25 آبان 1396, 11:40
در کافی شریف از حضرت امام صادق علیه السلام روایت شده است که : «در جهنم وادی (ای ) است از برای متکبران که آن را سقر گویند. به خدای تعالی شکایت کرد از شدت حرارت خود و خواهش کرد که اذن دهد که تنفس کند. پس نفس کشید و جهنم از آن محترق شد»[1] .
عزیزا! انسان اگر احتمال صدق این طور احادیث را بدهد، باید بیشتر از ما در صدد علاج نفس برآید. جایی که چیزی خود محل عذاب و آتش است ، ازشدت حرارت به ناله در آید و از نفس آن جهنم محترق شود، آیا ما با این عذاب باید چطور به سر بریم ؟ آیا برای این چند روزه سرکشی و بزرگی فروشی به بندگان خدا، یا تکبر به عبادت و اطاعت خدا،چطور خود را حاضر کنیم از برای چنین عذابی که جهنم را به فریاد درآورد؟ وای به حال غفلت و سرمستی ما. امان از این بی هوشی و خواب سنگین ما.[2] .
کتابخانه هادی
پژوهه تبلیغ
ارتباطات دینی
اطلاع رسانی
فرهیختگان