27 بهمن 1395, 2:22
اهل معصیت در این دنیا در برخی مواقع اسباب گرفتاری صالحان را فراهم میآورند و البته افراد صالح یك جامعه هم بسیاری از مصیبتها را از دامن اهل معصیت كوتاه میكنند. حوادث و رویدادهایی است كه از آغاز آفرینش انسان و پیدایش اجتماعات بشری تا كنون به وقوع پیوسته و تاریخ آن را به ثبت رسانده است. چه بسیار مصیبتها و قتل و غارتها و هتك حرمتها كه روزگار بشر را سیاه كرده است. نكته شایان توجه اینكه، فتنهها و مصائبی كه در اثر عصیان دیگران به اهل تقوا میرسد و جزو جدا نشدنی از جهان ماده است، گرچه از جهتی برای آنها مصیبت است، اما از جهت دیگر دارای آثار و بر كات معنوی فراوان است. اولا موجب بخشیده شدن گناهان آنها میشود و ثانیا در صورتی كه صبرپیشه كنند، موجب علو درجات آنها نزد خدای متعال میشود. پس آنچه برای گنهكاران و تبهكاران عذاب و نقمت است، در واقع برای مومنان نعمت است.مرحوم علامه طباطبایی در این زمینه میفرماید؛ هر وقت مصائب و بلایا بر قوم یا فردی فرود آید اگر آن قوم یا فرد صالح باشند، این مصیبت، فتنه و بلایی است كه خدا به واسطه آن بندگانش را میآزماید تا پاك را از ناپاك جدا سازد. چنانكه خداوند در سوره عنكبوت آیات 1و2 میفرماید و اگر آن امت صالح نباشند، این فتنه و مصیبت كیفر اعمال آنهاست و همان آیات این مطلب را روشن میكند كه این نتیجه عمل در عالم وجود است و به صاحب عمل منعكس میشود.همان گونه كه اهل معصیت در این دنیا اسباب گرفتاری صالحان را فراهم میآورند، افراد صالح یك جامعه بسیاری از مصیبتها را از دامن اهل معصیت كوتاه میكنند. یعنی در جامعه ای كه اهل تقوا وجود دارد خدا نعمتهایی را به جهت آنها میفرستد و عذابهایی از آن جامعه دفع میكند و در این میان اهل معصیت هم از نعمتها بهرهمند میشوند و گرفتار عذاب نمیشوند.خداوند درباره كسانی كه از او درخواست عذاب میكردند در سوره انفال، آیات 32و33 چنین میفرماید؛ و (به خاطر بیاور) زمانی را که گفتند: «پروردگارا! اگر این حق است و از طرف توست، بارانی از سنگ از آسمان بر ما فرود آر! یا عذاب دردناکی برای ما بفرست!» ولی (ای پیامبر!) تا تو در میان آنها هستی، خداوند آنها را مجازات نخواهد کرد و ( نیز ) تا استغفار میکنند، خدا عذابشان نمیکند.طبق این آیات وجود مبارک پیامبر اكرم(ص) در میان مردم مانع فرود آمدن عذاب است،همانگونه كه توبه و استغفار هم مانع نزول عذاب است. یكی از اقوامیكه به سبب توبه و استغفار عذاب از آنها برداشته شد قوم حضرت یونس(ع)بود. اینها نافرمانی كردند ولی هنگامیكه علائم و نشانههای عذاب را مشاهده كردند دسته جمعی توبه و انابه كردند، خدا هم عذاب را از آنها برداشت. قرآن كریم در آیه 28 سوره یونس در این باره میفرماید؛ چرا از هیچ شهر و قوم پیغمبری جز یونس در وقتی كه ایمانشان سود میبخشد، ایمان نیاوردند. تنها قوم یونس بودند كه وقتی ایمان آوردند، عذاب ذلت بار را از آنها كنار زدیم و تا مدتی آنها را از زندگی بهرهمند ساختیم.روایات هم دلالت دارند بر اینكه خدا به واسطه صالحان عذاب را دفع میكند. امام صادق(ع)فرمود؛ به تحقیق خدا بلا را به واسطه نمازگزاران شیعه از غیر نمازگزاران شیعه دفع میكند و اگر همه نماز را ترك میكردند، هلاك میشدند و خدا بلا را به واسطه زكات دهندگان شیعه از غیر زكات دهندگان شیعه دفع میكند و اگر همه از دادن زكات خودداری میكردند،هلاك میشدند و خدا به واسطه حج كنندگان شیعه،عذاب را از بیاعتنایان به حج دفع میكند و اگر همه حج را رها میساختند،هلاك میشدند.
* اصول كافی، ج2 ، ص 451
انسان با اندك توجّهي به بيانات پيامبر اكرم (ص) و ائمه اطهار (ع)، به اين حقيقت پي ميبرد كه سوره يس از موقعيت ويژه و مرتبهاي بس بلند برخوردار است و اگر آدمي بتواند با آن فضايل و مناقب آشنا شود، خواهد توانست فوايد كاملي را از آن خود سازد. اغلب مؤمنان شناخت عميقي از سوره«يس» ندارند و از مناقب و فضائل و آثار دنيوي و اخروي آن غافل هستند. در مجلس محبّت و مودّت مقرّبان درگاه خداوند، از سوره «يس» سخن بسيار است. در فضيلت اين سوره، حضرت محمد (ص) ميفرمايند: هر كس سوره «يس» را قرائت كند مانند آن است كه 10 بار قرآن را ختم كند. در اين رابطه امام صادق (ع) فرمودهاند: هر چيزي قلبي دارد و قلب قرآن سوره ياسين است. كسي كه قبل از خواب يا در روز آن را تلاوت كند، در آن روز محفوظ بوده و روزي ميخورد. پيامبر اسلام (ص) به اميرالمؤمنين علي (ع) فرمودند: اي علي! «يس» را بخوان كه در آن 10 اثر است: هر كه آن را قرائت كند، اگر گرسنه باشد سير شود؛ اگر تشنه باشد، سيراب شود؛ اگر عريان باشد، پوشانيده شود؛ اگر عزب باشد، ازدواج كند؛ اگر ترسان باشد، امنيت يابد؛ اگر مريض باشد، عافيت يابد؛ اگر زنداني باشد، نجات يابد؛ اگر مسافر باشد، در سفرش ياري شود؛ نزد ميت خوانده نميشود مگر اينكه خدا بر او آسان گيرد؛ اگر گمشده داشته باشد، گمشدهاش را پيدا كند. امام باقر (ع) ميفرمايند: كسي كه يك بار در عمر خود سوره ياسین را بخواند، خداوند به شماره هر آفريدهاي در دنيا و هر آفريدهاي در آخرت و در آسمان دو هزار حسنه براي او نوشته و دو هزار گناه او را پاك میکند و دچار فقر، زيان مالي، زير آوار ماندن، بيچارگي، ديوانگي، جذام، وسواس و بيماري زيانبخش نميشود. امام صادق (ع) ميفرمايند: سوره ياسین را به فرزندان خود بياموزيد؛ زيرا كه آن گل خوشبوي قرآن است.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان