بیست‌ و پنجم ذی‌قعده، روز «دحوالارض»:

اعمال روز بیست و پنجم، روز «دحوالارض»

مهم ترین عمل در این ماه آگاهی از نعمت‌هایی است که خداوند در روز «دحوالارض؛ گسترش زمین» به بشر ارزانی داشته است. زیرا آگاهی از نعمت و کم و کیف آن اولین مرتبۀ شکر است. دربارۀ نعمتهایی که از آن آگاهی داشته و با آفرینش زمین و آنچه در آن است از آن بهره‌مند گردیده، بیندیش. مثلاً از نعمتهای خداوند متعال در بدن خود شروع نماید که با فراوانی و لطافت آن قطعاً‌ نمی‌تواند تمام آن نعمتها را درک کند.
از بزرگترین نعمتهای این روز این است که کعبه را خانۀ خود قرار داده و اجازه داده است که مردم آن را زیارت نموده و با پاداش و رضایت فراوان این عمل را از آنان می‌پذیرد.
درباره آن در روایت آمده است: «زمین و آسمانم گنجایش من را ندارد بلکه قلب بندۀ مؤمنم گنجایش مرا دارد».
در روایات زیادی آمده است که در بیست و پنجم ذی‌القعده کعبه نصب گردیده، زمین گسترده شده، آدم (ع) پایین آمده، خلیل و عیسی علیها‌السلام متولد شدند و رحمت پخش شده است.
از امیرالمؤمنین (ع) روایت شده است که می‌فرمایند:
اولین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شده، در بیست‌ و پنجم ذی‌القعده بود. کسی که آن روز را روزه داشته و شبش را به عبادت بایستد، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را در عبادت باشد، خواهد داشت. هر گروهی که در این روز برای ذکر پروردگار بزرگشان گرد هم آیند، پراکنده نمی‌گردد مگر این که خواسته آنان داده می‌شود. در این روز یک میلیون رحمت نازل می‌شود که نود هزارتای آن برای روزه‌داران این روز و عبادت‌کنندگان این شب خواهد بود.

اعمال مخصوصه این روز
1. داشتن روزه.
2. غسل.
3.نماز گزاردن. دو رکعت نماز که در هر رکعت، یک بار سوره حمد و پنج بار سوره شمس خوانده مى‌شود. پس از سلام بگوید:

«لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ »

آن گاه دعاى زیر را بخواند:

«یا مُقیلَ العَثَراتِ اَقِلْنى‌ عَثْرَتى‌ یا مُجیبَ الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتى‌ یا سامِعَ الْأَصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتى‌ وَارْحَمْنى‌ وَتَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتى‌ وَما عِنْدى‌ یا ذَاالْجَلالِ وَالْأکْرامِ! »

اى گذرنده از لغزش‌ها، درگذر از لغزشم، اى اجابت کننده دعوت‌ها! اجابت کن دعایم را، اى شنواى اى آوازها! بشنو آوازم را و بر من رحم کن، و بگذر از بد کردارى‌ام و آنچه نزد من است، اى صاحب جلال و اکرام!
4- بعضى از علما، خواندن زیارت امام رضا (ع) را در این روز، مستحب دانسته ‌اند.
5- دو رکعت نماز
روایت شده است: پیش از ظهر، دو رکعت نماز با یک بار حمد و پنج‌بار سوره شمس و سوره ضحی خوانده و بعد از سلام بگوید: لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم و دعا کرده و بگوید:

«یا مُقِیلَ الْعَثَراتِ! أَقِلنی عَثْرَتی. یا مُجِیبَ الدَّعَواتِ! أَجِبْ دَعْوَتی. یا سامِعَ الأَصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتِی واْرَحْمِنی و تَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتِی و ما عِنْدِی، یا ذَالجَلالِ و الاِکْرام».