تغییر نمادهای ازدواج

کلمات کلیدی: تغيير نمادهاي ازدواج

نویسنده : مجید ابهری

تغییرات الگوهای رفتاری و عوض شدن نمادهای ازدواج در جامعه اسلامی، اصلی ترین عامل کاهش آمار در ازدواج جوانان است. ازدواج پیوند آسمانی بین زن و مرد است که دوام نسل بشر و سلامت جامعه را تضمین کرده و اخلاق اجتماعی را بیمه می‌کند. یک دختر و پسر از دو قطب مختلف تربیتی، اخلاقی، رفتاری و فرهنگی با یکدیگر پیمان زناشویی می‌بندند در این میان تغییرات الگوهای رفتاری موجب شده است تا آمار ازدواج کاهش یافته و شرایط دشواری برای دختران و پسران حاکم شود. صاحب نظران، مشکلات اولیه را در خصوص ازدواج، اشتغال و مسکن می‌دانند اما بنده پس از 28 سال پژوهش میدانی و نظری در حوزه آسیب‌های اجتماعی اعلام می‌کنم تغییرات الگوهای رفتاری و عوض شدن نمادهای ازدواج در جامعه اسلامی، اصلی ترین عامل کاهش آمار در ازدواج جوانان است. بالارفتن سطح توقعات دختران به علت گرایشات مادی و تحصیلات دانشگاهی از یک سو و توجه افراد به ظواهر و مادیات از سوی دیگر موجب شده است تا جوانان به مدل‌های سنتی در ازدواج یعنی انتخاب توسط والدین توجه نکرده و خود از طریق دوستی‌های اینترنتی یا روش‌های دیگر دست به انتخاب بزنند؛ به همین دلیل و به علت این انتخاب‌های ناصحیح 85 درصد از ازدواج‌های خودگزین منجر به طلاق می‌شود. 95 درصد ازدواج‌های با انتخاب از سوی والدین با موفقیت همراه است. ازدواج‌هایی که بر اساس انتخاب خانواده و به کارگیری مشاوره در امر ازدواج شکل می‌گیرد، از استحکام بیشتری برخوردار است.توجه به مادیات، تجمل گرایی و چشم و همچشمی‌ها در زمینه مهریه‌های گزاف فرهنگ نادرست شکل گرفته در جامعه است. برگزاری مسابقات بدون منطق مراسم و میهمانی‌های پر هزینه از لباس چند میلیونی عروس گرفته تا جهیزیه‌های سنگین و برگزاری جشن‌های تشریفاتی ازدواج موجب شده است تا جوانان هراس ویژه ای از ازدواج پیدا کنند.در این میان نقش فرهنگ سازی در جامعه، توسط نهادهای دولتی مانند سازمان ملی جوانان، وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی همچنین آموزش و پرورش در بستر سازی فکری، فرهنگی و آموزش مهارت‌های زندگی بسیار پر اهمیت است و می‌تواند در انتخاب درست ازدواج آسان و زندگی با دوام به کمک افراد جامعه بیاید. به جای دولتی کردن مسئله ازدواج باید جامعه، خانواده و نهادهای آموزشی در این زمینه وارد عمل شده و به الگوسازی و معرفی الگوهای مثبت و مناسب در این زمینه بپردازند. کاهش 6 درصدی ازدواج در شش ماهه اول امسال نسبت به سال گذشته همچنین افزایش 4 درصدی طلاق در کشور را در همین مدت، بیانگر این واقعیت است که موضوع ازدواج با جلسه، همایش، سخنرانی، مصاحبه و مقاله به تنهایی حل نخواهد شد بلکه در کنار این اقدامات باید یک نهاد مستقل و وابسته به مردم و خانواده‌ها شکل گیرد که با حضور کارشناسان مذهبی در آن نهاد و ارائه رهنمودهای روحانیون، جوانان به سوی باورهای دینی و اخلاق اسلامی در زمینه تشکیل خانواده سوق داده شوند.تنها در این صورت می‌توان به تشکیل خانواده با دوام و بالارفتن آمار در ازدواج جوانان امیدوار بود چرا که دیدگاه‌های دینی مانع این می‌شود که فرد در امر ازدواج انتخابی نادرست داشته باشد و انسان را به انسانیت داشتن و فائق شدن بر ارزش‌ها و کرامت‌های انسانی وادار می‌کند.حجاب و عفاف نیز اصلی ترین عامل و تضمین بر دوام خانواده و سلامت جامعه است.بدون بازگشت به معیارهای گفته شده، امید چندانی به بهبود وضعیت فعلی در امر ازدواج نمی توان داشت و در صورت تداوم وضعیت حاضر از جمله زندگی‌های مجردی، تجردگرایی و خانواده‌های هسته ای، افزایش سن ازدواج خود تهدید خطرناکی برای سایر شکل‌های خانواده است همچنین با کاهش آمار ازدواج، بالارفتن آمار فساد طبیعی ترین پاسخ خواهد بود و با ادامه این روند سلامت امنیت اجتماعی و فرهنگی جامعه در سراشیبی قرار خواهد گرفت.