24 آبان 1393, 14:0
جهان سوم، كشورهاي تازه استقلال يافته، آسيا ، آفريقا، آمريكاي لاتين، استعمار زدگي، بيسوادي
اصطلاحی است که در دهههای 1950و 1960 رواج یافت و مقصود از آن کشورهائی که به هیچ یک از دو بلوک غرب و شرق و ابستگی نداشتند و به مجموعهای از کشورهای تازه استقلال یافته قارههای آسیا ، آفریقا و آمریکای لاتین که نه در شمار کشورهای توسعه یافته سرمایه داری غرب بودند و نه در شمار کشورهای توسعه نیافته کمونیست بود به کار میرفت . بیشتر این کشورها پیشینه استعمار زدگی از امپریالیسم را دارند و گرفتار فقر و انفجار جمعیتند و در سازمان ملل متحد بیش از دو سوم کشورهای عضو را تشکیل میدهند.
وجه اشتراک کشورهای جهان سوم عبارت است از سابقه تسلط استعماری ، پائین بودن سطح فرهنگ و بالا بودن درصد بیسوادی است.
در دهه 1970 برخی نویسندگان غربی به کشورهای صادرکنندۀ نفت با عنوان « جهان چهارم » نام میبرند، به علت درآمد زیاد آنها ار نفت صادراتی، ولی کشورهای صنعتی غرب به تدریج به افزایش بهای کالاهای صادراتی خود و کاهش واردات نفت آثار پیشرفت کشورهای صادر کنندۀ نفت را خنثی کردند و آنها را به مو ضع قبلی خو د در جهان سوم عقب راندند.
پس از فروپاشی کمونیسم و منسوخ شدن اصطلاح بلوک شرق و غرب اصطلاح جهان سوم نیز مفهوم قبلی خود را از دست داد . و در حال حاضر به کشورهای پیشرفته و عقب مانده تقسیم شده که اصطلاح شمال و جنوب در مورد آنها بکار میرود.
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان