13 مهر 1394, 13:51
آگاهى سیاسى
در واقعه «رژى» که میرزاى شیرازى فتواى تحریم تنباکو را صادر کرد، وقتى دولت مردان نتوانستند رضایتِ مردم را جلب کنند و آن ها را از پیروى حکم میرزاى شیرازى بازدارند بر آن شدند علما را وادار کنند تا حکم حلال بودن استعمال دخانیات را صادر نمایند. آن ها از این طریق نتیجه اى نگرفتند و کلیه علماى مقیم ایران و بین النهرین به استثناى مرحوم «سیّد عبدالله بهبهانى» در تهران، از مخالفت دست برنداشتند.
«امین السلطان»، «علاءالدوله» و عدّه اى دیگر را به عراق فرستاد و به کمک «مشیرالوزراء» کارپرداز ایران در بغداد درصدد تطمیع علماى آنجا برآمدند تا شاید بتواند نیتش را عملى کند. این عده به سراغ عالمان بزرگ در نجف و کربلا رفتند از جمله: آیت الله فاضل اردکانى، «شیخ زین العابدینِ مازندرانى» و «میرزا حبیب الله رشتى». اقدامات مأموران دولت کوچک ترین تأثیرى در آن ها ننمود و همگى گفتند:
«آنچه میرزاى شیرازى فرموده اند، حکم است و طاعت بر همه لازم است».([19])
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان