طهرانى به چاپ رسیده است.

5 ـ شرح بر روضه کافى: در سال 1311 هـ .ق. در حاشیه روضه کافى به چاپ رسیده است.

6 ـ شرح بر «زبدة الاصول» شیخ بهائى، به عربى. نسخه اى خطّى از آن به شماره 4292 در کتابخانه مجلس شوراى اسلامى ایرانموجود است.^([27])

7 ـ شرح بر فروع کافى: محدث نورى در «مستدرک الوسایل» مى نویسد:

امیر حامد حسین لکنهوى به من نوشته اند که من به مجلدى از شرح ملاّ صالح بر فروع کافى مطلع شدم و ملاحظه نمودم، بنابراین، باید مجلدات شرح فروع کافى ملاّ صالح مفقود الاثر شده باشد.»^([28])

8 ـ شرح قصیده بُرده. نسخه اى خطّى از آن به شماره 887 در کتابخانه آیت الله مرعشى، در قم موجود است. در آخر شرح نام مؤلف تصریح شده است.^([29])

قصیده بُرده از قصایدى است که در مدح رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) گفته شده است. ناظم قصیده شرف الدّین ابو عبدالله محمّد بن سعید سنهاجى دلاصى بوصیرى و نام قصیده «الکواکب الدرّیّه فى مدح خیر البریّه» است در 608 هـ . متولد و در سال 496 هـ . وفات یافته است و در اسکندریه مصر مدفون گردید.

9 ـ شرح «قصیده دُرَیّه» ابى بکرمحمّدبن حسین بن دُریّه ازدى بصرى (متوفا: 321 هـ .ق.)

10 ـ شرح «من لایحضره الفقیه».^([30])

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه