امام صادق(ع): ما من احد قال فی الحسین شعرا فبکی و ابکی به الا اوجب الله له الجنه و غفر له

«ما من احد قال فی الحسین شعرا فبکی و ابکی به الا اوجب الله له الجنه و غفر له» ( وسایل الشیعه ، ج 10 ، ص 464)

هیچ کس نیست که برای حسین بن علی (ع) شعری بگوید و بگریاند ، مگر آنکه خداوند بهشت را بر او واجب سازد و او را بیامرزد .

توضیح : از محور های عمده احیاگری نسبت به اصل عاشورا ، برنامه های گستره و یاد آورانه ای است که از سوی امامان شیعه (ع) نسبت به این حادثه انجام می گرفت یا توصیه می شد.

امویان برای پوشاندن رسوایی خویش ار آن جنایت بزرگ ، پیوسته سعی در کتمان و فراموشاندن آن داشتند . ائمه شیعه نیز برای افشای چهره دشمن و بیان مظلومیت اهل بیت و توجه دادن به فرهنگ سازنده جهاد و شهادت که در قیام عاشورا نهفته بود ، همواره آن را زنده نگاه می داشتند .

تاکید فراوان به زیارت سید الشهدا . (ع) بیان فضیلت بسیار برای گریستن در سوگ امام حسین (ع) و شهدای کربلا ، برگزاری مجالس عزا و گریه از سوی خود امامان برای کشتگان کربلا ، تشویق به سرودن شعر و خواندن مرثیه و مراسمی از این قبیل هر یک سهمی عمده داشت تا آن حادثه الهام بخش برای همیشه زنده بماند و به فراموشی سپره نشود.