10 مهر 1396, 17:52
«فَلَعَمْری ما الامامُ الّا الحاکمُ بالکتاب القائم بالقسط الدائن بدین الحقّ الجالِس نَفْسَه علی ذاتِ الله» (ارشاد، شیخ مفید، ج2، ص 35)
«بجانم سوگند امام جز آن که به کتاب خدا حکومت و داوری کند و قیام به قسط و عدل نماید و به دین حق گردن بنهد و خود را وقف راه خدا کرده باشد، نیست.»
توضیح: این بیان امام، نشان دهنده ویژگی‌های امام راستین از دیدگاه اوست. چنین پیشوایی تجلی دین خداست و معرفت اوخروی و اطاعتش حتمی است و اعتقاد و شناخت نسبت به چنین امامی جزء توحید است. در کلامی از آن حضرت در پاسخ کسی که می‌پرسد «خداشناسی» چیست؟ می‌فرماید: اینکه اهل هر دوره و زمانی پیشوایی را که الطاعت او بر آنان واجب است،بشناسد.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان