دانشنامه پژوهه بزرگترین بانک مقالات علوم انسانی و اسلامی

نظر رهبر معظم انقلاب اسلامى حضرت آیت الله خامنه اى درباره آیت الله سید محمد رضا گلپایگانی

No image
نظر رهبر معظم انقلاب اسلامى حضرت آیت الله خامنه اى درباره آیت الله سید محمد رضا گلپایگانی

رهبر معظم انقلاب اسلامى حضرت آیت الله خامنه اى در بخشى از پیام خویش چنین فرمودند:

این شخصیت والاى کهنسال، در میان مراجع عظام تقلید، یکى از موفق ترین و سعادتمندترین ها بودند.

32 سال مرجع تقلید، حدود 70 سال مدرّس حوزه علمیه قم و حدود 85 سال سرگرم فراگرفتن و آموختن فقه آل محمد(علیهم السلام)بودند.

«اولین مدرسه علوم دینى به سبک جدید را ایشان در قم تأسیس نمودند. اولین مؤسسه بزرگ قرآنى را ایشان در قم بنیان نهادند. اولین فهرست بزرگ فقهى و حدیثى با استفاده از دانش و اختراعات جدید بشرى را ایشان پدید آوردند. صدها مدرسه و مسجد و مؤسسه تبلیغ دین در سراسر کشور و در کشورهاى دیگر بنیاد کردند هزاران شاگرد را از فقه پخته و عمیق خود بهره مند ساختند بسیارى آراء و نظرات فقهى که حاکى از روشن بینى و ذهن نوگراى ایشان بود ارائه کردند و بالاتر از همه با منش و رفتار پرهیز کارانه و با طهارت و تقوایى که مى توانست براى علما و فقها، الگویى زنده و ملموس باشد، عمرى پربرکت را به نزاهت کامل گذرانیدند.

آن بزرگوار یکى از اسطوانه هاى انقلاب و نظام جمهورى اسلامى ایران به شمار مى آید. در دوران اختناق و در مقابله با حوادث سهمگین سالهاى تبعید امام خمینى - قدس سره - مواردى پیش آمد که صداى این مرد بزرگ تنها صداى تهدید کننده اى بود که از حوزه علمیه قم برخاست و به نهضت شور و توان بخشید. پس از پیروزى انقلاب همواره در قضایاى عمومى کشور حضورى بارز و پشتیبانى صریح از نظام جمهورى اسلامى و از مقام منیع رهبرى و شخص شخیص امام راحل (قدس الله نفسه الزکیه) داشت و مورد تکریم و احترام بلیغ آن حضرت بود. فقدان این بقیة السلف اعاظم و این ملجأ و مرجع مؤمنان ثلمه اى بزرگ و ضایعه اى جبران ناپذیر است».

منبع:فرهیختگان تمدن شیعه

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

پر بازدیدترین ها

ابراهیم امینی (آیت الله امینی)

ابراهیم امینی (آیت الله امینی)

ابراهیم حاج امینى، معروف به امینى، در سال 1304 ش. مصادف با 1345 ق. در شهر نجف آباد پا به عرصه گیتى نهاد. پدرش، حسین، کشاورز بود و قطعه زمین کوچکى داشت که با زراعت و فروش محصولات مزرعه و باغ خویش، زندگى خود و خانواده اش را تأمین مى کرد. ابراهیم فرزند آخر خانواده بود. او از همان کودکى تحت تربیت مادرى پاکدامن و پدرى پارسا و پرهیزگار رشد و نمو کرد و در خانواده اى صمیمى و باصفا، روز به روز بزرگ و بزرگ تر شد.
Powered by TayaCMS