13 مهر 1394, 13:51
تحصیل در حوزه علمیه قم
با تشویق شیخ احمد آخوندى،[5] محمّدتقى به همراه خانواده اش، در سال 1330 ش. به نجف مهاجرت کردند تا محمّدتقى بتواند در حوزه علمیه نجف تحصیل کندامّا پدر نتوانست شغل خود را در نجف ادامه دهد و براى گذراندن زندگى در آنجا به مشقّت افتاده و به ناچار پس از حدود یک سال آن دو به ایران بازگشتند. محمّدتقى در آن زمان، براى ادامه تحصیل، به قم رفت. حدود دو ماه سرگردان بود و نتوانست حجره اى براى خود بیابد و به قدرى در فشار قرار گرفت که به گریه افتاد و گفت: «اگر به من حجره ندهید، از شما به حضرت فاطمه معصومه (علیها السلام) شکایت مى کنم» و سرانجام خادم مدرسه فیضیّه، انبارى زیر پله هاى زاویه مدرسه را به محمّدتقى و سیّد محمّد طلبه جوان یزدى به عنوان حجره، تحویل داد. در این حجره، اسباب آب پاشى و جارو نگه دارى مى شد و تخت شکسته اى هم در گوشه آن قرار داشت و دیوارهایش تا سقف نم کشیده بود و هرگز آفتاب به آنجا نمى تابید. درب آن نیز شیشه نداشت. با این همه، محمّدتقى و دوستش، چنان خوشحال شدند که گویى وارد بهشت شده اندولى بعد از دو هفته، هر دو بر اثر رطوبت، دچار پادرد و کمر درد شدند و سرانجام به حجره دیگرى منتقل شدند که وضع بهترى داشت. محمّدتقى در درس مکاسب آیت الله شیخ مرتضى حائرى یزدى و کفایه آیت الله شیخ عبدالجواد جبل عاملى و منظومه آیت الله شیخ مرتضى حائرى حاضر مى شد.[6]
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان