23 فروردین 1396, 7:48
عن عبدالله بن سنان قال :قال ابا عبد الله (ع):سَتُصِيبُكُمْ شُبْهَةٌ فَتَبْقَوْنَ بِلَا عَلَمٍ يُرَي وَ لَا إِمَامٍ هُدًي لَا يَنْجُو مِنْهَا إِلَّا مَنْ دَعَا بِدُعَاءِ الْغَرِيقِ قُلْتُ وَ كَيْفَ دُعَاءُ الْغَرِيقِ قَالَ تَقُولُ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَي دِينِكَ فَقُلْتُ يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَي دِينِكَ فَقَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُقَلِّبُ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَارِ وَ لَكِنْ قُلْ كَمَا اَقُولُ يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَي دِينِكَ.(1)
عبدالله بن سنان از اصحاب بزرگوارامام صادق(ع)، در روايتي از ايشان نقل مي کند که:حضرت فرمودند: در زمان غيبت، که دسترسي به امام نداري، گاهي در ذهنت راجع به امام شبهه پراکنده مي کنند. ريشه کار را مي خواهند بزنند. در اينجا حضرت مي گويد من يک دعايي يادتان مي دهم که اگر اين دعا را بخوانيد، اين شبهه ها در شما اثر نمي کند. دو سه تا جمله بيشتر نيست، اين دعا را بخوان که اين شبهه ها در تو اثر نکند. يعني در اعتقادات به امام حاضر زنده اي که دستت به او نمي رسد، سفت پابرجا بمان.حضرت مي فرمايد: به زودي به شما يک سري شبهه اصابت مي کند که در اين موارد دستتان به امام نمي رسد، چنين وقتي به شما خواهد رسيد که به اين دو دسترسي نداريد.از اين شبهه ها نجات پيدا نمي کند، مگر کسي که دعاي غريق را بخواند. يعني يک چنين آدمي مثل کسي مي ماند که به اصطلاح ما در آب افتاده و دارد غرق مي شود، مي خواهد کسي دستش را بگيرد. عبدالله بن سنان مي گويد به آقا عرض کردم: آقا به من بگوئيد دعاي غريق چيست؟ حضرت مي گويد: اين را بگوئيد: «يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ»، دو جمله است، جملة اوّل؛ نامهاي مقدس الهي است،جملة دوم؛ «ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَي دِينِكَ»، خدا دستم را بگير، دلم را بر دينت پابرجا بدار که اين شبهه ها بر من اثر نکند.
عبدالله بن سنان مي گويد: آقا اين جملات را فرمودند بعد من بلافاصله در دعاي آقا تصرّف کردم، چون آقا گفتند بگو:«يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَي دِينِكَ»، دعايي که آقا گفتند اين بود. من «وَ الْاَبْصَارِ» را اضافه کردم. گفتم: «يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَي دِينِكَ»، حضرت رو کردند به من فرمودند:درسته خدا مُقَلِّبُ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَارِ است، امّا اين جملاتي را که من مي گويم، بگو و از خودت عبارت اضافه نکن. اين ابصار را ديگر در آن نگذار. اين روايت، روايت بسيار زيبايي بود و دستورالعمل هم داده بود.
شفّاف مي گويم: براي اينکه در زمان غيبت امام زمان(ع)، يک سري شبهات در شما اثر نکند، دستور اين است. سند روايت هم خيلي خوب است. پس هر روز بگوئيد: «يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَي دِينِكَ»، دو سه ثانيه هم بيشتر طول نمي کشد. لذا اين را هر روز بخوانيد تا دلتان به امام زمان(ع) قرص شود.
(1)بحارالانوار ج52 ص148
* پايگاه اطلاع رساني آيت الله شيخ مجتبي تهراني(ره)
روزنامه كيهان، شماره 21292 به تاريخ 9/12/94، صفحه 6 (معارف)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان