7 آبان 1396, 14:32
نویسنده : حضرت امام خمینی (ره)
پس ای عزیز!
ایاک ثم ایاک والله معینک فی اولیک و اخراک ![1] مبادا در امرت دیانت و خصوصا این نمازهای پنجگانه تهاون[2]; کنی و آنها را سست شماری ، خدا می داند که انبیاء و اولیاء و ائمه هدی علیهم السلام از کمال شفقت بر بندگان خدا اینقدر ترغیب و تحذیر[3]نمودند والا ایمان ما نفعی به آنها نرساند و از اعمال ما سودی نبرد... این سستی ما در امور دینی معلوم می شود برای چیست ... برای آنست که ایمان به غیب نداریم و پایه یقین و اطمینان سست است و وعده خدا و انبیاء را به جان و دل قبول نکردیم . پس در نظر ما تمام اوضاع الهی و شرایع دینی پست و سست است و این سستی کم کم تغافل[4]; آورد و یا در همین عالم غفلت بر ما غالب آید و ما را از دین صوری که داریم بکلی خارج کند یا در شدتها و سختیهای موت غفلت کلی عارض شود[5].
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان