7 بهمن 1387, 0:0
قال الامام الباقر وامام الکاظم (علیهما السلام):
لَیْسَ بَینهُ سُبحانَه و تَعالی وَبَین خَلقه حِجابٌ غیر خَلقِهِ
بحار/ ج 3/ص 327/ ح 27.
بین خدا و مخلوقاتش، هیچ حجابی غیر از خود خلق نیست
عارف بزرگوار، مرحوم سیّد حیدر آملی می‌گوید: معلوم نیست راههای مدرسه، پس از پنجاه یا شصت سال به مقصد برسد امّا راه تهذیب، یک روزه یا یک لحظه به مقصد می‌رسد ولی همّتی مردانه طلب می‌کند لذا گفته‌اند: "یک قدم بر خویشتن نِه و آن دگر در کوی دوست". یعنی راه نزدیک است امّادر همه موارد علمی و عملی کارهای ما پسوند یا پیشوند شرک‌آلودی به نام "من" دارد؛ می‌گوییم فلان خدمت بشود ولی به نام من تمام شود، فلان کتاب نوشته شود ولی من بنویسم. این بیماری خودخواهی مبتلا به ماست و باید درمان گردد. امام باقر و امام کاظم (علیهما السلام) می‌فرمایند:
بین خدا و مخلوقاتش، هیچ حجابی غیر از خود خلق نیست: "لَیْسَ بَینهُ سُبحانَه و تَعالی وَبَین خَلقه حِجابٌ غیر خَلقِهِ"[1].
سراینده اهل دلی با الهام از این حدیث گفته:
"تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز".
به این ترتیب، حجاب که قبلاً سه ضلعی بود حال دو ضلعی شده، تا کنون حجاب را چنین تلقّی می‌کردیم که در آن سه طرف یا سه ضلع بود: "حاجب"، "محجُوب" و "محجوب عنه"؛ مانند دیواری که میان دو کس وجود داشته باشد و نیز در مسائل معنوی، اگر سالک صفت رذلی داشته و "لقاء الله" در کار باشد، آن صفت نمی‌گذارد که این شخص به آن لقاء الله برسد. حال معلوم شده که این صفت، در درون جان خود انسان هست، یعنی خودبینی حجاب است، پس بین ما و خدای ما یک چیز، حجاب است و آن خودِ ماییم؛ وگرنه چیز دیگری در بین خلق و خالق نیست.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان