قال الامام علی (علیه‌السلام):«مَنْ فقد اَخاً فی الله فکانَّما فَقَدَ اَشْرَفَ اعضائِهِ»

قال الامام علی (علیه‌السلام):

«مَنْ فقد اَخاً فی الله فکانَّما فَقَدَ اَشْرَفَ اعضائِهِ» (غررالحکم، ص 723)

امام علی (علیه‌السلام) فرمودند:

«کسی که دوست پاک ضمیر خود را که برای خدا با وی پیوند دوستی داشته از دست بدهد مثل این است که شریف‌ترین اعضاء بدن خود را از کف داده است»

توضیح:

دوست با فضیلت و لایق که در ایام خوشی و ناخوشی، یار یکدل و صدیق وفادار است برای آدمی ارزش حیاتی دارد و از دست دادن چنین رفیق عزیزی از مصائب بزرگ زندگی است. چنانچه انسان، عضو مهمی مثل چشم را از دست بدهد بسیاری از نعمت‌ها را از دست می‌دهد، از دست دادن رفیق خوب و شایسته نیز باعث می‌شود که انسان بسیاری از کمالاتی که از راه دوست رفیق شایسته بدست می‌آید، از دست بدهد.