20 آبان 1396, 10:42
قال الله تعالی: الَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا…
(سوره عنکبوت، آیه 69)
وآنها که در راه ما (با خلوص نیت) جهاد کنند ، قطعا به راههای خود هدایتشان خواهیم کرد.
لزوم مبارزه، بهرهمندی از نصرت خدا و امدادهای غیبی و یا شکست و حرمان از امدادهای غیبی الهی هیچ یک مخصوص جهاد اصغر نیست، بلکه شامل هر دو جهاد است. پس، این که ذات اقدس اِله میفرماید: وَلَینصُرَنَّ الله مَن یَنصُره[1] یا إن تَنْصُروا الله یَنْصُرکُم وَیُثَبِّت أَقدامَکُم[2] اختصاصی به جنگ بیرون ندارد. چنانکه حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام پس از دستور ریاضت و جهاد با نفس به آیه دوم استناد میکند: «أسهروا عیونکم وأضمروا بطونکم واستعملوا أقدامکم وأنفقوا أموالکم وخذوا من أجسادکم فجودوا بها علی أنفسکم ولا تبخلوا بها عنها فقد قال الله سبحانه: إن تنصروا الله ینصرکم ویثبّت أقدامکم[3]. در مسائل درون نیز، گاهی انسان در مسائل فکری، بین دو فکر و در امور گرایشی، بین دو خواهش سرگردان میشود.
انسان همان گونه که در بخش اندیشه، باید حق را از باطل و صدق را از کذب جدا کند، در بخش گرایش هم باید خواهشهای صحیح را از خواهشهای باطل تفکیک کند. گاهی دو فکر متفاوت در دو انسان وجود دارد؛ ولی گاهی دو فکر و رأی، در یک شخص ظهور میکند و شخص واحد، مردّد بین دو اندیشه میشود. در این میدان وسیع، اگر هدف انسان این باشد که حق را بفهمد و در این هدف، تیره و تاریک نباشد، ذات اقدس اله او را راهنمایی میکند تا «رشد» را از «غی» باز شناسد و به مرحله: قَدْ تَبَیَّنَ الرّشد من الغَی[4]4 برسد و به حیات طیّبهای که بر اثر داشتن بیّنه حاصل میشود، دست یابد: لِیَهلکَ مَنْ هَلکَ عَنْ بیّنة ویحیی مَنْ حَی عَنْ بَیّنَةٍ[5]؛ زیرا آیاتی مانند: إنْتَنْصُروا الله یَنْصُرْکُم وَیُثَبِّتْ أقْدَامَکُم[6]، وَلَیَنْصُرَنَّ اللهُ مَنْ یَنْصُره[7] و الَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا[8] در میدان جهاد اکبر هم ظهور دارد.
مرحله دیگر در جهاد اکبر این است: هنگامیکه خواهشهای نفسانی جلو گرایشهای حق را میگیرد، باید انسان با آنها مبارزه کند؛ زیرا همه آیات، و روایاتی که درباره جهاد و پیروزی حق بر باطل وارد شده، شامل این مرحله نیز میشود.
در این صورت، انسان وارد مبارزه فکری در درون خود میشود تا حق را بر باطل پیروز کند. آنگاه خدای سبحان بر اساس بَلْ نَقْذِفُ بالحقّ عَلَی الباطل فَیَدْمغُه فإذا هُوَ زاهِق[9] حق را بر سر باطل کوبیده، و آن را مغزکوب میکند. پس، اگر کسی بین دو اندیشه مردّد باشد، در صورتی که هدفش تشخیص صحیح حق بوده و در تعقیب این هدف مخلص باشد، در تشخیص مطلوب، مصیب خواهد بود.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان