13 مهر 1394, 13:51
آیت الله اراکى فرمود:
«من به چشم خودم دیدم در دهه عاشورا، در مجلس روضه خوانى که در منزل خودش از اول آفتاب شروع مى شد و تا ظهر ادامه داشت و منبرى ها بلا حساب مى آمدند و مردم زیادى از غریبه و آشنا، از اهل اراک و جاهاى دیگر جمع مى شدند، ایشان از اوّل روضه چندین دستمال جلوى خودش مى گذاشت و تمام دستمال ها را از گریه خیس مى کرد، از اوّل روضه گریه مى کرد تا آخر. من نمى دانم چه گریه اى بود که تمامى نداشت. روز عاشورا که مى شد، معرکه بود بکّاء بود به تمام معنا.»([49])
منبع:فرهیختگان تمدن شیعه
یادداشت | رضا طراوت
یادداشت | سعید احمدی
یادداشت | حبیب‌الله اسداللهی
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان