دوران زندگانی امام رضا(ع)

12 آذر 1386, 0:0

دوره‌ی اول: زمانی که با پدر بزرگوارشان، امام موسی‌کاظم(ع) بودند. که این دوره سی و پنج سال طول کشید. امام(ع) این دوره را در شهر مدینه گذراند و با پدر و خانواده خود زندگی می‌کرد.‌..

دوران زندگانی امام رضا(ع) دوران زندگانی امام رضا (علیه‌السلام) را می‌توان به سه قسمت تقسیم کرد: دوره‌ی اول: زمانی که با پدر بزرگوارشان، امام موسی‌کاظم(ع) بودند. که این دوره سی و پنج سال طول کشید. امام(ع) این دوره را در شهر مدینه گذراند و با پدر و خانواده خود زندگی می‌کرد.‌ دوره‌ی دوم: دوره‌ی امامت آن حضرت است که در مدینه بودند و پس از پدرشان رهبری مردم را به عهده داشتند. امام رضا(ع) در سال 183 هجری، پس از شهادت امام کاظم(ع) که در زندان هارون اتفاق افتاد به مقام امامت رسید. در آن هنگام امام 35 سال داشتند که با تعیین رسول خدا(ص) ومعرفی پدرش امام کاظم(ع) بود. امام کاظم(ع) پیش از دستگیری و زندانی شدن مشخص کرده بود که حجت خدا در زمین پس از او کیست، تا پیروان و حق‌جویان در ظلمت نمانند و به کجروی و گمراهی نیفتند.‌ امام (ع) در این دوره پناهگاه مسلمانان بودند و منزل آن حضرت، مرکز رفت و آمد دانشمندان و مجتهدان بود. در این دوره کسانی که به مکه و مدینه می‌آمدند. از علم و دانش آن حضرت بهره‌مند می‌شدند. این دوره 16 سال طول کشید. در این مدت در علم و دانش به روی مردم باز بود و هرکس به اندازه‌ی استعداد و توانش از علم و دانش امام(ع) بهره‌مند می‌شد.<مخزومی> می‌گوید: روزی امام موسی بن جعفر(ع) ما را خواست و فرمود: آیا می‌دانید، چرا شما را طلبیدم؟ خواستم شما شاهد باشید که این پسرم (اشاره به امام رضا(ع) کرد) جانشین من است. <یزید بن سلیط> می‌گوید: برای حج عمره به مکه می‌رفتیم. در راه با امام کاظم(ع) رو به رو شدیم. من به ایشان عرض کردم: پدر و مادرم فدایتان، شما نیز مانند پدرتان ما را از امام بعد از خود آگاه کنید. امام موسی بن جعفر(ع) درباره‌ی امامت توضیحی دادند و فرمودند: امامت امری الهی است و امامان از قبل از طرف خدا و پیامبر(ص) تعیین شده‌اند. پس از من امر امامت به پسرم (علی) می‌رسد که هم نام امام اول (علی بن ابی‌طالب) و امام چهارم (علی‌بن‌الحسین) است. ای یزید آنچه گفتم نزد تو چون امانتی محفوظ بماند. فقط به کسانی بازگو کن که صداقت آنان را شناخته‌‌باشی. ‌

روزنامه اطلاعات

جدیدترین ها در این موضوع

دعا در نهج البلاغه

(به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود): در سؤال (حاجت) از پروردگارت اخلاص داشته باش؛ زيرا بخشش و محروم ساختن در دست اوست. 24 دی 1395, 23:41

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست. 23 دی 1395, 1:47

خدایا! ببخش!

به آن نديدى. الهى! آنچه را كه به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم برخلاف آن بود بر من ببخش! الهى! اشارات چشم، و سخنان بيهوده، و مشتهيات دل 23 دی 1395, 1:44

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر 23 دی 1395, 1:28

خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

دچار آيم، و به بدگويى آن كه از بخشيدن به من دريغ ورزد مبتلا گردم، و تو ماوراى اين همه، اختيـاردار بخشش و منـعى، چـه اينـكه بـر هـر چيـز تـوانـايـى. 23 دی 1395, 1:26

پر بازدیدترین ها

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست 23 دی 1395, 0:15

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى. 23 دی 1395, 0:26

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

بدان همان کسی که گنج های آسمان و زمین در اختیار اوست، به تو اجازه دعا و درخواست داده است و اجابت آن را نیز تضمین نموده، به تو امر کرده از او بخواهی تا به تو عطا کند و از او درخواست رحمت نمایی تا رحمتش را بر تو فرو فرستد. خداوند بین تو و خودش کسی قرار نداده که حجاب و فاصله باشد، تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری و مانعت نشده . 23 دی 1395, 1:22