17 مهر 1396, 13:41
گفتم که الف، گفت دگر، گفتم هیچ؛ در خانه اگر کس است یک حرف بس است.
بارها گفتهام و بار دیگر میگویم: کسی که بداند هر که خدا را یاد کند خدا همنشین او است احتیاج به هیچ وعظی ندارد. میداند چه باید بکند و چه باید نکند، میداند که آن چه را میداند باید انجام دهد و آنچه که نمیتواند باید احتیاط کند.
والسلام علیکم رحمة الله و برکاته
منبع: شیروانی، علی؛ برنامه سلوک در نامههای سالکان، قم، دارالفکر، چاپ دوم، 1385،ص 419.
1- انسان بسیاری از احکام الهی را بصورت فطری میداند، مثلاً میداند که راستگوئی خوب است و دروغ زشت، امانتداری پسندیده است و خیانت ناپسند، اگر انسان به این احکام عمل کند، بسیاری از مشکلات اخلاقی خود و جامعه رفع میشود و کمتر احتیاج به وعظ و نصیحت دیگران پیدا میکند.
2- نباید به بهانه فقدان مربی خود را بیتقصیر و غیرمسئول دانست.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان