26 مهر 1396, 17:11
قال الصادق (علیه السلام):
«مَن لَقَی المسلِمینَ بوَجهَین وَلِسانَین جاءَ یَومَ القِیامَةِ ولَه لِسانانِ مِن نار» (چهل حدیث، امام خمینی، ص 133)
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
«کسی که مسلمانان را با دو چهره و با دو زبان ملاقات نماید، روز قیامت وارد می‌شود در حالی که دو زبان از آتش برای اوست»
امام صادق (علیه السلام) در این حدیث به اعمال و رفتاری اشاره می فرماید که باطن آنها به دشمن حق می انجامد. در حالی که ظاهر این اعمال درستی حق را به نمایش می‌گذارد.
امام خمینی (ره) در این مورد می‌نویسد: یکی از مراتب نفاق دوروئی با ولی نعمت خویش است که حجابهای ظلمانی خودخواهی و حبّ دنیا و نفس به گونه‌ای انسان را مستور نموده است که از خواب غفلت بیدار نشود.
این دوروئی آن چنان است که من و تو در تمام مدت عمر اظهار کلمه توحید و دعوی اسلام و ایمان بلکه محبّت و محبوبیت می کنیم و خود را اهل و مردم را ناقص العلم و الایمان می دانیم. اگر از اهل عرفان و تصوّف هستیم، دعوی معارف و جذبه و محبّت و فناء فی الله و بقاء بالله و و لایت امر می‌نمائیم. پس اگر ظاهر با باطن موافق شد، از نفاق خلاص شده‌ای و اگر قلبمان مخالف با ظاهر ماست در زمره منافقان و دورویان هستیم.
دلم ز صومعه بگرفت و خرقه سالوس
کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان