سیمای قرآن در اشعار سنایی

ماهنامه بشارت با بررسی «سیمای قرآن در اشعار سنایی» منتشرشد

در این دو ماهنامه در مقاله‌ای با عنوان سیمای قرآن در اشعار سنایی سعی مؤلف بر آن است که نمونه‌های تأثیرپذیری سنایی از قرآن را نشان و اشعاری را که دیوان او از این کتاب آسمانی الهام گرفته ارائه دهد.

شصتمین شماره ماهنامه قرآنی بشارت ویژه نوجوانان با مقاله «سیمای قرآن در اشعار سنایی» توسط مؤسسه معارف اسلامی امام رضا(ع) منتشر شد.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) این نشریه با زبانی ساده و روان سعی در آشنایی نوجوانان با مطالب و موضوعات قرآنی دارد. در این شماره از بشارت مطالبی با عنوان مونس جان، حسد از دیدگاه قرآن و روانشناسی، اخلاق اجتماعی کرامت‌محور، معنای اضاعه نماز و خطر آن، آزاد کرده خدا، کاشف حقیقت، قاری شجاع، مکتب وجدان، آیه تکان‌دهنده، پستی جهالت، حکایت سوره زلزال و تار عنکبوت خانه سست به کار رفته است.
در این دو ماهنامه در مقاله‌ای با عنوان سیمای قرآن در اشعار سنایی سعی مؤلف بر آن است که نمونه‌های تأثیرپذیری سنایی از قرآن را نشان و اشعاری را که دیوان او از این کتاب آسمانی الهام گرفته ارائه دهد.
در بخشی از مقاله سیمای قرآن در اشعار سنایی به قلم «مهدی سلطانی» می‌خوانیم: «حکیم سنایی شاعر بزرگ و والامقام قرن پنجم و ششم هجری، از جمله شاعرانی است که به حق باید او را از استادان مسلم شعر فارسی محسوب نمود و ازجمله ادیبانی که با تأثیرپذیری دقیق از آیات قرآنی توانست تحول اساسی در روند آثار منظوم فارسی ایجاد کند و سیر شعر فارسی را در خدمت تعلیمات اخلاقی و عرفانی قرآن قرار دهد

جدیدترین ها در این موضوع

علل زوال ادریسیان

زید بن علی بن حسین بن علی بن أبی طالب(علیهم السلام) با قیام علیه حکومت هشام بن عبدالملک(72-125 هجری)، پایه گذار مکتب زیدیه در جهان اسلام شد. این گروه که بواسطه انتساب نامشان به نام زید بن علی، به این شهرت رسیده‌اند، در اصطلاح دانش فرقه شناسی، شاخه‌ای از مذهب تشیع می‌باشند که پیروان آن اعتقاد به امامت زید را نیز به همراه دارند. 24 آبان 1393, 14:8

تقابل دیدگاههای مخترعه و مطرفیه

زیدیه در لفظ به گروهی که منسوب به زید بن علی بن حسین ابن علی بن أبی طالب(علیهم) هستند، اطلاق می شود[1]. اندیشه «منصوص بودن امامت» و اعتقاد به وجود نص بر امامت اهل بیت(ع) نقطه پیوندی است که زیدیه و امامیه را تحت عنوان عام «تشیع» قرار می‌دهد.[2] 24 آبان 1393, 14:8