22 آبان 1396, 10:45
نویسنده : علامه سید عبدالله شُبّر
امام صادق علیه السلام فرمودند:
«چون قصد تطهیر و وضو کردی نزد ظرف آب برو، مانند آن که گویی به رحمت الهی نزدیک می شوی زیرا که خداوند آب را وسیله قرب ومناجات با خود وراهنمای عرصه خدمت خویش قرار داده است . وچنانکه رحمت پروردگار ، لغزشهای بندگان را محو می کند ، آب نیز نجاسات ظاهری را پاک می نماید . خداوند متعال می فرماید: « و او کسی که بادها را به عنوان بشارت دهنده خویش می فرستدوآنگاه از آسمان آب پاکی را،نازل می کند.»[1]و نیز می فرماید :
«واز آب هر چیزی را زنده کردیم ، آیا به خدا ایمان نمی آورید؟»[2]
پس چنانکه خداوند متعال هر چیزی از نعمتهای دنیا را ، به وسیله آب ، زندگی وحیات بخشیده است ، هم چنین بفضل ورحمت خود ، زندگی وحیات حقیقی قلوب را از طریق طاعات قرار داده است. پس تأمل کن در صافی و رقت وپاکی و برکت و لطافت آب ، که با هر چیزی مخلوط است و در هر چیزی یافت می شود ، و در تطهیر اعضاء و تن خود ، که خداوند متعال بدان امر فرموده است ،به کار بر، و واجبات وسنتها را به انجام رسان، زیرا که ذیل هر یک از آنها ، فوائد بی شماری نهفته است که اگر آنرا با توجه به حرمتش مصرف نمودی چشمه ای از چشمه های آن برای تو بزودی گشوده خواهد شد. آنگاه با بندگان خدا ، به مثال اختلاط آب با هر چیزی ، امتزاج ومعاشرت بنما ، که آب با هر چیز که مخلوط می شود اثر لازم را به آن می دهد وخود از آن اثر نمی پذیرد که بنابر کلام جضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله : «مثل مؤمن خالص ، مثل آب است.»
وبا خدای خود در مقام عبادت وبندگی مانند آب ، صاف و روشن باش که خداوند آب را از آسمان ، با صفت «ظهور » فرستاده است، پس قلب خود را با تقوی و یقین تطهیر کن ، در حالیکه ظاهر بدن و جوارح خود را با آب تطهیر می نمایی .»[3]
منبع: بنیادهای اخلاق اسلامی ، علامه سید عبدالله شبر،چاپ دوم سال 1369،ناشر/بنیاد فرهنگی امام المهدی (عج)
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان