13 مهر 1396, 16:21
«لاینبغی للعاقلِ اَنْ یُقیمَ علی الخُوفِ اذا وَجَدَ الی الأَمْنِ سبیلاً» (غررالحکم، ص 851)
امام علی علیه‌السلام فرمودند:
«سزاوار نیست انسان عاقل در خوف و اضطراب به سر برد اگر راهی به آرامش و ایمنی داشته باشد»
بدون تردید بخشی از ترس انسان‌ها ناشی از روش‌های موهن و تحقیر آمیزی است که پدران و مادران در درون کودکی نسبت به آنها اعمال کرده و آنان را مرعوب و بی‌شخصیت بار آورده‌اند. از آثار خودباختگی و عدم اعتماد به نفس از خلال حرکات و سکنات و گفتار و رفتار این قبیل انسان‌ها بخوبی مشهود است و اگر خویشتن را درمان نکنند تا آخر عمر گرفتار عوارض نامطلوب آن خواهد بود.
در مقابل، احساس آرامش درونی که در اثر تربیت صحیح پدر و مادر و جامعه در انسان پدید می‌آید، باعث می‌شود که انسان در بزرگ‌سالی احساس شخصیت و اعتماد به نفس کند و در جامعه با رفتارهای سنجیده و عاقلانه خویش، ایفای نقش نماید و منشأ تحولات بزرگی اجتماعی گردد.
لذا انسان عاقل که دچار بیماری روانی اضطراب درونی است، باید سریعاً با مراجعه به کار‌شناسان امر، این بیماری را درمان کند و با آرامش درونی، به درجات والای علمی و عملی دست یابد.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان