در حاشیه برگزاری سی ویکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر گفتگویی داشتیم با سید علی تدین صدوقی، روزنامه نگار، نویسنده، کارگردان و منتقد سینما و تئاتر ایران وعضو انجمن جهانی منتقدان و نویسندگان.
نظر شما درباره فیلم های جشنواره سی و یکم چیست؟
بعضی از فیلم ها در حتی در حد اسم جشنوارۀ فیلم فجر نیستند. متاسفانه ما امسال پس رفت کردیم آنهم به دلیل اینکه بعضی از فیلم سازان صاحب نام در جشنواره حضور ندارند. حضور کارگردانانِ فیلم اولی خوب است اما جشنواره فیلم فجر باید آنها را بخش جداگانه ای مثلا آماتور ها نشان دهد و از جشنوارۀ اصلی جدا کند اگر اینطور نشود جشنواره سطحی می شود و مخاطب ناچار میشود که به همین سطح راضی شود و این نه برای سینما و نه برای آینده جشنوارۀ فیلم فجر خوب نیست. این آثار دچار اشتباهات فاحشی در ابتدائیات سینما هستند. در فیلم نامه ها و کارگردانی ضعف دارند. جشنواره ای که بدون حضور افراد صاحب نام برگزار شود قطعا کیفیت ندارد.
نظر شما در باره فیلم " چه خوبه که برگشتی" ساخته آقای مهرجویی چیست؟
من فیلم را ندیده ام و نمی توانم قضاوت کنم اما راجع به فیلم ایشان با خیلی ها صحبت کرده ام و خیلی ها گفتند فیلم خوبی نبوده است و راضی نبوده اند و تعداد خیلی کمی هم گفتند که فیلم خوبی بوده است. به هر صورت چون استاد مهرجویی نگرش فلسفی دارند شاید باید از جنبه فلسفی به فیلم نگاه کرد.
به نظر شما بهترین فیلم جشنواره امسال چه فیلمی بود؟
تنهای تنهای تنها فیلم خوبی بود. از نظر فیلم نامه، فیلمی بود که جهانشمول بود و اگر در خارج از ایران هم به نمایش گذاشته شود موفق خواهد بود.به لحاظ کارگردانی و جلوه های ویژه و بازی گرفتن از بازیگران نوجوان خیلی خوب بود. ریتم خیلی خوبی داشت. صحنه های احساسی ای که لابه لای فیلم بود خیلی خوب از کار در آمده بود و رد پای کارگردان در این فیلم مشهود بود.
بد ترین فیلم جشنواره سی و یکم چه فیلمی بود؟
فیلم خاک و مرجان که اصلا نمی شود راجع به آن حرف زد فیلمی که در رابطه با افغانستان است و ربطی به ایران ندارد. یک فیلم ساده، با اشتباهات بزرگ و با هزینه هنگفت. بیت المال را خرج چه فیلم هایی می کنند؟ من فکر می کنم در فیلم هایی که راجع به دفاع مقدس است ما داریم از نام شهدا، پیکر شهدا و خانوادۀ شهدا و مفقودین استفاده ابزاری می کنیم. یعنی صرفا یک جایی از فیلم مربوط بشود به شهید تا بتوانیم از جایی(!) پول بگیریم و فیلمی بسازیم.
پیشنهاد شما برای بهتر شدن جشنواره چیست؟
جشنواره مشکل عظیمی دارد. مشکل فیلم نامه داریم. نیاز مخاطب و جامعه در فیلم ها دیده نمی شود. اینکه چه موضوعاتی دغدغه اصلی جامعۀ ماست باید در فیلم ها لحاظ شود. ما باید فیلمی بسازیم که بتوانیم خودمان را به دنیا نشان دهیم. مساله اصلی سینمای ما ضعف بازیگری ست. متاسفانه اکثر بازیگران ما بازیهایشان در حد "ادا" ست. بازیگری تبدیل شده به "ادا و اطفار" در آوردن به این معنی که بازیگر نقش را از سر خودش باز می کند. در واقع بازیگر باید نقش را زندگی کند. زندگی کردن داخل پلان و داخل سکانس با بازی را بازی کردن متفاوت است. ما شاهد بازی های تکراری با حس های تکراری از یک بازیگر در چند فیلم هستیم. این معضل سینمای ماست.