ذکر و عبادت و تلاوت قرآن

13 مهر 1394, 13:51

ذکر و عبادت و تلاوت قرآن: معلم حبیب آبادى علاقه وافرى به قرآن داشت و مى گفت: سى سال است در سفر و حضر هر روز یک جزء قرآن را با تأمّل و تأنّى در معانى و مفاهیم آن خوانده ام و این روش حتى یک روز هم ترک نشده است. او پس از تهجد و اقامه نماز صبح تا طلوع آفتاب به قرائت قرآن مى پرداخته است.^{(^[39])} اصولاً از سنت پسندیده او این بود که مدام به تفکر در آیات الهى، ادعیه، اذکار و آداب دینى مراقبت داشت. پس از آن که همسر بسیار خوب و باوفایش را از دست داد، دیگر تاب و توانش رو به کاستى رفت، کمتر مطالعه مى کرد و روز به روز بیمارى و کسالت بر او چیره مى گردید، امّا از قوّت ایمانى که داشت، تا ماه رمضان سال 1395 هـ .ق. (آخرین ماهى که درک کرد) فریضه روزه از وى فوت نگردید و از مراسم عبادت و تلاوتش چیزى کم نشد. اصولاً معلم حبیب آبادى مرد میدان عبادت و تقوا بود. برایش سستى در امر نماز و روزه خوارى هیچ مفهوم صحیحى نداشت. اگر احساس مى کرد در بین دوستانش شخصى به عبادت و ذکر و دعا توجهى ندارد، از او و دانش و معرفتش روى گردان و بیزار مى گردید. چون خدا را از روى اشتیاق توأم با معرفت عبادت مى کرد، هیچ گاه از عبادت احساس خستگى نمى نمود. از کارهاى دیگر به فرائض و نوافل روى مى آورد اما به هیچ عنوان براى پرداختن به اُمور دیگر، این حالات معنوى را ترک نمى نمود.^{(^[40])}استاد جلال الدین همایى مى نویسد:

آنچه از صحبت و معاشرت طولانى وى بر من معلوم و مسلّم شد این است که: مرحوم معلم حبیب آبادى مردى کاملاً مذهبى، دیندار، با تقوا و ملتزم به امور دینى بود فرائض او هرگز ترک نمى شد، در انجام سنت هاى مستحبى و نوافل تا مى توانست اهتمام داشت و به مشرب عرفانى گرایشى بى نمایش.^{(^[41])}

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه