19 مهر 1386, 0:0
در معارف اسلامی هر روزی که در آن گناه صورت نگیرد عید است; در طول سال چند عید وجود دارد که از ویژگی خاصی برخوردارند مهمترین آنها عید فطر و عید قربان است این دو عید آثار و برکات زیادی دارد به ویژه برای کسانی که یک ماه روزه گرفته و به عبادت پرداخته اند و نیز کسانی که عید قربان توفیق حظور در خانه خدا را داشته اند. روز ولادت پیامبر اسلام و ائمه اطهار علیهم السلام نیز از عیدهای اسلامی به شمار می آید.
برای اینکه در روز عید به ثواب و جزای اعمال ماه مبارک رمضان نائل آییم لازم است در شب عید اعمالی را انجام دهیم تا مورد لطف خداوند در روز عید قرار بگیریم. عبادت شب عید بس ارجمند و از اهمیت بسیاری برخوردار است. زیرا علاوه بر اینکه امام سجادعلیه السلامآن را همسنگ شب قدر دانسته زمان پایان کار و شب مزد نیز میباشد.
1- غسل کردن به هنگام غروب
2- استهلال (دیدن ماه) و خواندن دعای ویژه ای که در این باره در صحیفه سجادیه آمده است.
3- توسل به خفیر و صاحب معصوم شب.
مهمترین عمل در این شب این است که به خفیران و صاحبان معصوم شب پناه بریم و با اصرار از آنان بخواهیم تا اعمال ماه ما را نیکو سازند و از عیب و آفت بپیرایند و از خدا به شفاعت بخواهند تا ماه رمضان آینده و بلکه تا پایان عمر به خیر و صلاح، توفیق و یاریمان دهند.
4- احیا و شب زنده داری این شب با به جای آوردن عبادت قلبی و بدنی
5- کنار نهادن زکات فطر که به گواهی روایات مکمل روزه است و روزه بدون آن پذیرفته نمی شود و نسبت آن به روزه مانند نسبت صلوات به نماز است وهمانگونه که نماز بی صلوات بر محمد و آل محمد پذیرفته و درست نیست، روزه نیز بی زکات فطره پذیرفته و درست نیست.
6- زیارت امام حسینعلیه السلامکه از مهمترین اعمال این شب است.
4- برخی اعمال و وظایف روز عید
1- توسل به صاحبان معصوم روز.
2- غسل کردن به هنگام فجر
3- به قصد اطاعت خدا که روزه این روز را حرام نموده با یکی دو خرما افطار کند و خویش را برای رفتن به نماز عید و حضور در محضر خدا آماده سازد و به هنگام رفتن دعاهای ویژه را بخواند که در آنها از امام زمان (عج) و توسل و توجه به ایشان یاد شده است. به مضمون دعاها نیز بیندیشد که رفتن به نماز را رفتن به حضور خدا شمرده اند".
5- آداب و ویژگی های نماز عید
"بجاست که نماز عید را نه زیر سقف که زیر آسمان و نه روی فرش که روی خاک به جای آوریم از "زیر آسمان رفتن" زیر سایه خدا رفتن را قصد کنیم و "از فرش به خاک رفتن" را نماد از تکبر به تواضع رفتن و از خودبینی و خودپرستی به بی خودی و فنا رسیدن بشماریم; تا با این شیوه ها نماز با توجه و تمرکز بیشتری همراه گردد. آنگاه با حالتی از بیم و امید و خوف و رجا بایستیم و تکبیر نماز گوئیم و چون در نماز عید بیش از هر نماز دیگری به تکبیر توجه شده است; بکوشیم تا تکبیرمان هر چه بیشتر از روی زنده دلی و آگاهی و از سر صدق و هوشیاری باشد و از دلمردگی و غفلت زدگی بپرهیزیم. مبادا سخن امام صادقعلیه السلامدرباره مان راست آید آنجا که فرمود: "چون بنده ای به زبان تکبیر گوید و خدا بداند دلش زبانش را گواهی نمی کند و بر سر او فریاد می کشد: دروغگو! مرا گول می زنی؟ به عزت و جلالم سوگند تو را از شیرینی یادم و از سرور مناجاتم بی بهره می سازم واز قرب و وصالم دور می دارم"
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان