24 آبان 1393, 14:8
در کارهای خود دقیق شو و از نفس خود در هر عملی حساب بکش و او را در برابر هر امری استنطاق کن که آیا اقدامش در خیرات و برای امور شریفه برای چیست ؟ دردش چیست که می خواهد از مسائل نماز شب سوال کند؟ یا اذکار آن را تحویل دهد؟ می خواهد برای خدا مسأله بفهمد یا بگوید؟ یا می خواهد خود را از اهل آن قلمداد کند؟ چرا سفر زیارتی که رفته با هر وسیله است ،به مردم می فهماند؟ حتی عددش را. چرا صدقاتی را که در خفا می دهد راضی نمی شود که کسی از او مطلع نشود؟ به هر راهی شده ، سخنی از آن میان آورده به مردم ارائه می دهد. اگر برای خدا مطلع است و می خواهد که مردم دیگر به او تأسی کنند، و مشمول الدال علی الخیر کفاعل[1] گردد، اظهارش خوب است .شکر خدا کند به این ضمیر صاف و قلب پاک . ولی ملتفت باشد که در مناظره با نفس ، گول شیطنت او را نخورده باشد، و عمل ریایی را با صورت مقدسی به خودش ندهد و اگر برای خدا نیست و ترک آن اظهار کند که این (سمعه ) است ، و از شجره ملعونه ریا است و عمل او را خداوند منان ، قبول نمی فرماید و امر می فرماید در سجین قرار دهند.باید به خدای تعالی از شر مکائد نفس پناه ببریم که مکائد آن خیلی دقیق است ولی اجمالا می دانیم که اعمال ما خالص نیست [2]
چهل حدیث حضرت امام خمینی (ره )،چاپ اول ، تابستان 1368، مرکز نشر فرهنگی رجاء ، لیتو گرافی وچاپ گلشن .
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان