26 اردیبهشت 1396, 23:44
انسان داراي معنويت با تكيه بر قدرت پروردگار و حكمت او، به آساني دشواري‌ها، عوامل اندوه، نگراني و اضطراب را كنترل مي‌كند و در نتيجه از روان و جسمي سالم‌تر برخوردار است. در رهنمودهاي اسلامي آموزه‌هاي فراواني براي اصلاح شيوه زندگي و برخورداري از سلامت وجود دارد. آرامش، كليد طلايي سلامت جسم است. بياييم راه رسيدن به آرامش را در كلام امام علي(ع) بيابيم.
افرادي كه نمي‌دانند براي چه زندگي مي‌كنند و به دنبال هدف خاصي نبوده و زندگي پوچ و بي‌مفهومي دارند دچار تزلزل روحي مي شوند. امام علي (ع) بر معنادار بودن زندگي تأكيد كرده و مي‌فرمايند: «چون مردمي باشيد كه بر آنها بانگ زدند و بيدار شدند و دانستند دنيا خانه جاويدان نيست و آن را با آخرت مبادله كردند. خداي سبحان شما را بيهوده نيافريد.» (نهج‌البلاغه، خطبه??). امام علي (ع) در حكمت ??? نهج‌البلاغه مي‌فرمايند: «و ادفعوا امواج البلاء بالدعاء»؛ امواج بلا و مشكلات و سختي‌ها را با دعا از خود دور مي‌كنيد. راز و نياز علاوه بر اينكه غم و اندوه را زائل مي‌كند، باعث اطمينان قلب و قدرت روحي مي‌شود. كسي كه خدا را بهتر بشناسد و تعهد او نسبت به دستورات خدا بيشتر باشد از سلامت روحي و رواني بيشتري برخوردار است.
توكل به معني واگذار كردن امور به خداوند در كنار كار و تلاش، وسيله‌اي جهت كسب آرامش روحي و سلامت رواني است. توكل بايد همراه با كار و تلاش باشد، يعني آنكه انسان تلاش و كوشش خود را انجام دهد و به وظيفه خود عمل كند و پس از آن حصول نتيجه را به خدا واگذار نمايد. مسلماً اگر اين صفت در انسان باشد، آرامش رواني نيز در كنار آن ايجاد مي‌شود، زيرا او مي‌داند كه بايد سعي و تلاش خود را انجام دهد و در حصول نتيجه بر خدا توكل كند. اكثر نارسايي‌هاي روحي و رواني كه بشر به آن مبتلاست در اثر اضطراب‌ها و نگراني‌هايي است كه او براي كسب نتيجه از اقدامات خود دارد. اما انساني كه بر خدا توكل كرده است مي‌داند كه نتيجه با اراده خداوند ايجاد مي‌شود و بنابراين از اين جهت، روح و روان او داراي آرامش است. اين چنين است كه امام علي(ع) مي‌فرمايند: من اراده اصلاح به مقدارى كه در توان دارم نمودم و توفيق من تنها از ناحيه خداست و به او اعتماد مى‌كنم و به سوى او روى انابت مى‌آورم (نهج‌البلاغه، نامه ??).
اظهار محبت مسلمانان به يكديگر و گردهمايي و اتحاد صفوف از يك سو، موجب رشد عاطفه نوعدوستي در نفس و ترغيب انسان‌ها به ايثار و رعايت منافع مردم و به طور كلي، جامعه مي‌شود و از سوي ديگر، موجبات تضعيف حالت‌هاي انفعالي نفرت و كينه توزي و انگيزه‌هاي ظلم و حب ذات و خودخواهي را فراهم مي‌آورد. علت اصلي برخي از آسيب‌هاي رواني، سوءظن و بدگماني، حسد و كينه?توزي و يأس و نااميدي‌هاست و همه اين علل با برقراري روابط محبت‌آميز از بين رفته و روح و جان آدمي از ملال و اندوه و آسيب رواني نجات مي‌يابد. امام علي(ع) مي‌فرمايد: با همسايگان خود خوش‌رفتاري كنيد چرا كه آنان مورد توصيه و سفارش پيامبر شما هستند. پيامبر(ص) همواره نسبت به همسايگان سفارش مي فرمود، تا آنجا كه ما گمان برديم به زودي سهميه‌اي از ارث براي آنان مقرر خواهد شد (نهج‌البلاغه، نامه ??). مجالست با خويشاوندان، امنيت رواني و مادي فرد را تأمين مي‌كند و احساس نياز به محبت ورزيدن و مورد محبت واقع شدن را تأمين مي‌نمايد. خويشاوندان انسان، بزرگ‌ترين گروهى هستند كه از او حمايت مى‌كنند و اضطراب و ناراحتى او را مى‌زدايند. و در هنگام مصيبت‌ها نسبت به او، پرعاطفه‌ترين مردم مى‌باشند. آن حضرت در جاي ديگر مي‌فرمايند: نيكي كردن به همسايگان، روزي فرد را افزايش مي‌دهد و ساكنان تا چهل خانه از هر طرف، همسايه يكديگر محسوب مي‌شوند. اگر كسي با شكم سير بخوابد و همسايه?اش گرسنه باشد، مؤمن نيست. از سوي ديگر صله رحم موجب سلامت جسماني و در نتيجه، طول عمر مي‌شود. امام علي(ع) در خطبه ??? نهج‌البلاغه مي‌فرمايند: ارتباط با خويشاوندان مرگ را به تأخير مي‌اندازد و عمر را طولاني مي‌كند. انسان داراي معنويت با تكيه بر قدرت پروردگار و حكمت او، به آساني دشواري‌ها، عوامل اندوه، نگراني و اضطراب را كنترل مي كند و در نتيجه از روان و جسمي سالم‌تر برخوردار است.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان