14 دی 1396, 12:56
قال علی (ع) : « حَسبُکَ مِن تَوَکُّلِکَ أَن لاتری لِرزقِکَ مُجرِیاً إلاّ اللهُ سُبحانَه » (تصنیف غرر الحکم و درر الکلم ، حدیث 9182)
انسان باید توجه داشته باشد که رزق و روزی هر کسی به دست خداوند است و هیچ کس قادر نیست، رزق و روزی او را قطع کند. در روایات نیز وارد شده که همان‌گونه که اجل و مرگ هر کسی مقدّر شده، رزق و روزی او نیز مقدّر شده است. البته معنای این سخن این نیست که انسان برای رزق و روزی خود هیچ گونه تلاشی نکند. بلکه انسان باید با توکل بر خدا برای به دست آوردن یک زندگی آبرومند، تلاش کند. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید :
« إنَّ الله هو الرّزاقُ ذو القّوه المَتین »[1]
همانا خداوند روزی دهنده است که دارای قدرت ابدی می‌باشد.
سعدی می‌گوید: یکی را شنیدم از پیران مربّی که مریدی را گفت : ای پسر! چندان که تعلّقِ خاطرِ آدمی‌زاد به روزی است، اگر به روزی ده بود ، به مقام، از ملائکه گذشتی.[2]
آری انسان باید توجه داشته باشد که روزی دهنده، خداوند است. همه بندگان خدا، چه گنهکاران و چه نیکوکاران روزی خور خداوند مهربان هستند.
حضرت امام صادق (ع) از پیامبر گرامی اسلام روایت کرده که می‌فرمایند :
« الخلقُ عیالُ اللهِ »[3]
مخلوقات همه روزی خور خداوند و محتاج به او هستند.
از جمله اوصافی که در قرآن کریم برای خداوند آورده شده است، خیر الرازقین است. خداوند در قرآن می‌فرماید :
« قل إنّ ربّی یَبسُطُ الرِّزقَ لمَن یَشاءُ مِن عِبادِهِ وَ یَقدِرُ لَهُ و ما أنفَقتُم مِن شئٍ فهُوَ یَخلِفُهُ و هو خیرُ الرّازِقین»[4]
بگو: خدای من هر که را از بندگان بخواهد، وسیع یا تنگ روزی می‌گرداند و هر چه در راه خدا انفاق کنید، عوض آن را به شما می‌بخشد و او بهترین روزی دهنده است.
از عارفی پرسیدند: چرا خداوند خود را به عنوان «خیرالرازقین»، ستوده است؟ گفت : زیرا هر کس نعمت او را کفران کند، رزق و روزیش را قطع نمی‌کند.[5]
بنابراین انسان باید همواره با توکّل و اطمینان به خدا دست نیاز خویش را به سوی او دراز کند و از او بخواهد که او بهترین روزی دهنده است.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان