3 آبان 1396, 13:41
قال علی (علیه السلام):
«شَرَفُ المَرءِ نَزاهَتُهُ وَجَمالُهُ مُروئَتُهُ»
(شرح غرر الحکم، ج 4، ص 180)
امام علی (علیه السلام) فرمود:
«وقتی انسان شریف است که از هر پلیدی پاک باشد و وقتی جمیل است که از هر بزهکاری و گناه، پاک و دارای مردانگی باشد»
قرآن جمال و کمال را در سایه نزاهت روح می‌داند و انسانهای کامل که به این مقام بار یافته‌اند، برای ما پیام خوبی دارند. امیرالمؤمنین علی (ع) که معلم ثانی جهان بشریت به شمار می‌رود، می‌فرماید:
انسان ناچار است خلق و خویی، انتخاب و برنامه‌‌ای را طرح کند. در طرح برنامه انسانی، معصوم (ع) که انسان کامل است، به ما چنین آموخته و فرموده است:
«اکره نفسک علی الفضائل و اما الرذائل فانت مطبوع علیها»[1]
«خود را به کسب فضائل وادار کنید، زیرا رذیلت، خواه و ناخواه فراهم است و نیازی به تمرین، تدریس، ترغیب و تشویق ندارد»
چون طبع انسان به طرف آن گرایش دارد و چون طبع و حس نزدیکتر است؛ گرایش و نیز دسترسی به آن بیشتر است و چون طبع و حسّ نزدیکتر است، گرایش دارد و به همین جهت دسترس به آن دشوار است، مثل اینکه اگر کسی در فکر طلا باشد، باید کوههای طلا را شناسائی و در آن کند و کاو کند؛ و گرنه اگر خاک طلب باشد، هر کوی و دیاری پر از خاک است.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان